AirdropAvcisi
New member
Şair ve muharrir İsmet Özel okuyucularına Faydasız Randevu, kitabıyla farklı perspektifler sunuyor.
Özel’e bakılırsa yazmak, “Mücahit tabirinin kapsamını yazı yazan yahut kendini gibisi işlere adamış bireyleri içine alacak kadar geniş tutulmasındaki bilgisizlik ve sahteciliği ben bu biçimdece farkettim. Yazdıklarımı ibadetimden başka tutmaya ise gönlüm hiç razı değil. Yazarak ibadet bu yapılanı yekpare bir davranış haline sokmak manasına gelmiyor.”
ŞİİR VE DÜZYAZI
Özel, şiir ve düzyazıları içindeki farklılığı alışılmışın haricinde bir tanımla bize açıklıyor:
“Şiir lisanla sarfiyat, halbuki düzyazı lisandan geçer şiir lisana doğrudur. Düzyazı lisandan doğrudur. Şiirlerimin her biri benim için gözümde değer taşır. Buna karşılık düzyazılarımın hiç birine edebiyat metni niteliği kazandırmak istemem.
bu biçimde yaparsam düzyazılarımdan düzlük kaybolur diye inanırım. Ne var ki şiir olsun, düzyazı olsun yazmayı ibadetimden ayırmayı anlamsız bulduğum apaçık.”
ZÜPPELİK VE KÜLTÜR
Türkiye’nin edebiyat ve kültür ortamında kısırlaştırıcı, çürütücü iki eğilim, başat öğe durumuna geçebilmek için her vakit pusuda bekler. Bunlardan biri, niyetteki hantallık ve zevkteki bayalığının ikincisi ise fikirde derinliğin, sanat seviyesinde büyüklüğün yanında yer alıyor.
Hatta onu temsil ediyor diyebiliriz.
Muharrir, bütün fikir iklimlerinde ortaklaşa bir ismi var olduğunu haykırıyor: “Züppelik…”
İNSANIN UNUTMAYA SEÇTİĞİ
Yaratılmış olan her şeyin, Yaratıcısıyla, Allah’la bir ahdi vardır. Yaratılmış olan şeyler içinde sadece insanın bu ahdi unutmak üzere bir özelliği var. Âdemoğlu öbür objelerle temasında Allah’la olan ahdini hatırlatma imkânına sahiptir. İmkânın kullanılması, büsbütün bizim yönelimlerimize bağlıdır.
Şayet beşerden gayri objelerin yahut kendimizden öteki insanların Allah’la olan ahdini hesap ortasında tutarak hal ve tutumlarımızı düzenliyor isek hatırlamakta kararlıyız demektir. Bu ahdi hesap dışı tutarsak unutmayı seçmişizdir.
ALACAKARANLIK
İnsanlık kurtulma için hangi yola girmişse birebir yola mahvolmak için de girmiş demektir. Yani kurtuluşunu hangi ele bırakmışsa insan, mahvının da elden gideceğini bilmelidir. Mahvedemeyen kuvvet bizi de kurtaramaz.
Usta kalem ömrümüzün alacakaranlık ortasında geçtiğini söylüyor. Bizdilk evvelkilerin de hayatı alacakaranalık ortasında geçmiştir.
Bilemeyiz.
Bildiğimiz şu ki; insan olarak yerimiz burası. Işığı farkedecek kadar karanlıkta ve karanlığı tanıyacak kadar aydınlığın ortasındayız. Bizim ömrümüzü nelerin kararttığını bilmiyorsak şayet, insanlık için aydınlığın ne vakit sağlayacağını da beklememiz gerekir.
bu biçimde karanlık ve aydınlık nedir?
CAZİBE…
İsmet Özel, bizi yöneten büyük şeylerin başında cazibe geldiğini dikkat çekiyor. Şahsiyetimiz, cazip bulduğumuz argümanlarla ortaya çıkar. Bizi cazibesine kaptıran olgular nereye isterse götürebilir. Yani bizi hem güzele tıpkı vakitte berbata götürebilir.
Cazibe dediğimiz kavramın her insanı kapsayan, her kültür ve vakitte geçerliliğini koruyan bir özelliğe sahiptir. Öte yandan her insanı cezbeden şeyler başkadır. Bu da biz insanların fazlaca kıymetli birer varlık olduğumuzu, bir o kadar da değişik renk ve zevkleri temsil ettiğimizin nişanesi oluyor.
Gerçekliği bulunmayan hiç bir işaret, insanlarda karşılığını bulmuyor.
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
[email protected]
Özel’e bakılırsa yazmak, “Mücahit tabirinin kapsamını yazı yazan yahut kendini gibisi işlere adamış bireyleri içine alacak kadar geniş tutulmasındaki bilgisizlik ve sahteciliği ben bu biçimdece farkettim. Yazdıklarımı ibadetimden başka tutmaya ise gönlüm hiç razı değil. Yazarak ibadet bu yapılanı yekpare bir davranış haline sokmak manasına gelmiyor.”
ŞİİR VE DÜZYAZI
Özel, şiir ve düzyazıları içindeki farklılığı alışılmışın haricinde bir tanımla bize açıklıyor:
“Şiir lisanla sarfiyat, halbuki düzyazı lisandan geçer şiir lisana doğrudur. Düzyazı lisandan doğrudur. Şiirlerimin her biri benim için gözümde değer taşır. Buna karşılık düzyazılarımın hiç birine edebiyat metni niteliği kazandırmak istemem.
bu biçimde yaparsam düzyazılarımdan düzlük kaybolur diye inanırım. Ne var ki şiir olsun, düzyazı olsun yazmayı ibadetimden ayırmayı anlamsız bulduğum apaçık.”
ZÜPPELİK VE KÜLTÜR
Türkiye’nin edebiyat ve kültür ortamında kısırlaştırıcı, çürütücü iki eğilim, başat öğe durumuna geçebilmek için her vakit pusuda bekler. Bunlardan biri, niyetteki hantallık ve zevkteki bayalığının ikincisi ise fikirde derinliğin, sanat seviyesinde büyüklüğün yanında yer alıyor.
Hatta onu temsil ediyor diyebiliriz.
Muharrir, bütün fikir iklimlerinde ortaklaşa bir ismi var olduğunu haykırıyor: “Züppelik…”
İNSANIN UNUTMAYA SEÇTİĞİ
Yaratılmış olan her şeyin, Yaratıcısıyla, Allah’la bir ahdi vardır. Yaratılmış olan şeyler içinde sadece insanın bu ahdi unutmak üzere bir özelliği var. Âdemoğlu öbür objelerle temasında Allah’la olan ahdini hatırlatma imkânına sahiptir. İmkânın kullanılması, büsbütün bizim yönelimlerimize bağlıdır.
Şayet beşerden gayri objelerin yahut kendimizden öteki insanların Allah’la olan ahdini hesap ortasında tutarak hal ve tutumlarımızı düzenliyor isek hatırlamakta kararlıyız demektir. Bu ahdi hesap dışı tutarsak unutmayı seçmişizdir.
ALACAKARANLIK
İnsanlık kurtulma için hangi yola girmişse birebir yola mahvolmak için de girmiş demektir. Yani kurtuluşunu hangi ele bırakmışsa insan, mahvının da elden gideceğini bilmelidir. Mahvedemeyen kuvvet bizi de kurtaramaz.
Usta kalem ömrümüzün alacakaranlık ortasında geçtiğini söylüyor. Bizdilk evvelkilerin de hayatı alacakaranalık ortasında geçmiştir.
Bilemeyiz.
Bildiğimiz şu ki; insan olarak yerimiz burası. Işığı farkedecek kadar karanlıkta ve karanlığı tanıyacak kadar aydınlığın ortasındayız. Bizim ömrümüzü nelerin kararttığını bilmiyorsak şayet, insanlık için aydınlığın ne vakit sağlayacağını da beklememiz gerekir.
bu biçimde karanlık ve aydınlık nedir?
CAZİBE…
İsmet Özel, bizi yöneten büyük şeylerin başında cazibe geldiğini dikkat çekiyor. Şahsiyetimiz, cazip bulduğumuz argümanlarla ortaya çıkar. Bizi cazibesine kaptıran olgular nereye isterse götürebilir. Yani bizi hem güzele tıpkı vakitte berbata götürebilir.
Cazibe dediğimiz kavramın her insanı kapsayan, her kültür ve vakitte geçerliliğini koruyan bir özelliğe sahiptir. Öte yandan her insanı cezbeden şeyler başkadır. Bu da biz insanların fazlaca kıymetli birer varlık olduğumuzu, bir o kadar da değişik renk ve zevkleri temsil ettiğimizin nişanesi oluyor.
Gerçekliği bulunmayan hiç bir işaret, insanlarda karşılığını bulmuyor.
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
[email protected]