JoKeR
Active member
SEMANUR SÖNMEZ YAMAN
Henadi Halawani, Kudüs’te Mescid-i Aksa’nın yakınında oturuyor. Yanı başında bulunmasına karşın tam 7 yıldır Mescid-i Aksa’ya giremiyor. Zira o, İsrail askerlerinin “en tehlikeliler” listesinde. Topu, tankı, tabancası, hatta bir çakısı bile yok çantasında. Duruşu, anlayışı, en epey da Mescid-i Aksa’ya bağlılığıyla tehlike saçıyor. Filistin cephesinden bakarsak Aksa için yıllardır bedel ödüyor. Yalnızca kendisi değil, ailesi de ortak oluyor bu zarurî bedel ödeme durumuna.Evi basılıyor, sıhhat sigortasından yoksun ediliyor, Mescid-i Aksa’dan ve Eski Şehir’den uzaklaştırılıyor, yurt dışına çıkışı kısıtlanıyor. Bütün bunlara karşın ömrünü adadığı Mescid-i Aksa’yı savunmak için canla başla çalışmayı bir an olsun bırakmıyor. 6 ay müddetli son yurt dışı çıkış yasağının akabinde evvel Ürdün’e, oradan Türkiye’ye geldi Mescid-i Aksa murabıtı Henadi. Özgürlük uğraşını ve İsrail işgali altında yaşayan “Filistinli kadın” olmanın zorluklarını anlattı.
KUDÜSLÜ BAYANLARIN SEMBOLÜ
Dünya onu 2011’den bu yana verdiği gayret ile tanıyor. Kudüslü bayanların sembolü, aktivist ve Mescid-i Aksa murabıtı… 7 yıl ortasında Mescid-i Aksa’ya girebildiği günler sayılı. Her kavuşmanın akabinde epey daha uzun ve yaralayıcı bir ayrılık giriyor Aksa ile ortasına. En sevdiğinden başka bırakılan bir âşık, ateşin etrafındaki bir pervane üzere Aksa için çırpınıyor Henadi Halawani. Meftunu olduğu, ta çocukluk senelerında büyükannesinin yaktığı o ateşi Halawani şöyleki anlatıyor: “Büyükannem beni tertipli olarak Mescid-i Aksa›ya gdolayır ve avluda yürürken işgali, Nekbe’yi, yakınlarımızın Siyonistler tarafınca nasıl öldürüldüğünü anlatırdı. Çocukluk aklımla onlarla nasıl çaba edebileceğimi sorardım. Bana Aksa’yı temizlememi önerirdi. O günlerde mescidi ve avluyu pak tutmaktan ibaret sandığım paklık tavsiyesinin, aslında işgal güçlerini temizlemek manasına geldiğini büyüyünce fark ettim.”
Ortadan yıllar geçmiş. Henadi Halawani artık evli ve 4 çocuk annesidir. Tıpkı büyükannesi üzere çocuklarına Kudüs’ü, özgürlüğü anlatmış. Üstelik yalnızca kendi çocuklarına değil öğrencileri de ondan dinlemiş Kudüs’ün özgürlük öyküsünü : “2011 yılında Mescid-i Aksa külliyesindeki İmaret El Aksa isimli tertibin ‘İlim Halkaları’ projesinde öğretmenlik yaparak başladı fiili uğraşım. Mescid-i Aksa’nın avlusunda öğrenciler için düzenlenen eğitim programında koordinatör olarak bakılırsav yaptım. Bilhassa üniversiteye giremeyen 18 yaş üstü kız öğrencilere yönelik programda gençlere hem öğretmenlik hem yol göstericilik misyonunu üstlendim. 50 kız öğrenciyle başladığımız bu eğitim seferberliği, 2015 yılında 650 kız ve 650 erkek olmak üzere 1300 öğrenciye ulaştı. Yaşları 18 ile 70 içinde değişen yüzlerce Filistinli her gün Mescid-i Aksa’ya gidip eğitim alıyordu. Hem kendi çocuklarıma hem öğrencilerime gereğince vakit ayırmak için daima uykumdan fedakârlık ettim. Sabah namazından daha sonra ailemin yemeğini yaptım. Meskenimi, öğrencilerimin derslerini ve kendi eğitimimi aksatmadan bir ortada sürdürebilmek için uğraş harcadım.”
Mescid-i Aksa’nın yanıbaşında oturan Filistinli Henadi Halawani 7 yıldır Mescid-i Aksa’ya giremiyor. niçini ise MEscid-i Aksa’da çocuklarla bir arada ders yapması. “Somut bir hata bulamadıkları biçimde 63 kere gözaltına alındım üç kere tutuklandım. Hapishanede fazlaca sıkıntı şartlarda yaşadım. Hapishaniçin çıktıktan daha sonra ise adete acıkcezaevindeyim. Fakat burası benim bahtım, ailem, toprağım. Sesimizi tüm dünyaya duyurmak istiyorum”
MESCİDİ AKSA’YI BOŞ BIRAKMAZLAR
Henadi Halawani üzere kendilerini Aksa’ya adayan öğretmen ve öğrenciler “murabıt” olarak isimlendiriliyor. Söz manası “Allah’a kalpten bağlı insan”. İkinci manası ise “Düşman hücumlarına karşı koymak için hudut uzunluklarında bekleyen asker, nöbetçi. Tehlikeye düşen mukaddesatını korumak için nöbet tutan kişi”… Üstlendikleri görev her iki tanıma da uyuyor. Bu süreçte asıl maksat, Mescid-i Aksa’yı boş bırakmamak. Zira boş kalması, Siyonistlerin Mescid-i Aksa’yı zamansal ve mekânsal olarak bölmesine ve hatta büsbütün işgaline kapı aralama riski barındırıyor. Tam da bu yüzden, anahtarlarını yitirdiğimiz kutsal yerin kapılarına umutla, inançla koşuyor Filistinli kadınlar…
Hazreti Meryem’in Allah katından rızıklandırıldığı mescidi, İslam’ın birinci kıblesini, Miraç mucizesinin birinci durağını müdafaayı kendilerine bakılırsav edinirler. İlim halkaları kısa müddette bayanlarla dolmaya başlar. Başta Kuran-ı Kerim eğitimi olmak üzere, tefsir, fıkıh, hadis üzere İslami eğitimler için kümeler oluşturulur. Sabah 08.00’den ikindi vaktine kadar devam eden bu derslere, her yaştan bayan ve erkek katılır. Mescid-i Aksa’daki eğitim nöbeti, yazın ağaçların altında, kışın ise soğuk havaya karşın avlularda devam eder.
İşgal güçlerinin bu öğrencilerin varlığını, devamlılığını ve öğrenci sayısındaki süratli artışı fark etmesi uzun sürmez.Mescid-i Aksa’daki eğitim faaliyeti 2015’te İsrail’in eğitim programlarını yasadışı ilan etmesiyle altüst olur.
Henadi Hoca, o periyotta 6 defa üst üste Aksa’dan uzaklaştırma cezası alır.
Ayrılık acısına, fiili zulüm ve baskılar eklenir. O günleri kendinden dinliyoruz: “İşgal güçleri beni 62 sefer gözaltına aldı, 3 kere tutuklayıp hücreye attı. Kocamı, kızımı, çocuklarımı sorguladı. Bu sorgu ve tutuklamaların hiçbirinde somut bir hata bulunamadı. Devlet düşmanlığı ve örgüt üyeliğiyle suçlandım. Hapishane kuralları berbattı, su yoktu. Daha doğrusu vardı lakin bize kasıtlı olarak su vermiyorlardı. Abdest ve tuvalet için bile sudan yoksun bırakılıyordum. Bana insanlık dışı davranıyorlardı zira ben İbranice konuşamıyordum. ‘İbranice istemediğin sürece hiç bir şey vermeyeceğiz. İsrail devletinde yaşıyorsun, İbranice bilmek zorundasın’ diyorlardı daima. Sadece bu yüzden günlerce susuz bırakıldım. Tutukluluk sürecinde bayan olmamız onlar için bir mana tabir etmiyor. Mahkûm bayanlar ilaç bulamıyor, tedavi edilmiyor, aç bırakılıyor, örtüleri açılıyor. Hatta TV’de kasıtlı olarak müstehcen yayınlar izletiliyor. Bayan mahkûmların yarısı 18 yaşın altında kız çocuklar. Cezaevinden çıktıktan daha sonra işgal güçleri beni toplumdan soyutlamak için daha hayli mesken mahpusu, polis nezareti üzere cezalar verdi. Tam 12 defa meskenime baskın düzenlendi. Bu baskınların birçok, mahremiyetimize hiç hürmet duyulmadan gece yarısı yapıldı ve çocuklarım büyük endişe yaşadı. Baskınlar sırasında konutumuza şuurlu olarak ziyan verildi, mutfaktaki yiyecekler bile tek tek dökülerek kullanılamaz hale getirildi. Her gece baskın dehşetiyle başörtümle ve tesettüre uygun kıyafetlerimle uyumak zorunda kaldım. Bu durum hala devam ediyor. Ülkenin aşikâr bölgelerine gitmem ve yurt dışına çıkmam yasaklandı. Mescid-i Aksa’ya girmem esasen yasak. Eski kentten uzaklaştırma cezası verilen birinci bayan da ben oldum. Son 5 yılda yalnızca 60 gün geçirdim bu yasaklara takılmadan. Adım 50 kişilik kara listeye alındı. En tehlikeli bayan ilan edildim. Bir nevi açık cezaevinde üzereyim.”
BU TOPRAKLAR BENİM YAZGIM
Pekala niye ısrarla devam ediyor gayrete?
Karşılığı bir daha Halawani veriyor: “Burası benim kaderim… Toprağım, meskenim, ailem hepsi burada… Mescid-i Aksa bizim! Aksa’nın mihrabı da minberi de bizim. Hedefim bu kutsal davamızı, uğraşımızı bütün dünyaya, bilhassa de İslam âlemine duyurmak. Bugün, Türkiye’de olmamın manası epey büyük benim için. Türklerin, Türk bayanların tarihimizde kıymetli bir yeri var. Onların yaptırdığı eserler hala ayakta. Çünkü Kudüs, Müslümanların kendilerini ayarladıkları bir saat, taraflarını buldukları bir pusula üzere. Aksa’ya giremesem de uğraşıma devam edeceğim zira artık Kudüslü bayanlar için direnişin sembolü haline geldim. Bu durumun omuzlarıma yüklediği sorumluluğun büsbütün bilincindeyim. Gençler, öğrenciler beni örnek alıyor. Onlar için değerli bir rol model oldum. Ve bu nöbeti yalnızca Kudüs’te değil dünyanın 4 bir yanında sürdürüyorum. İnsanların Filistinli bayana bakışını değiştirmeye çalışıyorum. Sesimi kısamayacaklar, aldığım eğitimle daha da güçleneceğim. Bayan olmanın verdiği gücün farkında olmayabilirler. meğer ben mesajımı hiç bir aksiyon yapmadan, yalnızca Filistin’in ünlü pilavı “Maklube” ile dahi verebilecek güçteyim. Tahminen görmüşsünüzdür, Aksa’nın kapısında ve gittiğim yerlerde kültürümüzü yansıtan bu yemekten yapıp, tencereyi tepsiye aksi çeviriyorum. Bunun fazlaca değerli bir manası var: Siyonizme “seni de bir gün bu biçimde karşıt çevireceğiz” bildirisi veriyor bu hareketim.İşgal devleti maklubemizi bile sahiplenmeye çalışıyor, güya kendi yemekleriymiş üzere. Fizikî işgalle yetinmediler kültürümüzü de işgal etmeye çabalıyorlar.”
Türkiye’ye birinci gelişi değil Henadi Halawani’nin . Yurt dışı çıkış yasaklarını aşabildiği her fırsatta Filistin davasını anlatmak için farklı ülkelere gidiyor. Bu gelişinde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kızı Sümeyye Erdoğan Bayraktar ve Aile Bakanı Derya Yanık’ı ziyaret etmenin memnunluğunu yaşadı. Türkiye’yi yabancı bir ülke üzere değil, bir müddetdir başka düştüğü yakını üzere görüyor ve şunları söylüyor: “Bugün Türkiyeli kardeşlerime bütün Filistin ismine teşekkür ediyorum. Yalnız olmadığımızı dünyaya gösteriyorsunuz. Geri döndüğümde yalnızca buraya geldiğim için, Türkiye’de bulunduğum için sorgulanacağım. Fakat bundan korkmuyorum.”
Kandillerinde yakılmak üzere zeytinyağı gönderin
Henadi Halawani, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu İslam dünyasından, üzerlerine düşen nazaranvi yerine getirmelerini bekliyor. Hz. Peygamberin Mescid-i Aksa’ya gidemeyenlere “Kandillerinde yakılmak üzere zeytinyağı gönderin” tavsiyesini hatırlatıyor: “Kudüs’te her şeye muhtaçlığımız var. Bayanlar bu davanın yükünü daha epey taşıyor. Erkekler ya meskenlerini geçindirmek için işe gidiyor ya yasaklı durumda. 5500 aile babası şu an mahpusta esir. Onların eşlerini, çocuklarını kalkındıracak projeler yapılması epey değerli. Üstelik esirlerin aileleri maddi kahır çekmekle kalmıyor, ruhsal baskı ve zulüm görüyor.”
Yedi yıldır Mescid-i Aksa’da namaz kılması yasak
Öğretmenliğe ve Batı Şeria’daki Birzeit Üniversitesindeki akademik çalışmalarına devam ediyor Henadi Halawani. Mescid-i Aksa nöbeti ise bütün çalışmalarının önünde geliyor: “7 yıldır Mescid-i Aksa’nın ortasında namaz kılamıyorum. Lakin yılmadım. Orada durmaya, çabaya devam edeceğim. Mescidin içine giremesem de bir rol model olarak kapılarda nöbet tutacağım. Halkımıza en değerli tavsiyem; SUMUD…” Henadi Halawani’nin tavsiye ettiği “Sumud”u, Kenize Murad’ın Toprağımızın Kokusu isimli kitabında da duymuştuk biz. Motamot alıntılıyorum: “Direnmek, Filistinlilerin Sumud dediği şey bu mu? Muhakkak. Sumud, asla vazgeçmemek, her şeye karşı direnmek demek. hiç bir şey yapılamıyorsa pasif direniş demek. Sumud, sabır demek. Güçsüzseniz ve düşman baskısı altındaysanız, kıpırdamadan durmak demek. Sumud, boyunduruk hatta azap altında bile özgür iradeye, isyan ruhuna sahip olmak, ülkülerine, ülkene olan inancını yitirmemek demek… Sumud, her şeye karşın, Filistin’e inanmaya devam etmek demek.”
Henadi Halawani, Kudüs’te Mescid-i Aksa’nın yakınında oturuyor. Yanı başında bulunmasına karşın tam 7 yıldır Mescid-i Aksa’ya giremiyor. Zira o, İsrail askerlerinin “en tehlikeliler” listesinde. Topu, tankı, tabancası, hatta bir çakısı bile yok çantasında. Duruşu, anlayışı, en epey da Mescid-i Aksa’ya bağlılığıyla tehlike saçıyor. Filistin cephesinden bakarsak Aksa için yıllardır bedel ödüyor. Yalnızca kendisi değil, ailesi de ortak oluyor bu zarurî bedel ödeme durumuna.Evi basılıyor, sıhhat sigortasından yoksun ediliyor, Mescid-i Aksa’dan ve Eski Şehir’den uzaklaştırılıyor, yurt dışına çıkışı kısıtlanıyor. Bütün bunlara karşın ömrünü adadığı Mescid-i Aksa’yı savunmak için canla başla çalışmayı bir an olsun bırakmıyor. 6 ay müddetli son yurt dışı çıkış yasağının akabinde evvel Ürdün’e, oradan Türkiye’ye geldi Mescid-i Aksa murabıtı Henadi. Özgürlük uğraşını ve İsrail işgali altında yaşayan “Filistinli kadın” olmanın zorluklarını anlattı.
KUDÜSLÜ BAYANLARIN SEMBOLÜ
Dünya onu 2011’den bu yana verdiği gayret ile tanıyor. Kudüslü bayanların sembolü, aktivist ve Mescid-i Aksa murabıtı… 7 yıl ortasında Mescid-i Aksa’ya girebildiği günler sayılı. Her kavuşmanın akabinde epey daha uzun ve yaralayıcı bir ayrılık giriyor Aksa ile ortasına. En sevdiğinden başka bırakılan bir âşık, ateşin etrafındaki bir pervane üzere Aksa için çırpınıyor Henadi Halawani. Meftunu olduğu, ta çocukluk senelerında büyükannesinin yaktığı o ateşi Halawani şöyleki anlatıyor: “Büyükannem beni tertipli olarak Mescid-i Aksa›ya gdolayır ve avluda yürürken işgali, Nekbe’yi, yakınlarımızın Siyonistler tarafınca nasıl öldürüldüğünü anlatırdı. Çocukluk aklımla onlarla nasıl çaba edebileceğimi sorardım. Bana Aksa’yı temizlememi önerirdi. O günlerde mescidi ve avluyu pak tutmaktan ibaret sandığım paklık tavsiyesinin, aslında işgal güçlerini temizlemek manasına geldiğini büyüyünce fark ettim.”
Ortadan yıllar geçmiş. Henadi Halawani artık evli ve 4 çocuk annesidir. Tıpkı büyükannesi üzere çocuklarına Kudüs’ü, özgürlüğü anlatmış. Üstelik yalnızca kendi çocuklarına değil öğrencileri de ondan dinlemiş Kudüs’ün özgürlük öyküsünü : “2011 yılında Mescid-i Aksa külliyesindeki İmaret El Aksa isimli tertibin ‘İlim Halkaları’ projesinde öğretmenlik yaparak başladı fiili uğraşım. Mescid-i Aksa’nın avlusunda öğrenciler için düzenlenen eğitim programında koordinatör olarak bakılırsav yaptım. Bilhassa üniversiteye giremeyen 18 yaş üstü kız öğrencilere yönelik programda gençlere hem öğretmenlik hem yol göstericilik misyonunu üstlendim. 50 kız öğrenciyle başladığımız bu eğitim seferberliği, 2015 yılında 650 kız ve 650 erkek olmak üzere 1300 öğrenciye ulaştı. Yaşları 18 ile 70 içinde değişen yüzlerce Filistinli her gün Mescid-i Aksa’ya gidip eğitim alıyordu. Hem kendi çocuklarıma hem öğrencilerime gereğince vakit ayırmak için daima uykumdan fedakârlık ettim. Sabah namazından daha sonra ailemin yemeğini yaptım. Meskenimi, öğrencilerimin derslerini ve kendi eğitimimi aksatmadan bir ortada sürdürebilmek için uğraş harcadım.”
Mescid-i Aksa’nın yanıbaşında oturan Filistinli Henadi Halawani 7 yıldır Mescid-i Aksa’ya giremiyor. niçini ise MEscid-i Aksa’da çocuklarla bir arada ders yapması. “Somut bir hata bulamadıkları biçimde 63 kere gözaltına alındım üç kere tutuklandım. Hapishanede fazlaca sıkıntı şartlarda yaşadım. Hapishaniçin çıktıktan daha sonra ise adete acıkcezaevindeyim. Fakat burası benim bahtım, ailem, toprağım. Sesimizi tüm dünyaya duyurmak istiyorum”
MESCİDİ AKSA’YI BOŞ BIRAKMAZLAR
Henadi Halawani üzere kendilerini Aksa’ya adayan öğretmen ve öğrenciler “murabıt” olarak isimlendiriliyor. Söz manası “Allah’a kalpten bağlı insan”. İkinci manası ise “Düşman hücumlarına karşı koymak için hudut uzunluklarında bekleyen asker, nöbetçi. Tehlikeye düşen mukaddesatını korumak için nöbet tutan kişi”… Üstlendikleri görev her iki tanıma da uyuyor. Bu süreçte asıl maksat, Mescid-i Aksa’yı boş bırakmamak. Zira boş kalması, Siyonistlerin Mescid-i Aksa’yı zamansal ve mekânsal olarak bölmesine ve hatta büsbütün işgaline kapı aralama riski barındırıyor. Tam da bu yüzden, anahtarlarını yitirdiğimiz kutsal yerin kapılarına umutla, inançla koşuyor Filistinli kadınlar…
Hazreti Meryem’in Allah katından rızıklandırıldığı mescidi, İslam’ın birinci kıblesini, Miraç mucizesinin birinci durağını müdafaayı kendilerine bakılırsav edinirler. İlim halkaları kısa müddette bayanlarla dolmaya başlar. Başta Kuran-ı Kerim eğitimi olmak üzere, tefsir, fıkıh, hadis üzere İslami eğitimler için kümeler oluşturulur. Sabah 08.00’den ikindi vaktine kadar devam eden bu derslere, her yaştan bayan ve erkek katılır. Mescid-i Aksa’daki eğitim nöbeti, yazın ağaçların altında, kışın ise soğuk havaya karşın avlularda devam eder.
İşgal güçlerinin bu öğrencilerin varlığını, devamlılığını ve öğrenci sayısındaki süratli artışı fark etmesi uzun sürmez.Mescid-i Aksa’daki eğitim faaliyeti 2015’te İsrail’in eğitim programlarını yasadışı ilan etmesiyle altüst olur.
Henadi Hoca, o periyotta 6 defa üst üste Aksa’dan uzaklaştırma cezası alır.
Ayrılık acısına, fiili zulüm ve baskılar eklenir. O günleri kendinden dinliyoruz: “İşgal güçleri beni 62 sefer gözaltına aldı, 3 kere tutuklayıp hücreye attı. Kocamı, kızımı, çocuklarımı sorguladı. Bu sorgu ve tutuklamaların hiçbirinde somut bir hata bulunamadı. Devlet düşmanlığı ve örgüt üyeliğiyle suçlandım. Hapishane kuralları berbattı, su yoktu. Daha doğrusu vardı lakin bize kasıtlı olarak su vermiyorlardı. Abdest ve tuvalet için bile sudan yoksun bırakılıyordum. Bana insanlık dışı davranıyorlardı zira ben İbranice konuşamıyordum. ‘İbranice istemediğin sürece hiç bir şey vermeyeceğiz. İsrail devletinde yaşıyorsun, İbranice bilmek zorundasın’ diyorlardı daima. Sadece bu yüzden günlerce susuz bırakıldım. Tutukluluk sürecinde bayan olmamız onlar için bir mana tabir etmiyor. Mahkûm bayanlar ilaç bulamıyor, tedavi edilmiyor, aç bırakılıyor, örtüleri açılıyor. Hatta TV’de kasıtlı olarak müstehcen yayınlar izletiliyor. Bayan mahkûmların yarısı 18 yaşın altında kız çocuklar. Cezaevinden çıktıktan daha sonra işgal güçleri beni toplumdan soyutlamak için daha hayli mesken mahpusu, polis nezareti üzere cezalar verdi. Tam 12 defa meskenime baskın düzenlendi. Bu baskınların birçok, mahremiyetimize hiç hürmet duyulmadan gece yarısı yapıldı ve çocuklarım büyük endişe yaşadı. Baskınlar sırasında konutumuza şuurlu olarak ziyan verildi, mutfaktaki yiyecekler bile tek tek dökülerek kullanılamaz hale getirildi. Her gece baskın dehşetiyle başörtümle ve tesettüre uygun kıyafetlerimle uyumak zorunda kaldım. Bu durum hala devam ediyor. Ülkenin aşikâr bölgelerine gitmem ve yurt dışına çıkmam yasaklandı. Mescid-i Aksa’ya girmem esasen yasak. Eski kentten uzaklaştırma cezası verilen birinci bayan da ben oldum. Son 5 yılda yalnızca 60 gün geçirdim bu yasaklara takılmadan. Adım 50 kişilik kara listeye alındı. En tehlikeli bayan ilan edildim. Bir nevi açık cezaevinde üzereyim.”
BU TOPRAKLAR BENİM YAZGIM
Pekala niye ısrarla devam ediyor gayrete?
Karşılığı bir daha Halawani veriyor: “Burası benim kaderim… Toprağım, meskenim, ailem hepsi burada… Mescid-i Aksa bizim! Aksa’nın mihrabı da minberi de bizim. Hedefim bu kutsal davamızı, uğraşımızı bütün dünyaya, bilhassa de İslam âlemine duyurmak. Bugün, Türkiye’de olmamın manası epey büyük benim için. Türklerin, Türk bayanların tarihimizde kıymetli bir yeri var. Onların yaptırdığı eserler hala ayakta. Çünkü Kudüs, Müslümanların kendilerini ayarladıkları bir saat, taraflarını buldukları bir pusula üzere. Aksa’ya giremesem de uğraşıma devam edeceğim zira artık Kudüslü bayanlar için direnişin sembolü haline geldim. Bu durumun omuzlarıma yüklediği sorumluluğun büsbütün bilincindeyim. Gençler, öğrenciler beni örnek alıyor. Onlar için değerli bir rol model oldum. Ve bu nöbeti yalnızca Kudüs’te değil dünyanın 4 bir yanında sürdürüyorum. İnsanların Filistinli bayana bakışını değiştirmeye çalışıyorum. Sesimi kısamayacaklar, aldığım eğitimle daha da güçleneceğim. Bayan olmanın verdiği gücün farkında olmayabilirler. meğer ben mesajımı hiç bir aksiyon yapmadan, yalnızca Filistin’in ünlü pilavı “Maklube” ile dahi verebilecek güçteyim. Tahminen görmüşsünüzdür, Aksa’nın kapısında ve gittiğim yerlerde kültürümüzü yansıtan bu yemekten yapıp, tencereyi tepsiye aksi çeviriyorum. Bunun fazlaca değerli bir manası var: Siyonizme “seni de bir gün bu biçimde karşıt çevireceğiz” bildirisi veriyor bu hareketim.İşgal devleti maklubemizi bile sahiplenmeye çalışıyor, güya kendi yemekleriymiş üzere. Fizikî işgalle yetinmediler kültürümüzü de işgal etmeye çabalıyorlar.”
Türkiye’ye birinci gelişi değil Henadi Halawani’nin . Yurt dışı çıkış yasaklarını aşabildiği her fırsatta Filistin davasını anlatmak için farklı ülkelere gidiyor. Bu gelişinde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın kızı Sümeyye Erdoğan Bayraktar ve Aile Bakanı Derya Yanık’ı ziyaret etmenin memnunluğunu yaşadı. Türkiye’yi yabancı bir ülke üzere değil, bir müddetdir başka düştüğü yakını üzere görüyor ve şunları söylüyor: “Bugün Türkiyeli kardeşlerime bütün Filistin ismine teşekkür ediyorum. Yalnız olmadığımızı dünyaya gösteriyorsunuz. Geri döndüğümde yalnızca buraya geldiğim için, Türkiye’de bulunduğum için sorgulanacağım. Fakat bundan korkmuyorum.”
Kandillerinde yakılmak üzere zeytinyağı gönderin
Henadi Halawani, Türkiye’nin de ortalarında bulunduğu İslam dünyasından, üzerlerine düşen nazaranvi yerine getirmelerini bekliyor. Hz. Peygamberin Mescid-i Aksa’ya gidemeyenlere “Kandillerinde yakılmak üzere zeytinyağı gönderin” tavsiyesini hatırlatıyor: “Kudüs’te her şeye muhtaçlığımız var. Bayanlar bu davanın yükünü daha epey taşıyor. Erkekler ya meskenlerini geçindirmek için işe gidiyor ya yasaklı durumda. 5500 aile babası şu an mahpusta esir. Onların eşlerini, çocuklarını kalkındıracak projeler yapılması epey değerli. Üstelik esirlerin aileleri maddi kahır çekmekle kalmıyor, ruhsal baskı ve zulüm görüyor.”
Yedi yıldır Mescid-i Aksa’da namaz kılması yasak
Öğretmenliğe ve Batı Şeria’daki Birzeit Üniversitesindeki akademik çalışmalarına devam ediyor Henadi Halawani. Mescid-i Aksa nöbeti ise bütün çalışmalarının önünde geliyor: “7 yıldır Mescid-i Aksa’nın ortasında namaz kılamıyorum. Lakin yılmadım. Orada durmaya, çabaya devam edeceğim. Mescidin içine giremesem de bir rol model olarak kapılarda nöbet tutacağım. Halkımıza en değerli tavsiyem; SUMUD…” Henadi Halawani’nin tavsiye ettiği “Sumud”u, Kenize Murad’ın Toprağımızın Kokusu isimli kitabında da duymuştuk biz. Motamot alıntılıyorum: “Direnmek, Filistinlilerin Sumud dediği şey bu mu? Muhakkak. Sumud, asla vazgeçmemek, her şeye karşı direnmek demek. hiç bir şey yapılamıyorsa pasif direniş demek. Sumud, sabır demek. Güçsüzseniz ve düşman baskısı altındaysanız, kıpırdamadan durmak demek. Sumud, boyunduruk hatta azap altında bile özgür iradeye, isyan ruhuna sahip olmak, ülkülerine, ülkene olan inancını yitirmemek demek… Sumud, her şeye karşın, Filistin’e inanmaya devam etmek demek.”