NASA uzayda hayat bulduğumuzda neler olabileceğini tartışmak istiyor

IşıkHaber

New member
Peter Dockrill

Şu ana dek dünya dışı hayatın varlığına ait rastgele bir delil bulamamış olsak bile, bu, durumun değişebileceği güne hazırlıklı olmamamız gerektiği manasına gelmiyor. Ne de olsa, bir epey bilim insanı uzaylı hayatın kesin bir ihtimal olmasa da besbelli bir ihtimal olduğunu düşünüyor.

Şimdilik Dünya’dan uzaklarda süren bir hayatın var iseyımsal mevcudiyetini desteklemek için kesin bir delil kesimi ortaya koyamamış olsak bile, bir daha de durmaksızın onu arıyoruz. NASA’da bakılırsavli bilim insanları, bu ispata ulaştığımız yahut bulduğumuz -yahut evvela, sadece geride kalan izlerini bir ortaya getirmeye başladığımız- vakit, buna hazırlıklı olmamız gerektiğini söz ediyorlar.

BİLİMSEL BİR ÇERÇEVE OLUŞTURMAK GEREKİYOR

NASA araştırmacıları -uzay ajansının baş bilim insanı olan James Green’in öncülük ettiği yeni bir bilimsel makalede-, dünya dışı hayatın delillerini ortaya koymak kelam konusu olduğunda niye bir çerçeve oluşturmamız gerektiğini tartışmaya açıyorlar. Grup, “Dahil olduğumuz jenerasyon, gerçekçi bir biçimde Dünya’dan uzaklardaki yaşama dair delilleri keşfeden nesil olabilir” diye yazıyor. “Bu ayrıcalıklı potansiyel, birlikteinde bir sorumluluk da getiriyor.”

Araştırmacıların aktardığı kadarıyla, insanlık tarafınca uzaylı hayatın keşfedilmesinin bir ‘evet ya da hayır’, ‘ya daima ya da’ hiç sıkıntısı olma ihtimali düşük. Daha epeyce, dünya dışı hayatın saptanmasının uzun vadeli, gitgide gelişen bir bilimsel araştırma ve keşif süreci olması daha mümkün görünüyor ve bu durum hepimiz tarafınca ne kadar erken anlaşılırsa o kadar uygun olacak.

Araştırmacılar, “Tarih, sırf ikili tabirlerle ele alındığı vakit, çabucak sonrasında kusurlu ya da belgisiz olduğu kanıtlanan bir epeyce [dünya dışı] ömür tespiti argümanı içeriyor” diyorlar.

ETAPLI BİR YAKLAŞIM UYGULANMALI

“Eğer ömür arayışını bundan çok etaplı bir müddetç olarak bir daha biçimlendirirsek, bağlamsal ya da düşündürücü olan lakin kesin bulgulara sahip olmayan müşahedelerin pahasını aktarır ve yanılgılı başlangıçların ve çıkmaz yolların sağlıklı biçimde işleyen bir bilimsel sürecin beklenen bir modülü olduğunun altını çizebiliriz.”

Bunun üzere epey basamaklı niteliksel bir değerlendirmenin karmaşıklığı, yeni keşifleri ölçmek ve haritalamak için NASA’nın uzay seyahati araçlarının gelişmenini izlemek gayesiyle kullandığı ‘teknoloji hazırlık seviyesi’ (TRL) ölçeğine fazlaca benzeyen bir şeye, dizayndan gerçek bakılırsavlerde uygulamaya varıncaya kadar kademeli bir ölçeğe gereksinimimiz olması.

NASA, hayatın varlığına ait astrobiyolojik tespitler kelam konusu olduğunda bir benzerlik kullanabileceğimizi söz ediyor: Bahsi geçen şey, evvela potansiyel biyoimzaların tanımlanmasına odaklanan ölçeğin en düşük düzeylerine ve sıkıntının daha kendine has ve muhakkak ölçümlerine ayrılmış daha yüksek düzeylere sahip bir “yaşam algılama güvenliği” (CoLD) ölçeği.

SAĞLAM BİR ÖLÇEK İLERLEMEYİ HIZLANDIRACAK

Bu cins detaylandırılmış -potansiyel hayat bulgularını bir ekip objektif ve giderek daha da zorlaşan ölçütler karşısında takip eden- bir ölçek, öne sürülen biyoimzaların tamamının standartlara sahip bir bağlam içine yerleştirilmesine yardımcı olacak ve araştırma topluluğunun (ve onların araştırmalarını takip eden daha geniş bir grubun) bilim insanlarının duyurduğu yeni bulguları yorumlamasına yardımcı olacak.

Araştırmacılar, “hayatın saptandığına ait irtibat kurmak hedefiyle en gerçek uygulamaları oluşturmak, çok zorlayıcı bir gayretin başlangıç evrelerinde akla yatkın beklentiler yaratmaya, süreç boyunca çoğalan adımlara kıymet katmaya ve yanlışlı başlangıç ve çıkmaz sokakların aslına bakarsanız beklenen şeyler ve potansiyel olarak bilimsel sürecin verimli bir kesimi olduğunu açıkça söz ederek kamuoyunun inancını kazanmaya yardım edebilir” diye yazıyorlar.

“Gerçekleşen diyaloğun sonucu ne olursa olsun, önemli olan hadise bunun gerçekleşmesidir… Bunu yaparak, tam manasıyla çalışmamızın sonuçlarını ve onunla kontaklı heyecanı iletme konusunda daha tesirli olabiliriz.”

Makalenin orjinali Nature mecmuasında yayınlandı. (Çeviren: Tarkan Tufan)
 
Üst