Bir grup Nazi, 1977'de Skokie, Illinois'de bir miting yoluyla ifade özgürlüğü haklarını kullanmayı önerdiğinde Ben Stern öfkelendi.
Dokuz toplama kampından sağ kurtulan biri olarak, Hitler'in destekçilerinin, bırakın Yahudilerin çoğunlukta olduğu ve Holokost'tan sağ kurtulanların çoğunun yaşadığı vatanı bir yana, neden Amerika Birleşik Devletleri'nde gösteri yapabildiğini anlamadı.
Bay Stern, o dönemde yerel bir televizyon kanalına, Chicago'nun bir banliyösü olan Skokie'de bir Nazi toplantısı fikrinin “toplama kampına geri gönderilmek” gibi bir şey olduğunu söylemişti.
Miting olasılığı Skokie'yi bir yıl boyunca meşgul etti ve köy ile Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği tarafından savunulan bir neo-Nazi grubu olan Amerika Ulusal Sosyalist Partisi'nin Chicago şubesi arasında Birinci Değişiklik konusunda bir ayrılığa yol açtı.
Bay Stern, kısmen Skokie Merkez Cemaati'ndeki sevgili hahamı Lawrence Montrose ile olan anlaşmazlığından ilham alan bir aktivist oldu. Bay Stern, Haham Montrose'un 1977'deki Yom Kippur vaazında, eğer miting gerçekleşecekse cemaatlerine “panjurları kapatmalarını, ışıkları kapatmalarını ve yürümelerine izin vermelerini” söylediğini hatırladı.
“Ayağa kalktım ve 'Hayır Haham' dedim. Bay Stern, 2016 yılında kızı Charlene Stern'ün yapımcılığını ve yönetmenliğini üstlendiği “Normal Adama Yakın” belgeselinde “Evde kalıp pencereleri kapatmayacağız” dedi. “Ne burada, ne şimdi, ne Amerika'da yürümelerine izin vermeyeceğiz. Biz de bununla yüzleşmek için sokaklarda olacağız.' İnsanların benimle aynı fikirde olduğuna dair bir kargaşa duydum.
Bay Stern gazetelere mektuplar yazdı. Yazılı ve televizyon muhabirleriyle konuştu ve Phil Donahue'nun talk şovuna çıktı. Ölüm tehditleri aldı ve kendini savunmak için buna ihtiyacı olabileceğini düşündüğü için bir silah satın aldı.
Skokie'de bir ofis kiraladı ve burada kiliselere, sinagoglara ve diğer Yahudi örgütlerine Nazilerin tam üniformalı varlığını belirten ve Yahudi karşıtı sloganlar atmanın korumanın bir istisnası olarak görülmesi gerektiğini belirten dilekçeler göndermeyi içeren bir farkındalık kampanyasının düzenlenmesine yardımcı oldu. Birinci Değişikliğin. Dilekçeler on binlerce imza topladı ve kopyaları Illinois Yüksek Mahkemesine teslim edildi.
Ancak davadaki çok sayıda eyalet ve federal karardan birinde (sonunda ABD Yüksek Mahkemesi önünde sonuçlandı) Illinois mahkemesi 1978'de davanın bir parçası olan konulardan birine karar verdi: Nazilerin gamalı haç sergileme konusunda anayasal hakka sahip olduğu. planlanan mitingde
Bay Stern, Northbrook, Illinois'den taşındığı Berkeley, California'daki evinde 28 Şubat'ta öldü. 102 yaşındaydı.
Kızı Charlene ölümü doğruladı.
Bay Stern, 21 Eylül 1921'de Varşova'da Bendit Sztern'de doğdu ve genç yaşta Ortodoks Yahudi ailesiyle birlikte güneye, Mogielnica'ya taşındı. Babası Şimon Tevrat ve Talmud okudu. Annesi Yentl (yönetici) Sztern, annesiyle birlikte Mogielnica'da bir market işletiyordu. Ailesinde dokuz çocuk vardı; altısı ebeveynlerinin önceki evliliklerinden, üçü de onlarınkinden.
1 Eylül 1939'da Almanya'nın Polonya'yı işgalinden bir yıl sonra, Bay Stern ve ailesi Varşova Gettosu'na sürüldü. Orada babası, anneannesi ve ağabeyi açlıktan öldü. Bay Stern, babasının cenazesinin ertesi günü mezarlığa döndüğünü ve orada açık mezarı bulduğunu hatırladı. Babasını çıplak görünce kalbi kırıldı, bu yüzden vücudunu toprakla kapladı ve ağlayarak uzaklaştı.
Getto temizlendiğinde Bay Stern, Polonya'nın Lublin kenti yakınlarındaki Majdanek kampına gönderildi; annesi ve erkek kardeşlerinden biri de Treblinka'ya gönderildi ve burada yok oldular. 1943'te Auschwitz'e nakledildi; burada krematoryumlardan çıkan duman “insan barbeküsü kokusu”ydu, 1978'de The Indianapolis News'e verdiği demeçte.
Auschwitz'de, üzerini krematoryum külleriyle kaplayacakları bir yol inşa etmeye zorlanan bir grup mahkumdan biriydi.
Bay Stern, “Nerede Normal Adam”da “Küllerin altında küçük kemikler, ayak bilekleri ve insan vücudunun çeşitli kısımlarını bulduk” dedi. Mahkumlar, iş günlerinin sonunda Yahudilerin yas duası Kadiş'i okurken onları bir kenara bırakıp gömdüler.
Nisan 1945'te Buchenwald'a nakledildikten sonra mahkumlar, dondurucu havalarda Avusturya'ya bir ay sürecek ölüm yürüyüşüne gönderildi. ABD Ordusu tarafından kurtarılacak kadar uzun süre hayatta kalan birkaç kişiden biriydi. O zamanlar 78 kiloydu.
Bay Stern, karantinasının ardından aile üyeleri için şehirleri ve yerinden edilmiş kişilerin kamplarını aradı, ancak hepsi (1930'larda İngiliz Zorunlu Filistin'e göç etmiş olan üvey erkek kardeşi hariç) ölmüştü. Ancak Bergen-Belsen'de, aynı adı taşıyan toplama kampının yakınındaki yerinden edilmiş kişiler kampında Chaya Kielmanowicz ile tanıştı ve altı hafta sonra evlendiler.
1946'da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç ettiler ve Bay Stern'ün marangoz olarak iş bulduğu Chicago'ya yerleştiler. 1950'lerde bir çamaşırhane açtı, makineleri tamir etmeyi öğrendi ve sonunda çeşitli ortaklarla birlikte yaklaşık bir düzine çamaşırhaneye sahip oldu. 85 yaşında emekli oldu.
1977'de Nazilerin kendi ortasında toplanması tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Bu onun için, Skokie sakinlerinin çoğu ve yerel yönetim liderleri için dayanılmazdı. Köy, gösteriyi engellemek için Nazi grubunu kendilerine birkaç yüz bin dolara mal olacak bir sigorta bonosu göndermeye zorlamak gibi çeşitli girişimlerde bulundu.
Ama başarısız oldular. Haziran 1978'de ABD Yüksek Mahkemesi, köyün geçici kalma talebini reddederek 25 Haziran'daki Nazi gösterilerinin önünü açtı.
Davanın karara bağlanmasından kısa bir süre sonra ACLU'nun genel müdürü olan Ira Glasser, bir telefon görüşmesinde konunun hiçbir zaman Nazi grubuyla ilgili olmadığını, daha çok hükümetin “herkesi kamu mülkü üzerinde ifade özgürlüğünü yasaklayıp yasaklayamayacağı” ile ilgili olmadığını söyledi. Şöyle ekledi: “Eğer Birinci Değişiklik Nazileri durdurmaya izin vermiş olsaydı, Mississippi'deki Beyaz Yurttaş Konseylerinin sivil haklar gösterilerini durdurmasına olanak tanırdı.”
Skokie davayı kaybetmesine rağmen köy Nazi mitinginden kurtuldu. Grup, Skokie'deki bir mitingde Bay Stern'ün planlamaya yardım ettiği ve yaklaşık 50.000 kişiyi toplamasının beklendiği bir karşı gösteri olacağını bilerek etkinliği Chicago'ya taşıdı.
Chicago'da tahminen 5.000 gösterici mitingi protesto etti. Bazıları “Nazilere ölüm, ölüm, ölüm” diye bağırdı. Los Angeles Times'ın haberine göre federal bir binanın önünde 29 Nazi'nin katıldığı gösteri 10 dakika sürdü.
“Ve bu kadar?” Bay Stern miting bittikten sonra sordu.
Skokie hikayesinin kurgulanmış bir versiyonu, 1981 yapımı televizyon filmi “Skokie”de anlatılmıştı. Filmde Danny Kaye, Holokost'tan sağ kurtulan ve gösteriye muhalefete liderlik eden kişiyi, George Dzundza ise Nazi grubunun lideri Frank Collin'i canlandırıyordu.
Bay Stern'ün kızı Charlene'in yanı sıra Susan Stern adında başka bir kızı daha hayatta kaldı; bir oğul, Norman; yedi torun; ve dokuz torun çocuğu. Helen olarak bilinen eşi 2018 yılında hayatını kaybetti.
Yıllar boyunca deneyimleri hakkında pek çok grupla konuşan Bay Stern, 2017'de Berkeley'de organizatörleri tarafından iptal edilen beyazların üstünlüğünü savunan bir mitinge karşı yürüdü.
Yürüyüşün başında üç haham yanındaydı. Konuşmak istediğinde alçak bir araca binmesine yardım edildi.
KQED Radyosu'na göre o sırada 95 yaşında olan Bay Stern, “Burada yaşayan insanlarla yalnız değilim” dedi, “ama geçmişimden gelen tüm insanları görüyorum – ailemi, beni görmeyen arkadaşlarımı. Bunu yapmak.”
“Bugün” diye ekledi, “ırkçılık ve Nazizm tehdidine karşı birlikte mücadele ettiğimizi kanıtlıyorsunuz.”
Dokuz toplama kampından sağ kurtulan biri olarak, Hitler'in destekçilerinin, bırakın Yahudilerin çoğunlukta olduğu ve Holokost'tan sağ kurtulanların çoğunun yaşadığı vatanı bir yana, neden Amerika Birleşik Devletleri'nde gösteri yapabildiğini anlamadı.
Bay Stern, o dönemde yerel bir televizyon kanalına, Chicago'nun bir banliyösü olan Skokie'de bir Nazi toplantısı fikrinin “toplama kampına geri gönderilmek” gibi bir şey olduğunu söylemişti.
Miting olasılığı Skokie'yi bir yıl boyunca meşgul etti ve köy ile Amerikan Sivil Özgürlükler Birliği tarafından savunulan bir neo-Nazi grubu olan Amerika Ulusal Sosyalist Partisi'nin Chicago şubesi arasında Birinci Değişiklik konusunda bir ayrılığa yol açtı.
Bay Stern, kısmen Skokie Merkez Cemaati'ndeki sevgili hahamı Lawrence Montrose ile olan anlaşmazlığından ilham alan bir aktivist oldu. Bay Stern, Haham Montrose'un 1977'deki Yom Kippur vaazında, eğer miting gerçekleşecekse cemaatlerine “panjurları kapatmalarını, ışıkları kapatmalarını ve yürümelerine izin vermelerini” söylediğini hatırladı.
“Ayağa kalktım ve 'Hayır Haham' dedim. Bay Stern, 2016 yılında kızı Charlene Stern'ün yapımcılığını ve yönetmenliğini üstlendiği “Normal Adama Yakın” belgeselinde “Evde kalıp pencereleri kapatmayacağız” dedi. “Ne burada, ne şimdi, ne Amerika'da yürümelerine izin vermeyeceğiz. Biz de bununla yüzleşmek için sokaklarda olacağız.' İnsanların benimle aynı fikirde olduğuna dair bir kargaşa duydum.
Bay Stern gazetelere mektuplar yazdı. Yazılı ve televizyon muhabirleriyle konuştu ve Phil Donahue'nun talk şovuna çıktı. Ölüm tehditleri aldı ve kendini savunmak için buna ihtiyacı olabileceğini düşündüğü için bir silah satın aldı.
Skokie'de bir ofis kiraladı ve burada kiliselere, sinagoglara ve diğer Yahudi örgütlerine Nazilerin tam üniformalı varlığını belirten ve Yahudi karşıtı sloganlar atmanın korumanın bir istisnası olarak görülmesi gerektiğini belirten dilekçeler göndermeyi içeren bir farkındalık kampanyasının düzenlenmesine yardımcı oldu. Birinci Değişikliğin. Dilekçeler on binlerce imza topladı ve kopyaları Illinois Yüksek Mahkemesine teslim edildi.
Ancak davadaki çok sayıda eyalet ve federal karardan birinde (sonunda ABD Yüksek Mahkemesi önünde sonuçlandı) Illinois mahkemesi 1978'de davanın bir parçası olan konulardan birine karar verdi: Nazilerin gamalı haç sergileme konusunda anayasal hakka sahip olduğu. planlanan mitingde
Bay Stern, Northbrook, Illinois'den taşındığı Berkeley, California'daki evinde 28 Şubat'ta öldü. 102 yaşındaydı.
Kızı Charlene ölümü doğruladı.
Bay Stern, 21 Eylül 1921'de Varşova'da Bendit Sztern'de doğdu ve genç yaşta Ortodoks Yahudi ailesiyle birlikte güneye, Mogielnica'ya taşındı. Babası Şimon Tevrat ve Talmud okudu. Annesi Yentl (yönetici) Sztern, annesiyle birlikte Mogielnica'da bir market işletiyordu. Ailesinde dokuz çocuk vardı; altısı ebeveynlerinin önceki evliliklerinden, üçü de onlarınkinden.
1 Eylül 1939'da Almanya'nın Polonya'yı işgalinden bir yıl sonra, Bay Stern ve ailesi Varşova Gettosu'na sürüldü. Orada babası, anneannesi ve ağabeyi açlıktan öldü. Bay Stern, babasının cenazesinin ertesi günü mezarlığa döndüğünü ve orada açık mezarı bulduğunu hatırladı. Babasını çıplak görünce kalbi kırıldı, bu yüzden vücudunu toprakla kapladı ve ağlayarak uzaklaştı.
Getto temizlendiğinde Bay Stern, Polonya'nın Lublin kenti yakınlarındaki Majdanek kampına gönderildi; annesi ve erkek kardeşlerinden biri de Treblinka'ya gönderildi ve burada yok oldular. 1943'te Auschwitz'e nakledildi; burada krematoryumlardan çıkan duman “insan barbeküsü kokusu”ydu, 1978'de The Indianapolis News'e verdiği demeçte.
Auschwitz'de, üzerini krematoryum külleriyle kaplayacakları bir yol inşa etmeye zorlanan bir grup mahkumdan biriydi.
Bay Stern, “Nerede Normal Adam”da “Küllerin altında küçük kemikler, ayak bilekleri ve insan vücudunun çeşitli kısımlarını bulduk” dedi. Mahkumlar, iş günlerinin sonunda Yahudilerin yas duası Kadiş'i okurken onları bir kenara bırakıp gömdüler.
Nisan 1945'te Buchenwald'a nakledildikten sonra mahkumlar, dondurucu havalarda Avusturya'ya bir ay sürecek ölüm yürüyüşüne gönderildi. ABD Ordusu tarafından kurtarılacak kadar uzun süre hayatta kalan birkaç kişiden biriydi. O zamanlar 78 kiloydu.
Bay Stern, karantinasının ardından aile üyeleri için şehirleri ve yerinden edilmiş kişilerin kamplarını aradı, ancak hepsi (1930'larda İngiliz Zorunlu Filistin'e göç etmiş olan üvey erkek kardeşi hariç) ölmüştü. Ancak Bergen-Belsen'de, aynı adı taşıyan toplama kampının yakınındaki yerinden edilmiş kişiler kampında Chaya Kielmanowicz ile tanıştı ve altı hafta sonra evlendiler.
1946'da Amerika Birleşik Devletleri'ne göç ettiler ve Bay Stern'ün marangoz olarak iş bulduğu Chicago'ya yerleştiler. 1950'lerde bir çamaşırhane açtı, makineleri tamir etmeyi öğrendi ve sonunda çeşitli ortaklarla birlikte yaklaşık bir düzine çamaşırhaneye sahip oldu. 85 yaşında emekli oldu.
1977'de Nazilerin kendi ortasında toplanması tehlikesiyle karşı karşıya kaldı. Bu onun için, Skokie sakinlerinin çoğu ve yerel yönetim liderleri için dayanılmazdı. Köy, gösteriyi engellemek için Nazi grubunu kendilerine birkaç yüz bin dolara mal olacak bir sigorta bonosu göndermeye zorlamak gibi çeşitli girişimlerde bulundu.
Ama başarısız oldular. Haziran 1978'de ABD Yüksek Mahkemesi, köyün geçici kalma talebini reddederek 25 Haziran'daki Nazi gösterilerinin önünü açtı.
Davanın karara bağlanmasından kısa bir süre sonra ACLU'nun genel müdürü olan Ira Glasser, bir telefon görüşmesinde konunun hiçbir zaman Nazi grubuyla ilgili olmadığını, daha çok hükümetin “herkesi kamu mülkü üzerinde ifade özgürlüğünü yasaklayıp yasaklayamayacağı” ile ilgili olmadığını söyledi. Şöyle ekledi: “Eğer Birinci Değişiklik Nazileri durdurmaya izin vermiş olsaydı, Mississippi'deki Beyaz Yurttaş Konseylerinin sivil haklar gösterilerini durdurmasına olanak tanırdı.”
Skokie davayı kaybetmesine rağmen köy Nazi mitinginden kurtuldu. Grup, Skokie'deki bir mitingde Bay Stern'ün planlamaya yardım ettiği ve yaklaşık 50.000 kişiyi toplamasının beklendiği bir karşı gösteri olacağını bilerek etkinliği Chicago'ya taşıdı.
Chicago'da tahminen 5.000 gösterici mitingi protesto etti. Bazıları “Nazilere ölüm, ölüm, ölüm” diye bağırdı. Los Angeles Times'ın haberine göre federal bir binanın önünde 29 Nazi'nin katıldığı gösteri 10 dakika sürdü.
“Ve bu kadar?” Bay Stern miting bittikten sonra sordu.
Skokie hikayesinin kurgulanmış bir versiyonu, 1981 yapımı televizyon filmi “Skokie”de anlatılmıştı. Filmde Danny Kaye, Holokost'tan sağ kurtulan ve gösteriye muhalefete liderlik eden kişiyi, George Dzundza ise Nazi grubunun lideri Frank Collin'i canlandırıyordu.
Bay Stern'ün kızı Charlene'in yanı sıra Susan Stern adında başka bir kızı daha hayatta kaldı; bir oğul, Norman; yedi torun; ve dokuz torun çocuğu. Helen olarak bilinen eşi 2018 yılında hayatını kaybetti.
Yıllar boyunca deneyimleri hakkında pek çok grupla konuşan Bay Stern, 2017'de Berkeley'de organizatörleri tarafından iptal edilen beyazların üstünlüğünü savunan bir mitinge karşı yürüdü.
Yürüyüşün başında üç haham yanındaydı. Konuşmak istediğinde alçak bir araca binmesine yardım edildi.
KQED Radyosu'na göre o sırada 95 yaşında olan Bay Stern, “Burada yaşayan insanlarla yalnız değilim” dedi, “ama geçmişimden gelen tüm insanları görüyorum – ailemi, beni görmeyen arkadaşlarımı. Bunu yapmak.”
“Bugün” diye ekledi, “ırkçılık ve Nazizm tehdidine karşı birlikte mücadele ettiğimizi kanıtlıyorsunuz.”