Jose Mauro de Vasconcelos’un kült romanı: Şeker Portakalı

AirdropAvcisi

New member
Acı dolu bir hayat sürdürmek ve bunu hayatın olağan seyri üzere kabul etmek, ta ki hayattaki en gerçek ve karşı konulamaz acının ne olduğunu öğrenene kadar…

Brezilyalı müellif Jose Mauro de Vasconcelos’un 1968’de yayımlanan Şeker Portakalı isimli yapıtı, yalın anlatımı ve çarpıcı öyküsüyle dünya edebiyatının unutulmaz başyapıtları içinde yer alıyor.

Müellifinin hayatından izler taşıyan eser, bir çocuğun iç dünyasından yola çıkarak tüm insanlığa acıyla yoğrularak olgunlaşmanın yükünü duyumsatıyor.

Gerçekçi anlatımı ve his yüklü temasıyla Latin Amerika edebiyatını tüm taraflarıyla yansıtan Şeker Portakalı; saflığı, şefkati ve acıyı eksiksiz bir empati ile iliklerinize kadar hissetmenizi sağlayacak.


Sayfa: 208

KÜÇÜK BİR ÇOCUĞUN HİKAYESİ


Jose Mauro de Vasconcelos’un başyapıtı olan bu özel kitap, günün birinde acıyı keşfeden küçük bir çocuğun hikayesi.

Yazarlıkta karar kılana kadar, boks antrenörlüğünden muz plantasyonlarında hamallığa kadar biroldukca iş deneyimleyen Vasconcelos, acının tanımını bir küçük çocuğun kalbinden yapmış ve hepimizin kalbine inceden dokunmuştur…

ZEZE…

Zeze, hayli fakir bir ailenin oğlu olarak dünyaya gelir. Bu karakter, dokuz yaşında yüzme öğrenirken, bir gün yüzme şampiyonu olmanın hayalini kuran muharririn çocukluğundan derin izler taşımaktadır.

Şeker Portakalı, ömrün inişli çıkışlı her durumu karşısında fazlaca erken yaşta kalan, büyü sarsıntıların küçük vücudunu sardığı Zeze’nin başından geçenlerdir…


12 GÜNDE YAZILAN KİTAP

Vasconcelos, Şeker Portakalı’nı aslında yalnızca 12 günde müellif. Lakin bu romanı, 20 yıldan fazla da yüreğinde taşımıştır. Bu romana bir baht verirken en çok bu noktaya dikkat ederseniz, eminim sizi daha epey saracaktır…

ZEZE’NİN DÜNYASI

Kitabın başkahramanı Zeze, yaramazlıklarıyla meşhur bir afacan. Mahallelinin şeytan olarak andığı bu çocuğu, öğretmeni ise bir melek olarak görüyor.

Günün birinde Zeze ve ailesi, maddi imkansızlıklar niçiniyle oturdukları meskenden taşınmak zorunda kalıyor. Zeze, evvelce taşınmalarına fazlaca üzülse de bu durumu yeni taşındıkları konutun bahçesindeki şeker portakalı fidanıyla telafi ediyor.

BİR ARKADAŞLIK

Fidan, epey geçmeden Zeze’nin en düzgün arkadaşı oluveriyor. Zeze bir gün, en büyük hayalini, daha doğrusu yapmayı en çok istediği yaramazlıklardan birini gerçekleştiriyor.

Bu yaptığının bedelini ise mahallede Portekizli ismiyle bilinen bir adamdan üzücü biçimde dayak yiyerek ödüyor. Küçük kahramanımız, başta bu adamdan nefret etse de daha sonradan onu epey seviyor.

Portekizliyi o kadar epeyce seviyor ki bu sayede haylazlığı da bırakıyor. vakit içinde ikilinin içinde, baba-oğul bağlantısı üzere bir bağ kuruluyor.

Lakin kıssanın sonunda bu bağlılık, Zeze’yi güzelleştirdiği kadar onun ömür uzunluğu unutamayacağı bir acıyı da birlikteinde getirecek.

Ergül Tosun

Kitap sayfası için bağlantı:

[email protected]
 
Üst