Yeniçağ muharriri Murat Ağırel, “Bu iktidar kadar emekçisine makûs davranan diğer bir parti görmedim, bilmiyorum” diyerek iktidarı eleştirdiği bugünkü yazısında, Manisa’nın Soma ilçesinden kıdem, ihbar tazminatları ve fiyat alacakları için gittikleri Ankara’dan dönerken trafik kazası kararı hayatını yitiren Ali Faik İnter’in kıssasını anlattı.
Ağırel’in yazısı şöyleki:
Kütahya Simav Bedirler Köyünde doğdu. Üstelik çabucak hemen 6 yaşındayken babası Ramazan İnter’i Soma’da özel firmaya ilişkin yeraltı maden ocağında iş kazası kararı kaybetti.
Faik ve kardeşi yetim büyüdü, onlara çiftçilikle uğraşan emekliliği bile olmayan Ömer dedesi kol kanat gerdi, büyüttü.
Babasının vefatı ile ilgili dava senelerca sürdü sonunda Yargıtay, maden şirketini tazminat ödemeye mahkûm etti. Lakin şirket tazminatı ödemedi. Faik bir taraftan okudu, bir taraftan da çocuk yaşında ovalarda çalışarak annesine ve meskenine dayanak oldu. 2017 yılında Manisa Soma’da TKİ Kurumu Ege Linyitleri İşletme Müdürlüğü’ne personel alım imtihanında buldozer operatörü olma hakkı kazanarak kamu çalışanı oldu. Savaşçıydı. Babasının kan parasını vermeyen şirketin ürettiği kömürleri, Güç Bakanlığı’na bağlı TKİ Kurumu yani kendi çalıştığı kurumu satın almıştı.
Babasının ve öbür tüm hak kaybına uğrayan işçiler ve madenciler ismine Bağımsız Maden İş Sendikası’yla birlikte uğraşa başladı. Verdikleri çaba ile evvel üç binden daha fazla madencinin ödenmeyen tazminatlarının ödenmesine vesile oldu. Lakin hâlâ babasının tazminatını alamamıştı.
Sırada 10 yıldır tazminatını alamayan Uyar Madencilik şirketi personellerinin hakları vardı. bir daha düştü Ankara yollarına başladı uğraş etmeye, bu süreçlerde fiyatsız müsaade kullanıyordu daima, ötürüsıyla maaş bordrosu birçok vakit sıfırı gösteriyordu.
Annesi ovalarda günlük yevmiye ile, kardeşi de ucuzluk pazarı dükkânında 14 saat taban fiyatla çalışıyordu. Babalarının hakkını ve öteki tüm babaların ve evlatların hakkını savunmak için konutlarının direği Ali Faik’e maddi ve manevi takviye oluyorlardı. Uyar Madencilik personellerinin tazminatları için Ankara’dan verilen kelamlar tutulmamıştı. Devlet emekçisi olunca kenarda kıyıda ailecek biriktirdikleri üç beş kuruşa ek olarak kredi çekti, araç aldı. Zira çocukluğunda ona kol kanat geren babasının babası olan Ömer dedesi vefat etti, geriye annesinin babası Nuri dedesi kalmıştı. Lakin onun da yıllar evvel ağaçtan düşmesi kararı belden aşağısı 20 yıldan beri felçti. Nuri dedesini rahat rahat hastaneye, köye, yaşadığı Soma’ya getirip götürebilmek için aldı o aracı.
Madencilerin hakkı için o araç kilometresinin birçoklarını Ankara-Soma içinde yaptı. yine düştü Ankara yollarına bir daha boş kelamlar aldılar, reaksiyon aldılar, hor görüldüler, “size oy vermiştik” dediklerinde AKP’li Mustafa Elitaş’ın “Biz sizden oy mu istedik” terslemesiyle karşılaşıyorlardı.
Dönüşte Soma’ya 20 kilometre kala, kaza yaparak hayata gözlerini yumdu. Teşkilatlanmayı, örgütlenmeyi birlik olmayı öğrenmişti, mücadeleciydi, gözü pekti, yiğitti, 40 yıldan beri Soma madenlerinde çalışan köylülerinin sesi olmak için Bedirler Köyü Derneği’nin kurulması için gayret verdi.
Köylüleri onun bu onurlu duruşunu bildiği için gözlerini kırpmadan takviye verdi dernek lideri seçildi, fazlaca hayali vardı, Simav Bedirler Köyü’nde büyümüştü. Hâlâ yılın yarısını Nuri dedesi ve anneannesiyle köyde geçiriyordu. Köyün içme suyu yoktu, cep telefonu çekmiyordu, yolları taş toprak, tozdu.
Derneği kurduktan ve üyelikleri tamamladıktan daha sonra birinci amacı Kütahya Valisini, Vilayet Özel Yönetimi yetkililerini, parti teşkilat liderlerini ve Kütahya milletvekillerini ziyaret etmekti.
Su sorunu, yol sorunu, irtibat sorunu, imamevi sorunu üzere yıllardır ilgilenilmeyen önemsenmeyen sıkıntıları lisana getirmek, köyde bilinçsiz tarımın yerine şuurlu tarım faaliyetleri için planlamalar yapıyordu.
Köye kooperatif kurup, köylülerinin madenlere mecbur kalmasını istemiyordu. Köyde dönüşüm başlatmak istiyordu. Köylü hareketinin içerisinde yoğrulmuş, hareketin kendisi olmuştu. Sonunda da maden emekçilerinin sesi olmuştu.
Evet, akranlarının telefondan başını kaldırmadığı yaşta, 26 yaşında bu yiğit bunları hayal ediyordu, hayalleri içine sığmıyordu. Babasının hakkına kavuşamadan babasına kavuştu.
Işıklar ortasında uyusun.
Yazının tamamını okumak için .
TIKLAYIN – Trafik kazasında hayatını kaybeden Somalı madenciler toprağa verildi; “Kalabalık cenazeler yerine hak ararken kalabalık olmalıyız”
Ağırel’in yazısı şöyleki:
Kütahya Simav Bedirler Köyünde doğdu. Üstelik çabucak hemen 6 yaşındayken babası Ramazan İnter’i Soma’da özel firmaya ilişkin yeraltı maden ocağında iş kazası kararı kaybetti.
Faik ve kardeşi yetim büyüdü, onlara çiftçilikle uğraşan emekliliği bile olmayan Ömer dedesi kol kanat gerdi, büyüttü.
Babasının vefatı ile ilgili dava senelerca sürdü sonunda Yargıtay, maden şirketini tazminat ödemeye mahkûm etti. Lakin şirket tazminatı ödemedi. Faik bir taraftan okudu, bir taraftan da çocuk yaşında ovalarda çalışarak annesine ve meskenine dayanak oldu. 2017 yılında Manisa Soma’da TKİ Kurumu Ege Linyitleri İşletme Müdürlüğü’ne personel alım imtihanında buldozer operatörü olma hakkı kazanarak kamu çalışanı oldu. Savaşçıydı. Babasının kan parasını vermeyen şirketin ürettiği kömürleri, Güç Bakanlığı’na bağlı TKİ Kurumu yani kendi çalıştığı kurumu satın almıştı.
Babasının ve öbür tüm hak kaybına uğrayan işçiler ve madenciler ismine Bağımsız Maden İş Sendikası’yla birlikte uğraşa başladı. Verdikleri çaba ile evvel üç binden daha fazla madencinin ödenmeyen tazminatlarının ödenmesine vesile oldu. Lakin hâlâ babasının tazminatını alamamıştı.
Sırada 10 yıldır tazminatını alamayan Uyar Madencilik şirketi personellerinin hakları vardı. bir daha düştü Ankara yollarına başladı uğraş etmeye, bu süreçlerde fiyatsız müsaade kullanıyordu daima, ötürüsıyla maaş bordrosu birçok vakit sıfırı gösteriyordu.
Annesi ovalarda günlük yevmiye ile, kardeşi de ucuzluk pazarı dükkânında 14 saat taban fiyatla çalışıyordu. Babalarının hakkını ve öteki tüm babaların ve evlatların hakkını savunmak için konutlarının direği Ali Faik’e maddi ve manevi takviye oluyorlardı. Uyar Madencilik personellerinin tazminatları için Ankara’dan verilen kelamlar tutulmamıştı. Devlet emekçisi olunca kenarda kıyıda ailecek biriktirdikleri üç beş kuruşa ek olarak kredi çekti, araç aldı. Zira çocukluğunda ona kol kanat geren babasının babası olan Ömer dedesi vefat etti, geriye annesinin babası Nuri dedesi kalmıştı. Lakin onun da yıllar evvel ağaçtan düşmesi kararı belden aşağısı 20 yıldan beri felçti. Nuri dedesini rahat rahat hastaneye, köye, yaşadığı Soma’ya getirip götürebilmek için aldı o aracı.
Madencilerin hakkı için o araç kilometresinin birçoklarını Ankara-Soma içinde yaptı. yine düştü Ankara yollarına bir daha boş kelamlar aldılar, reaksiyon aldılar, hor görüldüler, “size oy vermiştik” dediklerinde AKP’li Mustafa Elitaş’ın “Biz sizden oy mu istedik” terslemesiyle karşılaşıyorlardı.
Dönüşte Soma’ya 20 kilometre kala, kaza yaparak hayata gözlerini yumdu. Teşkilatlanmayı, örgütlenmeyi birlik olmayı öğrenmişti, mücadeleciydi, gözü pekti, yiğitti, 40 yıldan beri Soma madenlerinde çalışan köylülerinin sesi olmak için Bedirler Köyü Derneği’nin kurulması için gayret verdi.
Köylüleri onun bu onurlu duruşunu bildiği için gözlerini kırpmadan takviye verdi dernek lideri seçildi, fazlaca hayali vardı, Simav Bedirler Köyü’nde büyümüştü. Hâlâ yılın yarısını Nuri dedesi ve anneannesiyle köyde geçiriyordu. Köyün içme suyu yoktu, cep telefonu çekmiyordu, yolları taş toprak, tozdu.
Derneği kurduktan ve üyelikleri tamamladıktan daha sonra birinci amacı Kütahya Valisini, Vilayet Özel Yönetimi yetkililerini, parti teşkilat liderlerini ve Kütahya milletvekillerini ziyaret etmekti.
Su sorunu, yol sorunu, irtibat sorunu, imamevi sorunu üzere yıllardır ilgilenilmeyen önemsenmeyen sıkıntıları lisana getirmek, köyde bilinçsiz tarımın yerine şuurlu tarım faaliyetleri için planlamalar yapıyordu.
Köye kooperatif kurup, köylülerinin madenlere mecbur kalmasını istemiyordu. Köyde dönüşüm başlatmak istiyordu. Köylü hareketinin içerisinde yoğrulmuş, hareketin kendisi olmuştu. Sonunda da maden emekçilerinin sesi olmuştu.
Evet, akranlarının telefondan başını kaldırmadığı yaşta, 26 yaşında bu yiğit bunları hayal ediyordu, hayalleri içine sığmıyordu. Babasının hakkına kavuşamadan babasına kavuştu.
Işıklar ortasında uyusun.
Yazının tamamını okumak için .
TIKLAYIN – Trafik kazasında hayatını kaybeden Somalı madenciler toprağa verildi; “Kalabalık cenazeler yerine hak ararken kalabalık olmalıyız”