JoKeR
Active member
Basketbolun doğduğu yer olan Amerika Massachusetts’te, Afrikalı Müslüman bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Bilqis Abdul-Qaadir, sekiz kardeşin en küçüğü. Basketbol sevgisi, dört yaşında birinci sefer eline bir top almasıyla başlamış olan Abdul-Qaadir, çocukluğundan beri profesyonel basketbol oynamanın hayalini kurmuş. Azmi, cüreti, ortasındaki tutkusu onu yenilmez ruhuyla basketbol alanlarına atmış. Springfield’daki New Leadership Charter School’da şampiyonluklar kazanmış olan Abdul-Qaadir, bugüne kadar da eyalette hem erkekler tıpkı vakitte kızlar içinde lise mesleği rekorunu elinde tutuyor. Ardından Abdul-Qaadir, Memphis Üniversitesi’nde ve sonrasındasında Indiana Eyalet Üniversitesi’nde, NCAA Division I basketbol oynarken başörtüsü takan birinci bayan olmuş. Lakin Abdul-Qaadir’in profesyonel mesleği tam yükselişe geçmek üzereyken, onu oyun ve başörtüsü takmak içinde seçim yapmaya zorlayan Milletlerarası Basketbol Federasyonu’nun (FIBA) “hiç bir oyuncunun maçlar sırasında başörtüsü takamayacağını” kural koştuğunu bildirmesi hayallerini yarıda bırakmış. Abdul-Qaadir, ABD’de başörtülü birinci basketbolcuydu ve geleceği epey parlak görünüyordu ancak 24 yaşına geldiğinde bir yol ayrımında buldu kendini. Seçim yapmayı reddeden Abdul-Qaadir, başörtüsünü yasaklayan kurala meydan okumuş. İnancı ile çelişik yaşamaktansa fazlaca sevdiği basketbola veda etmiş.
HEDEFİM GENÇ MÜSLÜMAN KIZLARA BASKETBOL ÖĞRETMEK
Abdul-Qaadir tahminen hayalini bitmiş oldurdi lakin bu hakları için çabayı bıraktığı manasına gelmiyordu. O basketbolu bıraktı lakin hak çabasını hiç bir vakit bırakmadı. Basket alanlarında uğraş edemese de o hayat alanında hem kendisi birebir vakitte kendisi üzere olanların hakları için sıkı bir hak uğraşı veriyor. “Oynamamayı seçtikten daha sonra, son maksadım mümkün olduğu kadar hayli sayıda genç Müslüman kıza basketbol öğretmekti” diyor. Abdul-Qaadir şimdilerde motivasyon konuşmacısı ve basketbol antrenörlüğü yapıyor. Biz de geçtiğimiz günlerde Türkiye’ye gelen Abdul-Qaadir ile basketbol aşkını ve çabasını konuştuk.
-Basketbol dünyasına nasıl adım attınız? Hayaliniz miydi yoksa tesadüfler mi sizi yöneltti?
Basketbol, Amerika’nın Massachusetts eyaletinin, Springfield kasabasında icat edildi. Biz dört erkek kardeş, üç kız kardeşiz ve ben en küçükleriyim. bu biçimde herkes basketbol oynuyordu. Ben de basketbol oynamaya dört yaşındayken başladım ve 11-12 yaşlarında çok âlâ olduğumu fark ettim. Basketbola aşık oldum. bahsetmiş olduğum üzere, basketbolun doğduğu yerde doğup büyüdüm ve biz basketbolcu bir aileydik. Ailem de daima destekçim oldu. Bilhassa ağabeylerim hayli destekledi beni. örneğin ben bir şut attığım vakit basket olmadığı vakit bana kızıyorlardı.
BAŞÖRTÜMÜ BIRAKAMAM VAZGEÇEMEM
-Profesyonel olarak birinci basket alanına çıktığınız vakit neler hissetmiştiniz?
Başörtülü bir biçimde birinci maçıma çıktığım vakit kazanmak için, başörtülü olduğumu unutup yalnızca oyunuma odaklanmış ve konsantre olmuş durumdaydım. Fakat daha sonra bir boşluk olduğu vakit, etrafıma baktığımda beşerler beni gösterip, başörtümü işaret ediyordu. İnsanların benimle dalga geçip, kelamlı taarruzlarına maruz kalmıştım. ondan sonrasındasında doğal ki kızgındım, öfkeliydim, üzgün ve hayal kırıklığına uğramıştım. Fakat benim yeterli oyunumu, performansımı gördükten daha sonra, ben kazandıktan daha sonra gelip beni tebrik edenler de oldu.
-Uluslararası Basketbol Federasyonu’nun başörtüsünü yasaklayan kuralı niçiniyle en büyük tutkunuz olan basketbol hayaliniz yarım kaldı, profesyonel olarak oynamanıza müsaade verilmedi. FIBA’da nasıl süreçlerden geçtiniz?
FIBA’nın bir basketbol maçında sadece muhakkak bir başlığın takılmasına müsaade veren bir kuralı vardı. Atletik bir baş bandından daha büyük olan her şey yasaklandı. Kuralı öğrendikten daha sonra FIBA’ya başörtüsü ve oynarken niye başörtüsü taktığım hakkında bilgi verdim. Ne yazık ki FIBA, benim durumumla pek ilgilenmedi ve başlangıçta oyunu dini açıdan tarafsız tutmak istediklerini söylemiş oldu. Oyuncuların, oyunlar sırasında gösterdiği birfazlaca dini dövmeye dikkat çekerek karşılık verdim. FIBA, münasebetlerinin adil olmadığını biliyordu ve oyun sırasında başörtüsü takarak kendime yahut öteki oyunculara ziyan verebileceğimi söylemiş oldu. 10 yıllık başörtüsü taktığım ve basketbol oynadığım ömrümde bir sefer bile kendimi yahut öbür birini yaralamadım. 4 yıl süren avukatlık ve FIBA’yı kuralı iptal etmeye zorlamak için profesyonel sportmenler tarafınca imzalanan mektuplar… Ardından, Mayıs 2017’de FIBA, kuralı kaldırdı ve başörtüyle oynanmasına müsaade verdi. Benim savaşım, gayretim dört yıl sürdü. O dört yıl ben profesyonel olarak oynayamadım. Tercihim her vakit başörtümden yana oldu. “Gel başörtüsüz oyna dediler” Ben “Hayır başörtümü bırakamam, vazgeçemem” dedim. Basketbolu profesyonel olarak FIBA içerisinde, başka oyuncular üzere oynayamadım. O yüzden ömrüme sportif yönetici olarak devam ediyorum artık.
GENÇ KIZLAR İNANÇLARINDAN ASLA VAZGEÇMESİNLER
-Amerika’da zorlandığınız anlar oldu mu? Şu an antrenörlük yapıyorsunuz hem de… Neler söylemek istersiniz?
Şu anda yalnızca genç kızlara, Müslüman kızlara basketbol eğitimi veriyorum. 5 yaş ile 40 yaş içinde olan Müslüman bayanlara yönelik yalnızca basketbol alanına has ya da spora mahsus eğitimlerin haricinde hem de tertipler sağlıyor ve takviye vermek emeliyle ekipler oluşturuyoruz. Muvaffakiyet ve ödüllerim olsa da profesyonel olarak, Milletlerarası Basketbol Federasyonu’nun (FIBA) tertiplerinde başörtümden dolayı yer alamadım. Geçmişte bunun sancılarını ve olumsuz şeylerini hayatış biriyim. Lakin hâlâ günümüzde şayet bir Müslüman, başörtülü bir bayan basketbol, voleybol, futbol yahut öteki spor kollarında kendi inancına inanarak çıktığı vakit, başörtüsünden dolayı hakem “niçin takıyorsun?”, “Takmamalısın” diyor. kimi vakit de büyük kurumlar kabul etmiyor, müsaade vermiyor senin o maça çıkmana, o karşılaşmaya katılmana. Sen ne kadar güzel olursan ol, ne kadar başarılı olursan ol, “Ya başörtü ya oyun” diyorlar. Genç kızlara tavsiyem kuvvetli kalmaya devam etsinler, oburlarının anlamsız istekleri için inançlarından ve örf ve adetlerinden asla vazgeçmesinler.
Obama özür dileyip “Dön” dedi
-Eski Amerika Birleşik Devletleri Lideri Barack Obama, 2009 yılında Ramazan ayında sizi Beyaz Saray’da iftara davet edip ödül takdim etmiş. Obama, sizin örnek bir öğrenci ve hem de bir bayan basketbol atleti olduğunuz için ilham verici bir figür olduğunuzu, yalnızca Müslüman bayanlara ilham vermekle kalmayıp, bu dünyadaki herkese ilham kaynağı olduğunuzu söylemiş. O anları anlatır mısınız?
Obama’dan birinci davet geldiği vakit sahiden bunun aldatıcı bir şey, düzmece bir şey olduğunu düşündüm ancak daha sonradan gerçek olduğunu anladım ve direkt Obama’nın yanı başındaydım. Kendisi geçmişle alakalı özür dileyip, “Hadi yine dön basketbol yaşamına” dedi ve ödülümü aldım. Bu gurur verici onur verici bir şeydi benim için. Obama’nın teklifinden daha sonra birtakım oyunlara katıldım ancak o geçen en güzel vakitte başörtüsünden dolayı oynayamadım. O anda büyük bir hayal kırıklığıyla birlikte bir sınama yaşadım doğal ki. Hatta sorular da sordum Allah’a. “niçin başörtümü takarak oynayamıyorum?” diye. Ancak artık görüyorum ki o denli olması gerekiyormuş. Her şerde bir hayır vardır.
-Çantanızdaki basketbol rozetinin manasını da merak ediyorum doğrusu…
Benim yaşadığım şeyleri başka kızlar da yaşamasın diye bu logoyu kendim oluşturdum. Gördüğünüz üzere basketbol topu ve üzerinde bir başörtü var. Başörtü, kızların basketbol oynamasına mahzur değil.
HEDEFİM GENÇ MÜSLÜMAN KIZLARA BASKETBOL ÖĞRETMEK
Abdul-Qaadir tahminen hayalini bitmiş oldurdi lakin bu hakları için çabayı bıraktığı manasına gelmiyordu. O basketbolu bıraktı lakin hak çabasını hiç bir vakit bırakmadı. Basket alanlarında uğraş edemese de o hayat alanında hem kendisi birebir vakitte kendisi üzere olanların hakları için sıkı bir hak uğraşı veriyor. “Oynamamayı seçtikten daha sonra, son maksadım mümkün olduğu kadar hayli sayıda genç Müslüman kıza basketbol öğretmekti” diyor. Abdul-Qaadir şimdilerde motivasyon konuşmacısı ve basketbol antrenörlüğü yapıyor. Biz de geçtiğimiz günlerde Türkiye’ye gelen Abdul-Qaadir ile basketbol aşkını ve çabasını konuştuk.
-Basketbol dünyasına nasıl adım attınız? Hayaliniz miydi yoksa tesadüfler mi sizi yöneltti?
Basketbol, Amerika’nın Massachusetts eyaletinin, Springfield kasabasında icat edildi. Biz dört erkek kardeş, üç kız kardeşiz ve ben en küçükleriyim. bu biçimde herkes basketbol oynuyordu. Ben de basketbol oynamaya dört yaşındayken başladım ve 11-12 yaşlarında çok âlâ olduğumu fark ettim. Basketbola aşık oldum. bahsetmiş olduğum üzere, basketbolun doğduğu yerde doğup büyüdüm ve biz basketbolcu bir aileydik. Ailem de daima destekçim oldu. Bilhassa ağabeylerim hayli destekledi beni. örneğin ben bir şut attığım vakit basket olmadığı vakit bana kızıyorlardı.
BAŞÖRTÜMÜ BIRAKAMAM VAZGEÇEMEM
-Profesyonel olarak birinci basket alanına çıktığınız vakit neler hissetmiştiniz?
Başörtülü bir biçimde birinci maçıma çıktığım vakit kazanmak için, başörtülü olduğumu unutup yalnızca oyunuma odaklanmış ve konsantre olmuş durumdaydım. Fakat daha sonra bir boşluk olduğu vakit, etrafıma baktığımda beşerler beni gösterip, başörtümü işaret ediyordu. İnsanların benimle dalga geçip, kelamlı taarruzlarına maruz kalmıştım. ondan sonrasındasında doğal ki kızgındım, öfkeliydim, üzgün ve hayal kırıklığına uğramıştım. Fakat benim yeterli oyunumu, performansımı gördükten daha sonra, ben kazandıktan daha sonra gelip beni tebrik edenler de oldu.
-Uluslararası Basketbol Federasyonu’nun başörtüsünü yasaklayan kuralı niçiniyle en büyük tutkunuz olan basketbol hayaliniz yarım kaldı, profesyonel olarak oynamanıza müsaade verilmedi. FIBA’da nasıl süreçlerden geçtiniz?
FIBA’nın bir basketbol maçında sadece muhakkak bir başlığın takılmasına müsaade veren bir kuralı vardı. Atletik bir baş bandından daha büyük olan her şey yasaklandı. Kuralı öğrendikten daha sonra FIBA’ya başörtüsü ve oynarken niye başörtüsü taktığım hakkında bilgi verdim. Ne yazık ki FIBA, benim durumumla pek ilgilenmedi ve başlangıçta oyunu dini açıdan tarafsız tutmak istediklerini söylemiş oldu. Oyuncuların, oyunlar sırasında gösterdiği birfazlaca dini dövmeye dikkat çekerek karşılık verdim. FIBA, münasebetlerinin adil olmadığını biliyordu ve oyun sırasında başörtüsü takarak kendime yahut öteki oyunculara ziyan verebileceğimi söylemiş oldu. 10 yıllık başörtüsü taktığım ve basketbol oynadığım ömrümde bir sefer bile kendimi yahut öbür birini yaralamadım. 4 yıl süren avukatlık ve FIBA’yı kuralı iptal etmeye zorlamak için profesyonel sportmenler tarafınca imzalanan mektuplar… Ardından, Mayıs 2017’de FIBA, kuralı kaldırdı ve başörtüyle oynanmasına müsaade verdi. Benim savaşım, gayretim dört yıl sürdü. O dört yıl ben profesyonel olarak oynayamadım. Tercihim her vakit başörtümden yana oldu. “Gel başörtüsüz oyna dediler” Ben “Hayır başörtümü bırakamam, vazgeçemem” dedim. Basketbolu profesyonel olarak FIBA içerisinde, başka oyuncular üzere oynayamadım. O yüzden ömrüme sportif yönetici olarak devam ediyorum artık.
GENÇ KIZLAR İNANÇLARINDAN ASLA VAZGEÇMESİNLER
-Amerika’da zorlandığınız anlar oldu mu? Şu an antrenörlük yapıyorsunuz hem de… Neler söylemek istersiniz?
Şu anda yalnızca genç kızlara, Müslüman kızlara basketbol eğitimi veriyorum. 5 yaş ile 40 yaş içinde olan Müslüman bayanlara yönelik yalnızca basketbol alanına has ya da spora mahsus eğitimlerin haricinde hem de tertipler sağlıyor ve takviye vermek emeliyle ekipler oluşturuyoruz. Muvaffakiyet ve ödüllerim olsa da profesyonel olarak, Milletlerarası Basketbol Federasyonu’nun (FIBA) tertiplerinde başörtümden dolayı yer alamadım. Geçmişte bunun sancılarını ve olumsuz şeylerini hayatış biriyim. Lakin hâlâ günümüzde şayet bir Müslüman, başörtülü bir bayan basketbol, voleybol, futbol yahut öteki spor kollarında kendi inancına inanarak çıktığı vakit, başörtüsünden dolayı hakem “niçin takıyorsun?”, “Takmamalısın” diyor. kimi vakit de büyük kurumlar kabul etmiyor, müsaade vermiyor senin o maça çıkmana, o karşılaşmaya katılmana. Sen ne kadar güzel olursan ol, ne kadar başarılı olursan ol, “Ya başörtü ya oyun” diyorlar. Genç kızlara tavsiyem kuvvetli kalmaya devam etsinler, oburlarının anlamsız istekleri için inançlarından ve örf ve adetlerinden asla vazgeçmesinler.
Obama özür dileyip “Dön” dedi
-Eski Amerika Birleşik Devletleri Lideri Barack Obama, 2009 yılında Ramazan ayında sizi Beyaz Saray’da iftara davet edip ödül takdim etmiş. Obama, sizin örnek bir öğrenci ve hem de bir bayan basketbol atleti olduğunuz için ilham verici bir figür olduğunuzu, yalnızca Müslüman bayanlara ilham vermekle kalmayıp, bu dünyadaki herkese ilham kaynağı olduğunuzu söylemiş. O anları anlatır mısınız?
Obama’dan birinci davet geldiği vakit sahiden bunun aldatıcı bir şey, düzmece bir şey olduğunu düşündüm ancak daha sonradan gerçek olduğunu anladım ve direkt Obama’nın yanı başındaydım. Kendisi geçmişle alakalı özür dileyip, “Hadi yine dön basketbol yaşamına” dedi ve ödülümü aldım. Bu gurur verici onur verici bir şeydi benim için. Obama’nın teklifinden daha sonra birtakım oyunlara katıldım ancak o geçen en güzel vakitte başörtüsünden dolayı oynayamadım. O anda büyük bir hayal kırıklığıyla birlikte bir sınama yaşadım doğal ki. Hatta sorular da sordum Allah’a. “niçin başörtümü takarak oynayamıyorum?” diye. Ancak artık görüyorum ki o denli olması gerekiyormuş. Her şerde bir hayır vardır.
-Çantanızdaki basketbol rozetinin manasını da merak ediyorum doğrusu…
Benim yaşadığım şeyleri başka kızlar da yaşamasın diye bu logoyu kendim oluşturdum. Gördüğünüz üzere basketbol topu ve üzerinde bir başörtü var. Başörtü, kızların basketbol oynamasına mahzur değil.