AirdropAvcisi
New member
Daha ne olsun…
Merakla, sevdiğimiz müellifin yeni romanını beklerken nasıl bir heyecan yaşıyorsak, ünlü isimler de yazarlığa adım atarken birebir heyecanı hayatışlar. Muharrirlerin hayatlarını kalemleriyle kazanmak istemeleri aileleri tarafınca kabul görmemiş, müelliflik lafını duyduklarında dudak bükmüşler. Bunun niçini, başı sonu belirli olmayan bir meslek olması.
Fransız romancı Balzac, ailesinin ısrarlarına karşın küçük bir ofiste memur üzere yaşamayı kabul etmedi. Ofiste de elinde kalem vardı ancak; o kalemini binlerce bireye ulaştırabilecek kağıtlara dökmeyi tercih etti.
Paul Auster, küçükken sevdiği beyzbol oyuncudan imza almak isterken yanında kalem olmadığı için imza almadan meskeninin yolunu cinsmiş, sabaha kadar ağlamış.
O günden daha sonra yanında kalem bulunduran Paul Auster, bu biçimdece muharrir olmuş.
Başlayalım…
AVUKATLIK YERİNE MÜELLİFLİK
Goriot Baba ve Vadideki Zambak romanlarının müellifi Balzac, avukat olmak yerine müellifliği seçti. Ailesine göre oğullarının gittiği yol yol değilidr. Ona bir daha de bir baht sunarlar.
İki yıl ortasında hayli kıymetli, ünlü bir muharrir olamazsa, ya noterdeki küçük odasına geri dönecektir ya da aile başarısız oğullarına artık yardım eli uzatmayacaktır. bu biçimdece baba ile oğul içinde bu tuhaf mutabakat imzalanır.
Mutabakatın kararınu açıklamaya gerek yok sanırım.
“KALEMİN VAR MI UFAKLIK”
Paul Auster ünlü Amerikalı muharrir.
Nasıl mı muharrir oldu?
Anlatalım…
Küçük Paul ailesiyle bir arada beyzbol maçını izlemeye masraf. Hayran olduğu oyuncuyu daha yakından görmek için epeyce heyecanlıdır. Paul, epey memnundur, zira tuttuğu grup maçı kazanmıştır.
Maç sonunda hayranı olduğu oyuncudan imza almak ister. Oyuncu da, “Kalemin var mı ufaklık.” Ama o anda Paul’un yanında kalem yoktur. Aksiliğe bakın ki, ne annesinde, ne de babasında kalem vardır.
İmza almadan ıstırapla meskene gelir, sabaha kadar ağlar. O günden daha sonra yanında kalemi hiç eksik etmez. Dünya Edebiyatı bir müellifi bu biçimdece kazanmış olur.
Enteresan…
EDEBİYATIN MECNUN OĞLANI
Edebiyat dünyasında ona meczup oğlan derler. Öyledir de. Silaha meraklı, kitabını eleştiren eleştirmeni döven Ernest Hemingway’den bahsediyorum. Hemingway, genç bir muhabirdir. İspanya İç Savaşı’nı izlemek için çalıştığı gazete tarafınca İspanya’ya gönderilir.
Cephedeyken gazete için tuttuğu notları savaş bittikten daha sonra kitap olarak basmak ister. Çanlar Kimin İçin Çalıyor bu biçimdece ortaya çıkar.
Daha evvel müelliflik fikri aklında yoktu tabi.
DOSTOYEVSKİ’NİN TERCİHİ
Rus ve Dünya Edebiyatı’nın tertışmasız en kıymetli müellifi Dostoyevski’nin Oğuz Atay üzere mühendis olduğunu biliyor muydunuz?
Alışılmış, mühendisliğe hiç bir vakit sevmedi. Karakter olarak da çok enteresan özelliklere sahipti. örneğin kumara düşkün olması, karısının çantasından para aşındırması…
Dostoyevski mühendis olmadan evvel aklı fikri daima yazarlıktaymış. Mühendislik mesleğinde keyifli olamayacağını anlayan Dostoyevski, sonucu muharrir olmaktan kıldı.
Birinci kitabı olan İnsancıklar‘ı yazmaya başladı.
POLİSİYENİN SEVİLEN İSMİ
Agatha Christie, polisiye romanlarının usta ismi. Küçüklüğünde beri içine kapanık olan Christie, arkadaşları üzere oyun oynamıyor, onların ortasına katılmak istemiyordu.
Süreki odasında kendisiyle baş başa kalamayı yeğleyen Christie, hiç bir eğitim almadan kendini geliştirdi. Küçkük yaştan itibaren okumaya meraklıydı. Ailesi her ne kadar öbür bir meslek seçmesini istese de, o birinci şiirlerini yazmaya başlamıştı bile.
Şiir yazan bir muharrir nasıl olur da ortasında mevt barındıran polisiye romanlar muharrir. Onu da anlatalım…
Christie kız kardeşiyle teze girer. İddaları da polisiye roman yazıp yazmayacağıdır. İlk teşebbüsü olan, Belçikalı emekli polis memuru Hercule Poirot’ nun varlıklı bir dulun vefatını araştırdığı Styles’da Gizemli Münasebet isimli romanı sonunu değiştirmek şartıyla bir yayıncı tarafınca yayımlanmak istenince, polisiye roman mesleği başlamış oldu.
MARGUEZ’E BÜYÜKANNE TESİRİ
Gabriel García Márquez, Kolombiyalı Nobel Edebiyat Mükafatı sahibi dev muharrir. Gabriel García Márquez’in dedesi savaşlarda komutanlık yapmış üst seviye bir askerdi.
Anılarını anlatmayı fazlaca seviyordu.
Büyükannesi ise küçük Gabriel’e öyküler, masallar anlatırdı.
Büyüklerinden dinlediği efsaneler, masallar, öyküler Gabriel García Márquez’in hayal dünyasını zenginleştirdi, okumaya ve yazmaya merak saldı. Bu merak yıllar daha sonra Yüzyıllık Yalnızık romanını yarattı.
VİCTORYA PERİYODUNUN EN GÜZEL MUHARRİRİ
Charles John Huffam Dickens İngiliz müellif ve toplumsal eleştirmen. En unutulmaz kurgusal karakterlerden kimilerini yaratmasının yanında Victoria zamanının en güzel romancısı olarak kabul edilir.
Babası boçları yüzünden mahpusa girince yalnız kalan Dickens, yorulmak nedir bilmeden çalıştı. En ağır işlerde çalışarak hapishanede babasına bakıyor, bir yandan da vakit bulduğunda kitap okuyordu.
Yaşadığı güçlü hayat onu yazarlığa itti. Birinci romanı The Pickwick Papers ile şöhreti yakaldı.
Artık tanınan bir yazardı.
DÜNYANIN YALNIZ ADAMI: KAFKA
Prag’da dünyaya gelen Kafka, edebiyat dünyasının yalnız adamıdır desek yeridir. Almanca konuştuğu için Çekler tarafınca, Çekçe konuştuğu için Almanlar tarafınca sevilmedi.
Beş yıllık hukuk eğitiminin akabinde avukat Albert Weber’in yanında staj yapmaya başladı. Kafka’nın muharrir olma fikri yoktur. Ta ki, hayatının değerli dönüm noktalarından sayılan gazeteci Max Brod ile tanışana dek. Max Brod, Kafka’yı ünlü edebiyatçıların ortamlarına sokar, etraf edinmesini sağlar.
Periyodun önde gelen muharrirlerinden ilham alan Kafka, birinci yapıtlarını vermeye başlar.
Max Brod olmasaydı, Kafka da olmayacaktı.
Bir bilgi daha!
Öldükten daha sonra ünlenen bir müelliftir Kafka…
LİSE YILLARINDA BAŞLAYAN EDEBİYAT AŞKI
Meyyit Canlar romanının yazarı Nikolay Vasilyeviç Gogol, çabucak hemen lise senelerında edebiyat aşkıyla yanıp tutuşur. Fen ve matematik derslerinden nefret eder, edebiyat derslerini hiç kaçırmazmış.
Okulun gazetesine şiirler ve kısa hikayeler müellif. Bulduğu her kitabı bir solukta okur, adeta kendinden geçermiş. Okul bitmiş, hayat kuvvetli yüzünü göstermeye başlamıştır.
Çalışmak zorundadır Gogol…
Çok sevdiği şehir Petersburg’a masraf. Parasızdır, aklına yazdığı şiirleri ve hikayeleri basmak gelir. Hani olur da ünlenir ve fakirlikten kurtulur. Yayınevi, genç adamın yapıtlarını basmaz. Gogol o akşam meskenine gelir bütün yazdıklarını sobada yakar.
Yakılan hayalleridir hem de.
Gogol pes etmez, Ukrayna’yı anlatan Dikanka Akşamları isimli hikaye kitabını müellif, kitap pek ses getirir. Ününü pekiştirecek kitap ise Palto olur. Hani Dostoyevski’nin “Hepimiz Gogol’un Palto’sundan çıktık” dediği kitap.
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]
Merakla, sevdiğimiz müellifin yeni romanını beklerken nasıl bir heyecan yaşıyorsak, ünlü isimler de yazarlığa adım atarken birebir heyecanı hayatışlar. Muharrirlerin hayatlarını kalemleriyle kazanmak istemeleri aileleri tarafınca kabul görmemiş, müelliflik lafını duyduklarında dudak bükmüşler. Bunun niçini, başı sonu belirli olmayan bir meslek olması.
Fransız romancı Balzac, ailesinin ısrarlarına karşın küçük bir ofiste memur üzere yaşamayı kabul etmedi. Ofiste de elinde kalem vardı ancak; o kalemini binlerce bireye ulaştırabilecek kağıtlara dökmeyi tercih etti.
Paul Auster, küçükken sevdiği beyzbol oyuncudan imza almak isterken yanında kalem olmadığı için imza almadan meskeninin yolunu cinsmiş, sabaha kadar ağlamış.
O günden daha sonra yanında kalem bulunduran Paul Auster, bu biçimdece muharrir olmuş.
Başlayalım…
AVUKATLIK YERİNE MÜELLİFLİK
Goriot Baba ve Vadideki Zambak romanlarının müellifi Balzac, avukat olmak yerine müellifliği seçti. Ailesine göre oğullarının gittiği yol yol değilidr. Ona bir daha de bir baht sunarlar.
İki yıl ortasında hayli kıymetli, ünlü bir muharrir olamazsa, ya noterdeki küçük odasına geri dönecektir ya da aile başarısız oğullarına artık yardım eli uzatmayacaktır. bu biçimdece baba ile oğul içinde bu tuhaf mutabakat imzalanır.
Mutabakatın kararınu açıklamaya gerek yok sanırım.
“KALEMİN VAR MI UFAKLIK”
Paul Auster ünlü Amerikalı muharrir.
Nasıl mı muharrir oldu?
Anlatalım…
Küçük Paul ailesiyle bir arada beyzbol maçını izlemeye masraf. Hayran olduğu oyuncuyu daha yakından görmek için epeyce heyecanlıdır. Paul, epey memnundur, zira tuttuğu grup maçı kazanmıştır.
Maç sonunda hayranı olduğu oyuncudan imza almak ister. Oyuncu da, “Kalemin var mı ufaklık.” Ama o anda Paul’un yanında kalem yoktur. Aksiliğe bakın ki, ne annesinde, ne de babasında kalem vardır.
İmza almadan ıstırapla meskene gelir, sabaha kadar ağlar. O günden daha sonra yanında kalemi hiç eksik etmez. Dünya Edebiyatı bir müellifi bu biçimdece kazanmış olur.
Enteresan…
EDEBİYATIN MECNUN OĞLANI
Edebiyat dünyasında ona meczup oğlan derler. Öyledir de. Silaha meraklı, kitabını eleştiren eleştirmeni döven Ernest Hemingway’den bahsediyorum. Hemingway, genç bir muhabirdir. İspanya İç Savaşı’nı izlemek için çalıştığı gazete tarafınca İspanya’ya gönderilir.
Cephedeyken gazete için tuttuğu notları savaş bittikten daha sonra kitap olarak basmak ister. Çanlar Kimin İçin Çalıyor bu biçimdece ortaya çıkar.
Daha evvel müelliflik fikri aklında yoktu tabi.
DOSTOYEVSKİ’NİN TERCİHİ
Rus ve Dünya Edebiyatı’nın tertışmasız en kıymetli müellifi Dostoyevski’nin Oğuz Atay üzere mühendis olduğunu biliyor muydunuz?
Alışılmış, mühendisliğe hiç bir vakit sevmedi. Karakter olarak da çok enteresan özelliklere sahipti. örneğin kumara düşkün olması, karısının çantasından para aşındırması…
Dostoyevski mühendis olmadan evvel aklı fikri daima yazarlıktaymış. Mühendislik mesleğinde keyifli olamayacağını anlayan Dostoyevski, sonucu muharrir olmaktan kıldı.
Birinci kitabı olan İnsancıklar‘ı yazmaya başladı.
POLİSİYENİN SEVİLEN İSMİ
Agatha Christie, polisiye romanlarının usta ismi. Küçüklüğünde beri içine kapanık olan Christie, arkadaşları üzere oyun oynamıyor, onların ortasına katılmak istemiyordu.
Süreki odasında kendisiyle baş başa kalamayı yeğleyen Christie, hiç bir eğitim almadan kendini geliştirdi. Küçkük yaştan itibaren okumaya meraklıydı. Ailesi her ne kadar öbür bir meslek seçmesini istese de, o birinci şiirlerini yazmaya başlamıştı bile.
Şiir yazan bir muharrir nasıl olur da ortasında mevt barındıran polisiye romanlar muharrir. Onu da anlatalım…
Christie kız kardeşiyle teze girer. İddaları da polisiye roman yazıp yazmayacağıdır. İlk teşebbüsü olan, Belçikalı emekli polis memuru Hercule Poirot’ nun varlıklı bir dulun vefatını araştırdığı Styles’da Gizemli Münasebet isimli romanı sonunu değiştirmek şartıyla bir yayıncı tarafınca yayımlanmak istenince, polisiye roman mesleği başlamış oldu.
MARGUEZ’E BÜYÜKANNE TESİRİ
Gabriel García Márquez, Kolombiyalı Nobel Edebiyat Mükafatı sahibi dev muharrir. Gabriel García Márquez’in dedesi savaşlarda komutanlık yapmış üst seviye bir askerdi.
Anılarını anlatmayı fazlaca seviyordu.
Büyükannesi ise küçük Gabriel’e öyküler, masallar anlatırdı.
Büyüklerinden dinlediği efsaneler, masallar, öyküler Gabriel García Márquez’in hayal dünyasını zenginleştirdi, okumaya ve yazmaya merak saldı. Bu merak yıllar daha sonra Yüzyıllık Yalnızık romanını yarattı.
VİCTORYA PERİYODUNUN EN GÜZEL MUHARRİRİ
Charles John Huffam Dickens İngiliz müellif ve toplumsal eleştirmen. En unutulmaz kurgusal karakterlerden kimilerini yaratmasının yanında Victoria zamanının en güzel romancısı olarak kabul edilir.
Babası boçları yüzünden mahpusa girince yalnız kalan Dickens, yorulmak nedir bilmeden çalıştı. En ağır işlerde çalışarak hapishanede babasına bakıyor, bir yandan da vakit bulduğunda kitap okuyordu.
Yaşadığı güçlü hayat onu yazarlığa itti. Birinci romanı The Pickwick Papers ile şöhreti yakaldı.
Artık tanınan bir yazardı.
DÜNYANIN YALNIZ ADAMI: KAFKA
Prag’da dünyaya gelen Kafka, edebiyat dünyasının yalnız adamıdır desek yeridir. Almanca konuştuğu için Çekler tarafınca, Çekçe konuştuğu için Almanlar tarafınca sevilmedi.
Beş yıllık hukuk eğitiminin akabinde avukat Albert Weber’in yanında staj yapmaya başladı. Kafka’nın muharrir olma fikri yoktur. Ta ki, hayatının değerli dönüm noktalarından sayılan gazeteci Max Brod ile tanışana dek. Max Brod, Kafka’yı ünlü edebiyatçıların ortamlarına sokar, etraf edinmesini sağlar.
Periyodun önde gelen muharrirlerinden ilham alan Kafka, birinci yapıtlarını vermeye başlar.
Max Brod olmasaydı, Kafka da olmayacaktı.
Bir bilgi daha!
Öldükten daha sonra ünlenen bir müelliftir Kafka…
LİSE YILLARINDA BAŞLAYAN EDEBİYAT AŞKI
Meyyit Canlar romanının yazarı Nikolay Vasilyeviç Gogol, çabucak hemen lise senelerında edebiyat aşkıyla yanıp tutuşur. Fen ve matematik derslerinden nefret eder, edebiyat derslerini hiç kaçırmazmış.
Okulun gazetesine şiirler ve kısa hikayeler müellif. Bulduğu her kitabı bir solukta okur, adeta kendinden geçermiş. Okul bitmiş, hayat kuvvetli yüzünü göstermeye başlamıştır.
Çalışmak zorundadır Gogol…
Çok sevdiği şehir Petersburg’a masraf. Parasızdır, aklına yazdığı şiirleri ve hikayeleri basmak gelir. Hani olur da ünlenir ve fakirlikten kurtulur. Yayınevi, genç adamın yapıtlarını basmaz. Gogol o akşam meskenine gelir bütün yazdıklarını sobada yakar.
Yakılan hayalleridir hem de.
Gogol pes etmez, Ukrayna’yı anlatan Dikanka Akşamları isimli hikaye kitabını müellif, kitap pek ses getirir. Ününü pekiştirecek kitap ise Palto olur. Hani Dostoyevski’nin “Hepimiz Gogol’un Palto’sundan çıktık” dediği kitap.
Ergül Tosun
Kitap sayfası için bağlantı:
[email protected]