Fehmi Koru*
Sahi Sezgin Baran Korkmaz isminde biri ve onun kaç yazıma husus teşkil etmiş sayısız becerileri vardı, ne oldu ona ve becerilerine? Avusturya’nın başşehri Viyana’da devlet tarafınca konuk edildiğini biliyoruz da, hangi ülkelerin istihbarat örgütleri tarafınca bilgisine başvurulduğunu bilmiyoruz.
Pekala ya Korkmaz Karaca isimli kıymete ne oldu? CHP’de Deniz Baykal’a yakın biri olarak başladığı siyasi ömründe, çabucak hemen 30’lu yaşlarını sürdürürken, Külliye’de ve AK Parti’de kıymetli koltukların sahibi olmuştu hani? İşte o kişiyi kast ediyorum, ne oldu ona?
Hükümetin işgal ettiği koltuk açısından en kuvvetli üyesi hakkında bir dizi sav ve itham işitmiştik. Sav ve ithamları geçersiz kılacak rastgele bir gelişme yaşanmadığı biçimde onların amacında yer alan bakan koltuğunu ısıtmaya devam ediyor…
Kendisi sav ve ithamlara maruz kalmışken, bakanın ağzından, bir öbür siyasi ile ilgili hiç de yabana atılmayacak bir sav dökülmüştü. Halbuki bir siyasi kendisinden ‘suç örgütü lideri’ diye kelam edilen birinden her ay 10 bin dolar maaş almaktaymış… ‘Suç örgütü lideri’ diye anılan kişi, maaş yakıştırmasını yavaşça bulmuş ve kelamı edilen siyasalın aracına paket paket para bıraktığını ileri sürmüştü.
Kimdi o siyasi, öğrenebildik mi?
Uyuşturucu trafiğinin odağında bir ülke olduğumuzu bu ortada öğrenmiş, o trafiğin içerisinde olması olağanüstü yadırganacak isimlerin söylem edildiği bir bilgi sağanağına tabi tutulmuştuk. Akabinde o bilgi sağanağı içerisinde yer alan iki vilayetimizde kilolarca -yoksa tonlarca mıydı?- uyuşturucu paketleri yakalandı. Trafik içerisinde bulunduğu söylenen isimlerin başına ne geldi?
Geldi mi, daha doğrusu?
Şu yakınlarda devlette kaydı bulunmayan silahların zulalardan çıkarılarak siyasi kimlikli şahıslara teslim edildiği bilgisi paylaşıldı. Daha evvel de hudut ötesine TIR’lar ile silah taşındığı bilgisi de fotoğraf ispatlarıyla bir arada paylaşılmıştı. ‘Silah’ üzere sadece devletin yahut devlet tarafınca müsaade verilmişlerin elinde bulunması gereken bir vefat aletinin özel şahıslar eliyle dağıtıma sokulmasına önemli itirazlar gelmesi beklenirdi.
İtiraz gelmedi. Savunma sadedinde ‘devletin elindeki kayıtlı silahlarda kayıp olmadığı’ tekzibi geldi.
halbuki, açıklanan esasen ‘devlette kaydı bulunmayan silahlar’ değil miydi?
Hünerleri bana göz boyama ve el çabukluğu sanatı olan sihirbazlığı hatırlatmıştı Sezgin Baran Korkmaz’ın (SBK); illüzyonist olduğu hissini bende uyandırmıştı. Ali’nin külahını Veli’ye giydirme sanatının sahibi üzere bir şeydi. ABD hazinesini soyan bir Amerikalı ailenin iç ettiği paraları ülkemize sevk etmiş, o paralarla sıkıntı durumdaki dev fabrikaları meyyit fiyatına almayı becermişti. Bu ortada, paralı olduğunu göstererek üzerine çöktüğü sayısız yıldızlı bir otelde, siyasalları, üst seviye bürokratları ve gazetecileri konuk etmişti SBK.
Tıpkı otele ondan evvel -yoksa daha sonrasında mıydı?- çöken bir oburu yeni mülküne tankla Napolyon-vari bir giriş yapmıştı. O kişinin de ‘marifetli yoknaz’ çeşidi biri olduğunu öğrenmiş, hayranlığımız tavan yapmıştı.
Korkmaz Karaca’nın uzmanlık alanı ise başkalarından farklıymış…
Sahi bütün bu bilgilerden haberdar olduk da sonuçta ne oldu?
hiç bir şey olmadı.
Ben bile iki aydan uzun müddet boyunca bizlerle paylaşılan değişik ayrıntıların bu kadarını hafızamı sıradan zorlayarak bir ortaya getirebildim.
Kim bilir hatırlayamadığım daha ne kadar detay vardır.
Evvelden olsa, her bir sav o alanda uzmanlaşmış gazeteciler tarafınca muhatapları bulunarak derinleştirilirdi. Gazeteler Avrupa muhabirlerine SBK’nın gözaltında tutulduğu yerin önünde kamp kurdurur, yetkililerden müsaade koparıp kendisiyle görüşmeleri için zorlarlardı. Argüman ve ithamların amacında yer alan bireyleri tanıyan birileri bulunur ve onlardan edinilen ek bilgilerle farklı portreler çıkartılırdı.
Yalnız Avusturya değil, Venezuela ve etrafındaki uyuşturucu üretilen ülkeler Türkiye’den giden ve herbiri muz-peynir sevkiyatı kamyonlarını gözleyen gazetecilerle dolup taşardı.
SBK’nın 80 küsür milyona satın aldığı payların nasıl olup da sadece 6 milyon dolara el değiştirdiği bile merak edilmedi.
Bunlar olmadığı, yapılması gerekenler yapılmadığı için de, kamuoyuyla birinci paylaşıldığında ağızları birer karış açık bıraktıran bilgiler, ortadan fazla vakit geçmeden unutulmaya terk ediliverdi.
Unutkan kamuoyu tıpkı değişiklikte yeni bilgiler beklemeye devam ediyor lakin; herbiçimde onları da unutmak üzere…
Sahi, muhalefet bir orta ‘‘128 milyar ne oldu?’’ sorusunu ısrarla soruyordu; ona ne oldu?
‘‘Balık hafızalı insanlarmışız’’ diyeceğim, lakin balıklara bühtan etmekten korkuyorum.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.
Sahi Sezgin Baran Korkmaz isminde biri ve onun kaç yazıma husus teşkil etmiş sayısız becerileri vardı, ne oldu ona ve becerilerine? Avusturya’nın başşehri Viyana’da devlet tarafınca konuk edildiğini biliyoruz da, hangi ülkelerin istihbarat örgütleri tarafınca bilgisine başvurulduğunu bilmiyoruz.
Pekala ya Korkmaz Karaca isimli kıymete ne oldu? CHP’de Deniz Baykal’a yakın biri olarak başladığı siyasi ömründe, çabucak hemen 30’lu yaşlarını sürdürürken, Külliye’de ve AK Parti’de kıymetli koltukların sahibi olmuştu hani? İşte o kişiyi kast ediyorum, ne oldu ona?
Hükümetin işgal ettiği koltuk açısından en kuvvetli üyesi hakkında bir dizi sav ve itham işitmiştik. Sav ve ithamları geçersiz kılacak rastgele bir gelişme yaşanmadığı biçimde onların amacında yer alan bakan koltuğunu ısıtmaya devam ediyor…
Kendisi sav ve ithamlara maruz kalmışken, bakanın ağzından, bir öbür siyasi ile ilgili hiç de yabana atılmayacak bir sav dökülmüştü. Halbuki bir siyasi kendisinden ‘suç örgütü lideri’ diye kelam edilen birinden her ay 10 bin dolar maaş almaktaymış… ‘Suç örgütü lideri’ diye anılan kişi, maaş yakıştırmasını yavaşça bulmuş ve kelamı edilen siyasalın aracına paket paket para bıraktığını ileri sürmüştü.
Kimdi o siyasi, öğrenebildik mi?
Uyuşturucu trafiğinin odağında bir ülke olduğumuzu bu ortada öğrenmiş, o trafiğin içerisinde olması olağanüstü yadırganacak isimlerin söylem edildiği bir bilgi sağanağına tabi tutulmuştuk. Akabinde o bilgi sağanağı içerisinde yer alan iki vilayetimizde kilolarca -yoksa tonlarca mıydı?- uyuşturucu paketleri yakalandı. Trafik içerisinde bulunduğu söylenen isimlerin başına ne geldi?
Geldi mi, daha doğrusu?
Şu yakınlarda devlette kaydı bulunmayan silahların zulalardan çıkarılarak siyasi kimlikli şahıslara teslim edildiği bilgisi paylaşıldı. Daha evvel de hudut ötesine TIR’lar ile silah taşındığı bilgisi de fotoğraf ispatlarıyla bir arada paylaşılmıştı. ‘Silah’ üzere sadece devletin yahut devlet tarafınca müsaade verilmişlerin elinde bulunması gereken bir vefat aletinin özel şahıslar eliyle dağıtıma sokulmasına önemli itirazlar gelmesi beklenirdi.
İtiraz gelmedi. Savunma sadedinde ‘devletin elindeki kayıtlı silahlarda kayıp olmadığı’ tekzibi geldi.
halbuki, açıklanan esasen ‘devlette kaydı bulunmayan silahlar’ değil miydi?
Hünerleri bana göz boyama ve el çabukluğu sanatı olan sihirbazlığı hatırlatmıştı Sezgin Baran Korkmaz’ın (SBK); illüzyonist olduğu hissini bende uyandırmıştı. Ali’nin külahını Veli’ye giydirme sanatının sahibi üzere bir şeydi. ABD hazinesini soyan bir Amerikalı ailenin iç ettiği paraları ülkemize sevk etmiş, o paralarla sıkıntı durumdaki dev fabrikaları meyyit fiyatına almayı becermişti. Bu ortada, paralı olduğunu göstererek üzerine çöktüğü sayısız yıldızlı bir otelde, siyasalları, üst seviye bürokratları ve gazetecileri konuk etmişti SBK.
Tıpkı otele ondan evvel -yoksa daha sonrasında mıydı?- çöken bir oburu yeni mülküne tankla Napolyon-vari bir giriş yapmıştı. O kişinin de ‘marifetli yoknaz’ çeşidi biri olduğunu öğrenmiş, hayranlığımız tavan yapmıştı.
Korkmaz Karaca’nın uzmanlık alanı ise başkalarından farklıymış…
Sahi bütün bu bilgilerden haberdar olduk da sonuçta ne oldu?
hiç bir şey olmadı.
Ben bile iki aydan uzun müddet boyunca bizlerle paylaşılan değişik ayrıntıların bu kadarını hafızamı sıradan zorlayarak bir ortaya getirebildim.
Kim bilir hatırlayamadığım daha ne kadar detay vardır.
Evvelden olsa, her bir sav o alanda uzmanlaşmış gazeteciler tarafınca muhatapları bulunarak derinleştirilirdi. Gazeteler Avrupa muhabirlerine SBK’nın gözaltında tutulduğu yerin önünde kamp kurdurur, yetkililerden müsaade koparıp kendisiyle görüşmeleri için zorlarlardı. Argüman ve ithamların amacında yer alan bireyleri tanıyan birileri bulunur ve onlardan edinilen ek bilgilerle farklı portreler çıkartılırdı.
Yalnız Avusturya değil, Venezuela ve etrafındaki uyuşturucu üretilen ülkeler Türkiye’den giden ve herbiri muz-peynir sevkiyatı kamyonlarını gözleyen gazetecilerle dolup taşardı.
SBK’nın 80 küsür milyona satın aldığı payların nasıl olup da sadece 6 milyon dolara el değiştirdiği bile merak edilmedi.
Bunlar olmadığı, yapılması gerekenler yapılmadığı için de, kamuoyuyla birinci paylaşıldığında ağızları birer karış açık bıraktıran bilgiler, ortadan fazla vakit geçmeden unutulmaya terk ediliverdi.
Unutkan kamuoyu tıpkı değişiklikte yeni bilgiler beklemeye devam ediyor lakin; herbiçimde onları da unutmak üzere…
Sahi, muhalefet bir orta ‘‘128 milyar ne oldu?’’ sorusunu ısrarla soruyordu; ona ne oldu?
‘‘Balık hafızalı insanlarmışız’’ diyeceğim, lakin balıklara bühtan etmekten korkuyorum.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden alınmıştır.