AirdropAvcisi
New member
Etrafımızdan, ailemizden ya da toplumsal medya üzerinden daima harika olmamız için baskı görüyoruz. Pekala, kusursuz olmak zorunda mıyız? Dünya bize kendimizi eksik, yanlış, yetersiz hatta kıymetsiz hissettirmeye çalışırken, bizlere kusur diye dayatılan özgünlüklerimizin farkına vararak, bunları yapan, yaratıcı bir biçimde imzamız haline getirebilir miyiz? Davranış Bilimleri ve Psikoloji Uzmanı Melis Bozkurt kitabını anlattı.
Kitabınızın ismi “Kusur İmzadır, Kusursuzluk bir Yalan”. Sahiden o denli mi?
“Kusur bir imzamı?Kesinlikle kusurun bir imza olduğuna inanıyorum. İmza nedir? Kişinin her hangi bir dokümana ya da biryapıta kanun önünde kendine ilişkin olduğunu tasdik etmek için yalnızca ona mahsus bir yazı-çizi ileişaretlemesi sürecinde kullandığı yazı-çizi-şekildir ve o şahsa özeldir. Bir oburu kullanamaz, taklitedemez. Kusur da Tanrı’nın yapıtına attığı bir çeşit imza bana göre. Hepimizde bir biçimde var, çünkükusursuzluk yalnızca Tanrı’ya has bir özellik. İlah bizi kendinden bir modülle yaratırken ufacık birfark katmış yapıtına, işte o fark kusur. Bir cins ikram, diğerine benzememe sebebimiz.”
Kusur Tanrı’nın ikramı ise niye beşerler kusursuzluğun peşinde sizce?
“Kitabımda esasen bunu anlatmak istedim. Kusursuzluk diye bir şey bu dünyada yok. Kusursuzluk ilahi alemde var olabilecek bir kavram. O yüzden beşerler boşuna uğraşıyor kusursuzluk için, Kaf Dağı üzere, yalnızca masallara husus olabilir. Beşerler bireyselleşmenin son süratle gittiği 20. yüzyılın sonu ile 21. yüzyılın başında o denli içlerine kapandılar ve kendilerini tanıma uğraşına girdiler ki, diğerlerinden koptular. Kendileri üzerine bir dünya yarattılar ve o dünyayla toplumsal medyaya çıktılar. Orada bir anda milyonlarca diğer dünya ile karşılaştılar ve bir tıp dünyalar savaşı başladı. Kendi dünyasını harika olarak lanse eden savaşı kazanacaktı, savaşın kazananını ise alınan like sayısı belirleyecekti. Şu anda yaşanan tam da bu, toplumsal medya için yaratılmış dünyalar savaşı. Pekala, bunun sonu nereye sarfiyat?”
Toplumsal Medya sizce kusursuzluğu pompalayan bir mecra, bir illüzyon. Bu bombardımandannasıl kurtuluruz? Kendimizi nasıl koruyabiliriz?
“Sosyal medya sanal bir dünya yaratmanızı sağlar. Dediğim üzere kişiselleşme sürecinde içine kapanankişi diğerlerine açılırken artık fazlaca yeterli bildiği zayıf istikametlerini kapamayı da öğrenerek dışa açıldı. Zayıfyönlerini kusur olarak gördü zira en büyük darbeyi buradan alabilir ve canı yanabilirdi. O yüzdenyarattığı sanal dünyada hiç bir zayıflığa yer vermedi, harika bir imaj çizdi. İşin en inanılmaz yanıbunu kendi yaparken karşı tarafın da bunu yaptığını düşünemedi. Kendi palavrasına doğal ki inanmasımümkün değildi fakat diğerinin palavra dünyasına inanıverdi. İşte sorun da burada başladı. Sosyalmedyadaki sanal dünyalar kendilerinin palavra olduğunun farkındayken karşılarındakini gerçek sanıyorve yıkılıyor. Onların kusursuzluğuna inanıp kendi kusurlarına yanıyor. meğer kişi kendinden bilmeli.”
Sizce kusursuzluğun peşinde koşmayı ne vakit bırakırız?
“hiç bir vakit. Komik lakin gerçek, insan her vakit imkansızın, elde edilemezin peşindedir. Bakın en kadim hikayeler ölümsüzlüğün peşinde koşan kahramanları anlatır. Şu anda insanlık sanal dünyada sonsuz gençlik ve hoşluğun peşinde. Bu ne demek? Ölümsüzlük kimlere has? Ya İlah olmalısınız ya da cansız bir varlık. Mevtten kurtulmanın öteki yolu yok. Demek ki sanal dünyalar Tanrısallığın peşinde koşulduğu yerler. Şahıslar kendi krallıklarını kuruyorlar. Ben yalnızca insanın kendini kaptırmaması gerektiğini anlatmaya çalıştım. Hepimizin ortasında var sonsuzluk pınarından içme isteği. Ancak bunun masal olduğunu hatırlatalım kendimize ve kapılmayalım bu akıma.”
Kusur nedir Melis Hanım?
“Siz kusur derken neyi ima ediyorsunuz?Kusur söz manasıyla özgünden sapma, eksiklik, noksanlık demek. Yani bir özgünden farkınız.Burada işte onu soruyorum, yepyeni kim ki ondan eksikliğinizi kusur saydınız? Alışılmış burada engelsınıfına sokulabilecek noksanlıkları başka tutuyorum. Bunlar doğumla ya da kaza ile oluşan gerçeknoksanlıklardır. Kabulü sahiden zordur. Ben kitabımda gerçekte kusur olmayan şeyleri kusur sayangruplardan bahsediyorum. Moda ile gelen hoşluk standartlarını orjinal kabul edip her farklarınıkusur bakılırsan genç kızlarımıza hitap etmeye çalışıyorum. Bugün ince dudağı kusur olarak görüyorlar,burnunuz minik ve kalkık değilse kusurlu bulunuyor. İşte bunlar sanal dünyaların pompaladığı kusuranlayışı. Benim karşı çıktığım da bu. her insanın bedeni kendine hastır. Sağlıklı olduğunuz sürecegüzelsiniz, kusursuzsunuz. İnce olacağım diye kusanlar, kaslı olacağım diye kimyasal maddekullananlar asıl kusursuz olan tek şeyi bozuyorlar; bedenlerindeki dengeyi. Aslında kimi kusurlar kişininzayıf değil kuvvetli taraflarıdır. Kişi bunun farkına varıp kullanmalıdır. Kitabımda Gillian Lynne’denbahsettim mesela. Standart okulda yapamayan hiperaktif bir çocuğun dans okulunda kendinibulmasının hikayesi. Tahminen de sizi başarısız kılan kusurunuz öteki bir alanda sizin jet motorunuzdur.Onu kullanmayı keşfettiğinizde o imzanın değerini bileceksiniz. İlah boşuna atmadı o imzayı. Bizkullanmayı keşfedememiş olabiliriz.”
Kitabınızın ismi “Kusur İmzadır, Kusursuzluk bir Yalan”. Sahiden o denli mi?
“Kusur bir imzamı?Kesinlikle kusurun bir imza olduğuna inanıyorum. İmza nedir? Kişinin her hangi bir dokümana ya da biryapıta kanun önünde kendine ilişkin olduğunu tasdik etmek için yalnızca ona mahsus bir yazı-çizi ileişaretlemesi sürecinde kullandığı yazı-çizi-şekildir ve o şahsa özeldir. Bir oburu kullanamaz, taklitedemez. Kusur da Tanrı’nın yapıtına attığı bir çeşit imza bana göre. Hepimizde bir biçimde var, çünkükusursuzluk yalnızca Tanrı’ya has bir özellik. İlah bizi kendinden bir modülle yaratırken ufacık birfark katmış yapıtına, işte o fark kusur. Bir cins ikram, diğerine benzememe sebebimiz.”
Kusur Tanrı’nın ikramı ise niye beşerler kusursuzluğun peşinde sizce?
“Kitabımda esasen bunu anlatmak istedim. Kusursuzluk diye bir şey bu dünyada yok. Kusursuzluk ilahi alemde var olabilecek bir kavram. O yüzden beşerler boşuna uğraşıyor kusursuzluk için, Kaf Dağı üzere, yalnızca masallara husus olabilir. Beşerler bireyselleşmenin son süratle gittiği 20. yüzyılın sonu ile 21. yüzyılın başında o denli içlerine kapandılar ve kendilerini tanıma uğraşına girdiler ki, diğerlerinden koptular. Kendileri üzerine bir dünya yarattılar ve o dünyayla toplumsal medyaya çıktılar. Orada bir anda milyonlarca diğer dünya ile karşılaştılar ve bir tıp dünyalar savaşı başladı. Kendi dünyasını harika olarak lanse eden savaşı kazanacaktı, savaşın kazananını ise alınan like sayısı belirleyecekti. Şu anda yaşanan tam da bu, toplumsal medya için yaratılmış dünyalar savaşı. Pekala, bunun sonu nereye sarfiyat?”
Toplumsal Medya sizce kusursuzluğu pompalayan bir mecra, bir illüzyon. Bu bombardımandannasıl kurtuluruz? Kendimizi nasıl koruyabiliriz?
“Sosyal medya sanal bir dünya yaratmanızı sağlar. Dediğim üzere kişiselleşme sürecinde içine kapanankişi diğerlerine açılırken artık fazlaca yeterli bildiği zayıf istikametlerini kapamayı da öğrenerek dışa açıldı. Zayıfyönlerini kusur olarak gördü zira en büyük darbeyi buradan alabilir ve canı yanabilirdi. O yüzdenyarattığı sanal dünyada hiç bir zayıflığa yer vermedi, harika bir imaj çizdi. İşin en inanılmaz yanıbunu kendi yaparken karşı tarafın da bunu yaptığını düşünemedi. Kendi palavrasına doğal ki inanmasımümkün değildi fakat diğerinin palavra dünyasına inanıverdi. İşte sorun da burada başladı. Sosyalmedyadaki sanal dünyalar kendilerinin palavra olduğunun farkındayken karşılarındakini gerçek sanıyorve yıkılıyor. Onların kusursuzluğuna inanıp kendi kusurlarına yanıyor. meğer kişi kendinden bilmeli.”
Sizce kusursuzluğun peşinde koşmayı ne vakit bırakırız?
“hiç bir vakit. Komik lakin gerçek, insan her vakit imkansızın, elde edilemezin peşindedir. Bakın en kadim hikayeler ölümsüzlüğün peşinde koşan kahramanları anlatır. Şu anda insanlık sanal dünyada sonsuz gençlik ve hoşluğun peşinde. Bu ne demek? Ölümsüzlük kimlere has? Ya İlah olmalısınız ya da cansız bir varlık. Mevtten kurtulmanın öteki yolu yok. Demek ki sanal dünyalar Tanrısallığın peşinde koşulduğu yerler. Şahıslar kendi krallıklarını kuruyorlar. Ben yalnızca insanın kendini kaptırmaması gerektiğini anlatmaya çalıştım. Hepimizin ortasında var sonsuzluk pınarından içme isteği. Ancak bunun masal olduğunu hatırlatalım kendimize ve kapılmayalım bu akıma.”
Kusur nedir Melis Hanım?
“Siz kusur derken neyi ima ediyorsunuz?Kusur söz manasıyla özgünden sapma, eksiklik, noksanlık demek. Yani bir özgünden farkınız.Burada işte onu soruyorum, yepyeni kim ki ondan eksikliğinizi kusur saydınız? Alışılmış burada engelsınıfına sokulabilecek noksanlıkları başka tutuyorum. Bunlar doğumla ya da kaza ile oluşan gerçeknoksanlıklardır. Kabulü sahiden zordur. Ben kitabımda gerçekte kusur olmayan şeyleri kusur sayangruplardan bahsediyorum. Moda ile gelen hoşluk standartlarını orjinal kabul edip her farklarınıkusur bakılırsan genç kızlarımıza hitap etmeye çalışıyorum. Bugün ince dudağı kusur olarak görüyorlar,burnunuz minik ve kalkık değilse kusurlu bulunuyor. İşte bunlar sanal dünyaların pompaladığı kusuranlayışı. Benim karşı çıktığım da bu. her insanın bedeni kendine hastır. Sağlıklı olduğunuz sürecegüzelsiniz, kusursuzsunuz. İnce olacağım diye kusanlar, kaslı olacağım diye kimyasal maddekullananlar asıl kusursuz olan tek şeyi bozuyorlar; bedenlerindeki dengeyi. Aslında kimi kusurlar kişininzayıf değil kuvvetli taraflarıdır. Kişi bunun farkına varıp kullanmalıdır. Kitabımda Gillian Lynne’denbahsettim mesela. Standart okulda yapamayan hiperaktif bir çocuğun dans okulunda kendinibulmasının hikayesi. Tahminen de sizi başarısız kılan kusurunuz öteki bir alanda sizin jet motorunuzdur.Onu kullanmayı keşfettiğinizde o imzanın değerini bileceksiniz. İlah boşuna atmadı o imzayı. Bizkullanmayı keşfedememiş olabiliriz.”