AirdropAvcisi
New member
Gerçek ismi “Halit Özdemir Arun” olan usta kalem, Ankara’da Mehmet Asaf Beyefendi ile Hamdiye Hanım’ın ikiz çocuğundan biri olarak 11 Haziran 1923’te dünyaya geldi. Usta şair, 7 yaşındayken babasını kaybedince, ailesiyle İstanbul’a taşındı ve Galatasaray Lisesinin ilkokulunda eğitim hayatına adım attı.
Acıbadem’deki köşkünde biçki dikiş kursu açarak, ailenin geçimini sağlayan Hamdiye Hanım, soyadı kanunun çıkmasının akabinde saf, arı, pak manasına gelen “Arun” soyadını seçti.
Özdemir Asaf, 1941’de 11. sınıftayken ek imtihanla alındığı Kabataş Erkek Lisesinden 1942’de mezun oldu.
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinin akabinde 3. sınıfa kadar İktisat Fakültesine, 1 yıl da Gazetecilik Enstitüsüne devam eden usta edebiyatçı, okulda tanıştığı Sabahat Selma Tezakın ile 14 Eylül 1946’da evlendi. İki yıl daha sonra, çiftin kızı Seda Arun dünyaya geldi.
Şair Asaf, 1942’den itibaren sigorta prodüktörlüğü yapmaya başladı, 1945 ‘te Pitigrilli’nin “hiç bir Bayan Bana Hayır Demedi” isimli hikaye kitabını Türkçe’ye çevirdi.
FARKLI YAbir dahaVLERİNİ KURDU
Usta şair, 1948’de vatani bakılırsavini yapmak üzere askere gitti. “Zaman” ve “Tanin” gazetelerinde de tercüman olarak çalışan Asaf’ın birinci şiiri, 1939’da “Servet-i Fünun-Uyanış” mecmuasında yayımlandı.
“Büyük Doğu”, “Varlık”, “Yenilik”, “Amaç”, “Kaynak”, “Edebiyat Dünyası”, “Şadırvan”, “Yeditepe”, “Seçilmiş Hikayeler”, “Yenilik”, “Vatan”, “Dost”, “Türkçe” ve “Türk Dili” isimli gazete ve mecmualarda de şiirleri yayımlanan Asaf, çeviri şiirlere de imza attı. Özdemir Asaf, 1951’de Cağaloğlu Molla Fenari Sokak’ta Sanat Basımevini kurdu.
Yuvarlak Masa Yayınlarını 1955’te kuran şair, tıpkı yıl birinci şiir kitabı “Dünya Kaçtı Gözüme”yi okuyucuyla buluşturdu. Asaf, kaleme aldığı yapıtlarıyla Türk edebiyatının unutulmaz isimlerinden biri oldu.
Taşlama ve ironi ögelerini da kullandığı yapıtlarını çoklukla dörtlük ve ikilik halinde kaleme alan başarılı şair, daha sonraki senelerda dize sayılarını azaltarak söz oyunlarına yer verdiği şiirler yazmaya başladı. Yapıtlarında daha fazlaca insan ve toplum bağlantılarına yönelik hususları işleyen Asaf, şiirlerinde ise alay ve taşlama ögelerine yer verdi.
HAYATA ŞİİRİN GÖZÜYLE BAKTI
Özdemir Asaf, şiirin ve müellifin fonksiyonu konusundaki görüşlerini, 1961’de “Yuvarlağın Köşeleri” isimli kitabında okuyucunun istifadesine sundu.
TRT’de 1979’da yayımlanan bir röportajında, yazdığı şiirlere ait değerlendirmede bulunan Asaf, ne vakit bir şiir yazmak istese, “acaba daha kısası olabilir mi?” diye düşündüğünü belirterek, şu anısını paylaşmıştı:
“Bir gazeteye, edebiyat sayfasına arkadaşlarımızla birlikte yazıyorduk. 5-10 günde bir de gidip, şiirlerimizin küçük paralarını alıyorduk. Tatlı oluyordu. Bir gün muhasebeye gittiğim vakit, ‘Müdürü goreceksin.’ dediler. Müdüre gittim. 3-4 tane şiirim çıkmış. Biri bir satır, biri iki, biri üç satır falan. ‘Efendim, beni istemişsiniz.’ dedim. ‘Bak oğlum, arkadaşların koca koca şiirler yazıyor. Sen de en güzel, en yüksek parayı alanlardan birisin. Sen de biraz fazlaca yaz da, aldığın parayı hak et.’ dedi. Gençtim, biraz alındım. ‘Öyleyse, bu şiirlerin bedeli gazeteye armağan olsun.’ dedim. Kapıdan çıkıyordum, ‘Evladım üzülme.’ dedi. Bu sefer adam üzülmüştü. Parayı aldım, verdiler fakat daha sonrasında o gazeteye şiir yazmadım.”
YAPITLARI…
Şiirler: “Dünya Kaçtı Gözüme” (1955), “Sen Sen Sen” (1956), “Bir Kapı Önünde” (1957), “Yumuşaklıklar Değil” (1962), “Nasılsın” (1970), “Çiçekleri Yemeyin” (1975), “Ben Değildim” (1978), “Bugün ve Bugün” (1984), “Benden daha sonra Mutluluk”, “Çiçek Senfonisi” (2008), “Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın İstikamette Olurum” (2012), “Yalnızlığa Övgü” Özdeyişler: “Yuvarlağın Köşeleri” (1961), “Yuvarlağın Köşeleri-2” (1988) , Hikaye: “Dün Yağmur Yağacak” (1987), Deneme: “Özdemir Asafça” (1988)
Acıbadem’deki köşkünde biçki dikiş kursu açarak, ailenin geçimini sağlayan Hamdiye Hanım, soyadı kanunun çıkmasının akabinde saf, arı, pak manasına gelen “Arun” soyadını seçti.
Özdemir Asaf, 1941’de 11. sınıftayken ek imtihanla alındığı Kabataş Erkek Lisesinden 1942’de mezun oldu.
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinin akabinde 3. sınıfa kadar İktisat Fakültesine, 1 yıl da Gazetecilik Enstitüsüne devam eden usta edebiyatçı, okulda tanıştığı Sabahat Selma Tezakın ile 14 Eylül 1946’da evlendi. İki yıl daha sonra, çiftin kızı Seda Arun dünyaya geldi.
Şair Asaf, 1942’den itibaren sigorta prodüktörlüğü yapmaya başladı, 1945 ‘te Pitigrilli’nin “hiç bir Bayan Bana Hayır Demedi” isimli hikaye kitabını Türkçe’ye çevirdi.
FARKLI YAbir dahaVLERİNİ KURDU
Usta şair, 1948’de vatani bakılırsavini yapmak üzere askere gitti. “Zaman” ve “Tanin” gazetelerinde de tercüman olarak çalışan Asaf’ın birinci şiiri, 1939’da “Servet-i Fünun-Uyanış” mecmuasında yayımlandı.
“Büyük Doğu”, “Varlık”, “Yenilik”, “Amaç”, “Kaynak”, “Edebiyat Dünyası”, “Şadırvan”, “Yeditepe”, “Seçilmiş Hikayeler”, “Yenilik”, “Vatan”, “Dost”, “Türkçe” ve “Türk Dili” isimli gazete ve mecmualarda de şiirleri yayımlanan Asaf, çeviri şiirlere de imza attı. Özdemir Asaf, 1951’de Cağaloğlu Molla Fenari Sokak’ta Sanat Basımevini kurdu.
Yuvarlak Masa Yayınlarını 1955’te kuran şair, tıpkı yıl birinci şiir kitabı “Dünya Kaçtı Gözüme”yi okuyucuyla buluşturdu. Asaf, kaleme aldığı yapıtlarıyla Türk edebiyatının unutulmaz isimlerinden biri oldu.
Taşlama ve ironi ögelerini da kullandığı yapıtlarını çoklukla dörtlük ve ikilik halinde kaleme alan başarılı şair, daha sonraki senelerda dize sayılarını azaltarak söz oyunlarına yer verdiği şiirler yazmaya başladı. Yapıtlarında daha fazlaca insan ve toplum bağlantılarına yönelik hususları işleyen Asaf, şiirlerinde ise alay ve taşlama ögelerine yer verdi.
HAYATA ŞİİRİN GÖZÜYLE BAKTI
Özdemir Asaf, şiirin ve müellifin fonksiyonu konusundaki görüşlerini, 1961’de “Yuvarlağın Köşeleri” isimli kitabında okuyucunun istifadesine sundu.
TRT’de 1979’da yayımlanan bir röportajında, yazdığı şiirlere ait değerlendirmede bulunan Asaf, ne vakit bir şiir yazmak istese, “acaba daha kısası olabilir mi?” diye düşündüğünü belirterek, şu anısını paylaşmıştı:
“Bir gazeteye, edebiyat sayfasına arkadaşlarımızla birlikte yazıyorduk. 5-10 günde bir de gidip, şiirlerimizin küçük paralarını alıyorduk. Tatlı oluyordu. Bir gün muhasebeye gittiğim vakit, ‘Müdürü goreceksin.’ dediler. Müdüre gittim. 3-4 tane şiirim çıkmış. Biri bir satır, biri iki, biri üç satır falan. ‘Efendim, beni istemişsiniz.’ dedim. ‘Bak oğlum, arkadaşların koca koca şiirler yazıyor. Sen de en güzel, en yüksek parayı alanlardan birisin. Sen de biraz fazlaca yaz da, aldığın parayı hak et.’ dedi. Gençtim, biraz alındım. ‘Öyleyse, bu şiirlerin bedeli gazeteye armağan olsun.’ dedim. Kapıdan çıkıyordum, ‘Evladım üzülme.’ dedi. Bu sefer adam üzülmüştü. Parayı aldım, verdiler fakat daha sonrasında o gazeteye şiir yazmadım.”
YAPITLARI…
Şiirler: “Dünya Kaçtı Gözüme” (1955), “Sen Sen Sen” (1956), “Bir Kapı Önünde” (1957), “Yumuşaklıklar Değil” (1962), “Nasılsın” (1970), “Çiçekleri Yemeyin” (1975), “Ben Değildim” (1978), “Bugün ve Bugün” (1984), “Benden daha sonra Mutluluk”, “Çiçek Senfonisi” (2008), “Sen Bana Bakma, Ben Senin Baktığın İstikamette Olurum” (2012), “Yalnızlığa Övgü” Özdeyişler: “Yuvarlağın Köşeleri” (1961), “Yuvarlağın Köşeleri-2” (1988) , Hikaye: “Dün Yağmur Yağacak” (1987), Deneme: “Özdemir Asafça” (1988)