JoKeR
Active member
Din Hizmetleri Genel Müdürlüğünün hazırladığı bu haftaki Cuma hutbesinin konusu “Şiddet insan onuruyla asla bağdaşmaz” olarak belirlendi.
Saygıdeğer Müslümanlar!
Hicretin onuncu yılıydı. Resûl-i Ekrem (s.a.s) ve güzide ashabı hac ibadeti için kentlerin anası Mekke’de buluşmuşlardı. Haccın rükünlerinden Arafat Vakfesi’ne durmuşlardı. Allah Resûlü (s.a.s) bu kutsal yerde on binlerce mümine hitaben yaptığı ve tüm insanlığa değerli iletiler verdiği Veda Hutbesi’ne şu sözlerle başladı: “Ey insanlar! Bu Zilhicce ayınız, bu Mekke kentiniz, bu gününüz nasıl kutsal ise kanlarınız, mallarınız, ırzlarınız, onur ve namusunuz da tıpkı biçimde kutsaldır.” Sevgili Peygamberimiz, bu ikazından daha sonra kelamlarına şu biçimde devam etti: “Dikkat edin, size mümini tanıtıyorum: O, insanların canı ve malı konusunda güvendiği kişidir. Müslüman ise elinden ve lisanından insanlara ziyan gelmeyendir.”
Aziz Müminler!
Büyük dinimiz İslam’a bakılırsa, bayan, erkek, çocuk, genç ve yaşlı herkesin vücudu, kişiliği, haysiyeti, iffeti ve gururu dokunulmazdır. Onun içindir ki hiç bir kimse bir diğerinin canına, malına ve kişilik haklarına kast edemez. Onurunu ve onurunu zedeleyecek davranışlarda bulunamaz. Canlı cansız hiç bir yaratılmışa ziyan verecek bir hal ve tavır ortasında olamaz.
Değerli Müslümanlar!
Maalesef her geçen gün daha fazla şahit olduğumuz bayanlara yönelik şiddet vicdanlarımızı yaralıyor, yüreklerimizi dağlıyor. halbukiki inancımızda asla yeri olmayan şiddet, insanlık kabahatidir. Şiddet, acizliktir, merhametsizliktir, zulümdür. Şiddet, can dokunulmazlığı ihlalidir ve insan onuruyla uyuşmaz. hiç bir münasebet, şiddet için mazeret olamaz.
Şiddetin dini, lisanı, ırkı, coğrafyası ve toplumsal statüsü yoktur. Kimden gelirse gelsin şiddetin hiç bir hali kabul edilemez. Rabbimizin gazabı, meleklerin, gök ve yer ehlinin laneti, şiddete yeltenen, Allah’ın dokunulmaz kıldığı canları katleden zalimlerin üzerinedir. Onlar dünyada rezil rüsva olmuşlardır. Ahirette ise varacakları yer lakin cehennemdir.
Bedelli Müminler!
Dinimize nazaran asıl olan şefkattir, merhamettir, yaşatmaktır. Allah’ın günahsız kıldığı cana kıymamak, ziyan vermemektir. Hakikaten Şanlı Kitabımız Kur’an’da şu biçimde buyrulmaktadır: “…Bir cana kıymaya yahut yeryüzünde fesat çıkarmaya karşılık olması haricinde, kim bir kimseyi öldürürse bütün insanları öldürmüş üzere olur. Kim de bir can kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış üzere olur.”
Şiddet ve merhametsizlik imgelerinin sık sık ekranlara taşındığı günümüzde bize düşen, her durumda merhameti kuşanmak, insaflı ve vicdanlı davranmaktır. Sevgi ve ülfeti, muhabbet ve şefkati ömrümüzün vazgeçilmez bir kesimi haline getirmektir. Eşimizi, çocuklarımızı, ailemizi, komşularımızı ve tüm etrafımızı elimizden ve lisanımızdan emin kılmaktır. Şiddeti doğuran, yaygınlaştıran, olağan gösteren, şiddete yönlendiren her türlü telaffuz ve davranışın karşısında durmaktır. Şiddetin ortadan kalkması, insan onurunun korunması için var gücümüzle çaba etmektir. Şiddete yeltenmek bir yana, gönül kırmanın dahi Kâbe’yi yıkmaktan daha büyük bir vebal olduğunu asla unutmamaktır. Karıncayı dahi incitmekten sakınan bir medeniyetin mirasçısı olduğumuzu her daim hatırda tutmaktır.
Bu vesileyle şiddete maruz kalarak hayattan koparılan tüm kardeşlerime Cenâb-ı Hak’tan rahmet diliyorum. Aziz Rabbimiz, merhameti evvel yüreklerimize daha sonra da tüm yeryüzüne hâkim kılmayı bizlere lütfeylesin.
Saygıdeğer Müslümanlar!
Hicretin onuncu yılıydı. Resûl-i Ekrem (s.a.s) ve güzide ashabı hac ibadeti için kentlerin anası Mekke’de buluşmuşlardı. Haccın rükünlerinden Arafat Vakfesi’ne durmuşlardı. Allah Resûlü (s.a.s) bu kutsal yerde on binlerce mümine hitaben yaptığı ve tüm insanlığa değerli iletiler verdiği Veda Hutbesi’ne şu sözlerle başladı: “Ey insanlar! Bu Zilhicce ayınız, bu Mekke kentiniz, bu gününüz nasıl kutsal ise kanlarınız, mallarınız, ırzlarınız, onur ve namusunuz da tıpkı biçimde kutsaldır.” Sevgili Peygamberimiz, bu ikazından daha sonra kelamlarına şu biçimde devam etti: “Dikkat edin, size mümini tanıtıyorum: O, insanların canı ve malı konusunda güvendiği kişidir. Müslüman ise elinden ve lisanından insanlara ziyan gelmeyendir.”
Aziz Müminler!
Büyük dinimiz İslam’a bakılırsa, bayan, erkek, çocuk, genç ve yaşlı herkesin vücudu, kişiliği, haysiyeti, iffeti ve gururu dokunulmazdır. Onun içindir ki hiç bir kimse bir diğerinin canına, malına ve kişilik haklarına kast edemez. Onurunu ve onurunu zedeleyecek davranışlarda bulunamaz. Canlı cansız hiç bir yaratılmışa ziyan verecek bir hal ve tavır ortasında olamaz.
Değerli Müslümanlar!
Maalesef her geçen gün daha fazla şahit olduğumuz bayanlara yönelik şiddet vicdanlarımızı yaralıyor, yüreklerimizi dağlıyor. halbukiki inancımızda asla yeri olmayan şiddet, insanlık kabahatidir. Şiddet, acizliktir, merhametsizliktir, zulümdür. Şiddet, can dokunulmazlığı ihlalidir ve insan onuruyla uyuşmaz. hiç bir münasebet, şiddet için mazeret olamaz.
Şiddetin dini, lisanı, ırkı, coğrafyası ve toplumsal statüsü yoktur. Kimden gelirse gelsin şiddetin hiç bir hali kabul edilemez. Rabbimizin gazabı, meleklerin, gök ve yer ehlinin laneti, şiddete yeltenen, Allah’ın dokunulmaz kıldığı canları katleden zalimlerin üzerinedir. Onlar dünyada rezil rüsva olmuşlardır. Ahirette ise varacakları yer lakin cehennemdir.
Bedelli Müminler!
Dinimize nazaran asıl olan şefkattir, merhamettir, yaşatmaktır. Allah’ın günahsız kıldığı cana kıymamak, ziyan vermemektir. Hakikaten Şanlı Kitabımız Kur’an’da şu biçimde buyrulmaktadır: “…Bir cana kıymaya yahut yeryüzünde fesat çıkarmaya karşılık olması haricinde, kim bir kimseyi öldürürse bütün insanları öldürmüş üzere olur. Kim de bir can kurtarırsa bütün insanların hayatını kurtarmış üzere olur.”
Şiddet ve merhametsizlik imgelerinin sık sık ekranlara taşındığı günümüzde bize düşen, her durumda merhameti kuşanmak, insaflı ve vicdanlı davranmaktır. Sevgi ve ülfeti, muhabbet ve şefkati ömrümüzün vazgeçilmez bir kesimi haline getirmektir. Eşimizi, çocuklarımızı, ailemizi, komşularımızı ve tüm etrafımızı elimizden ve lisanımızdan emin kılmaktır. Şiddeti doğuran, yaygınlaştıran, olağan gösteren, şiddete yönlendiren her türlü telaffuz ve davranışın karşısında durmaktır. Şiddetin ortadan kalkması, insan onurunun korunması için var gücümüzle çaba etmektir. Şiddete yeltenmek bir yana, gönül kırmanın dahi Kâbe’yi yıkmaktan daha büyük bir vebal olduğunu asla unutmamaktır. Karıncayı dahi incitmekten sakınan bir medeniyetin mirasçısı olduğumuzu her daim hatırda tutmaktır.
Bu vesileyle şiddete maruz kalarak hayattan koparılan tüm kardeşlerime Cenâb-ı Hak’tan rahmet diliyorum. Aziz Rabbimiz, merhameti evvel yüreklerimize daha sonra da tüm yeryüzüne hâkim kılmayı bizlere lütfeylesin.