İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne bağlı İstanbul Planlama Ajansı’nın (İPA) İstanbul’da unsur bağımlılığı üzerine hazırladığı rapor, dini kurum ve cemaatlerin bağımlılıkla gayret sürecine yönelik rollerini ortaya koydu. Buna göre, aileler tedavi için tarikat ve dini kurumlara başvuruyor.
İPA Lideri Emrah Şahan, tedavi imkânlarının herkes için erişilebilir olmasının ailelerin öncelikli talebi olduğunu belirterek “Dini cemaatlerin doldurduğu bu boşluğun yeterli tahlil edilmesi gerekiyor… Küçülen toplumsal devletin bıraktığı bu büyük boşluğun biran evvelce fark edilerek kurumsal, kapsayıcı, erişilebilir toplumsal hizmet yapılarını oluşturmak gerekiyor” dedi.
Cumhuriyet’ten Hazal Ocak’ın haberine göre, unsur bağımlılığı İstanbul için kıymetli bir sorun olduğunu belirten Şahan, “Katılımcıların büyük bir kısmının ‘bu benim yaşadığım ilçenin/mahallenin de değerli bir sorunu’ dediği bir mesele” sözünü kullandı.
“Tedavi sürecine toplumsal hizmetlerin eşlik etmesi gerekiyor”
Araştırmaya katılanların yüzde 84’ü, bağımlılık yapan unsurlara erişimin pek kolay olduğunu belirtirken Şahan, “Ailelerin büyük bir kısmı unsura erişimin bu kadar kolay olmasını “devletin bu işi bitirmek konusunda yetersiz kalması” olarak yorumluyor” diye konuştu. Şahan kurumların sağladığı hizmetlerin yetersizliğini şu biçimde ortaya koydu:
“Kurumlarla ilgili yatak sayısının azlığı, randevu alamama, sıra gelmemesi, belli bir süre unsur kullanmamış olmak üzere bağımlılar için pek zorlayıcı birtakım kriterlerin kural koşulması birer erişim sorunu olarak sık sık lisana getirildi. İstanbul’dan Çorlu’ya yalnızca yatılı tedavi almak için taşınan aileler var. Tedavi merkezlerinin ve yatak sayılarının artırılması, tedavi imkânlarının herkes için erişilebilir olması ailelerin birinci öncelikli taleplerinden. Tedavi sürecine toplumsal hizmetlerin eşlik etmesi gerekiyor. Aileler, tedaviden daha sonrası kritik süreçte bağımlı yakınlarına nasıl davranmaları gerektiği üzerine danışmanlık ve eğitim almak istiyor. “
“Bu büyük boşluk bir an evvelce fark edilmeli”
Şahan, dini kurum ve cemaatlerin tahlil arayışında bir etken olmasını da şu biçimde kıymetlendirdi:
“Kamunun gerekli sorumluluğu almadığı durumlarda boşluğu diğer kurum yahut oluşumların dolduracağını öngörmek epey çok kolay. Ailelerin bir kısmı bağımlı yakınlarını tedavi ettirmek için farklı kentlerdeki dini kurum ve cemaatlerin dergâhlarına yahut bağımlılıkla gayret merkezlerine başvurmuş. Bir yandan bu oluşumların bağımlılık üzere sert bir alana nasıl dokunduğunu anlamaya çalışmak, ailelerin ‘utanç’ duygusu ortasında itimat, yakınlık ve tanıdıklık kurduğu yapılarla ilişkilenebildiğini görmek, başka yandan küçülen toplumsal devletin bıraktığı bu büyük boşluğun bir an evvelce fark edilerek kurumsal, kapsayıcı, erişilebilir toplumsal hizmet yapılarını oluşturmak gerekiyor.”
İPA Lideri Emrah Şahan, tedavi imkânlarının herkes için erişilebilir olmasının ailelerin öncelikli talebi olduğunu belirterek “Dini cemaatlerin doldurduğu bu boşluğun yeterli tahlil edilmesi gerekiyor… Küçülen toplumsal devletin bıraktığı bu büyük boşluğun biran evvelce fark edilerek kurumsal, kapsayıcı, erişilebilir toplumsal hizmet yapılarını oluşturmak gerekiyor” dedi.
Cumhuriyet’ten Hazal Ocak’ın haberine göre, unsur bağımlılığı İstanbul için kıymetli bir sorun olduğunu belirten Şahan, “Katılımcıların büyük bir kısmının ‘bu benim yaşadığım ilçenin/mahallenin de değerli bir sorunu’ dediği bir mesele” sözünü kullandı.
“Tedavi sürecine toplumsal hizmetlerin eşlik etmesi gerekiyor”
Araştırmaya katılanların yüzde 84’ü, bağımlılık yapan unsurlara erişimin pek kolay olduğunu belirtirken Şahan, “Ailelerin büyük bir kısmı unsura erişimin bu kadar kolay olmasını “devletin bu işi bitirmek konusunda yetersiz kalması” olarak yorumluyor” diye konuştu. Şahan kurumların sağladığı hizmetlerin yetersizliğini şu biçimde ortaya koydu:
“Kurumlarla ilgili yatak sayısının azlığı, randevu alamama, sıra gelmemesi, belli bir süre unsur kullanmamış olmak üzere bağımlılar için pek zorlayıcı birtakım kriterlerin kural koşulması birer erişim sorunu olarak sık sık lisana getirildi. İstanbul’dan Çorlu’ya yalnızca yatılı tedavi almak için taşınan aileler var. Tedavi merkezlerinin ve yatak sayılarının artırılması, tedavi imkânlarının herkes için erişilebilir olması ailelerin birinci öncelikli taleplerinden. Tedavi sürecine toplumsal hizmetlerin eşlik etmesi gerekiyor. Aileler, tedaviden daha sonrası kritik süreçte bağımlı yakınlarına nasıl davranmaları gerektiği üzerine danışmanlık ve eğitim almak istiyor. “
“Bu büyük boşluk bir an evvelce fark edilmeli”
Şahan, dini kurum ve cemaatlerin tahlil arayışında bir etken olmasını da şu biçimde kıymetlendirdi:
“Kamunun gerekli sorumluluğu almadığı durumlarda boşluğu diğer kurum yahut oluşumların dolduracağını öngörmek epey çok kolay. Ailelerin bir kısmı bağımlı yakınlarını tedavi ettirmek için farklı kentlerdeki dini kurum ve cemaatlerin dergâhlarına yahut bağımlılıkla gayret merkezlerine başvurmuş. Bir yandan bu oluşumların bağımlılık üzere sert bir alana nasıl dokunduğunu anlamaya çalışmak, ailelerin ‘utanç’ duygusu ortasında itimat, yakınlık ve tanıdıklık kurduğu yapılarla ilişkilenebildiğini görmek, başka yandan küçülen toplumsal devletin bıraktığı bu büyük boşluğun bir an evvelce fark edilerek kurumsal, kapsayıcı, erişilebilir toplumsal hizmet yapılarını oluşturmak gerekiyor.”