AirdropAvcisi
New member
Fizan Mutasarrıfı Arif Hikmet Beyefendi ile Sara Hanım’ın oğlu olarak 1887’de Irak’ın başşehri Bağdat’ta dünyaya gelen Haşim, baba tarafınca Bağdatlı Alusizadeler’e, anne tarafınca da Kahyazadeler’e mensuptu.
Babasının Arap vilayetlerinde sürdürdüğü memuriyeti sebebiyle birinci öğretimini farklı yerlerde tamamlayan Haşim, bu vakitte Arapça da öğrendi. Annesini 8 yaşındayken kaybeden müellifin çocukluğu, ileride anılarını yazacağı “Şiir-i Kamer”deki dizelerde izlerinin görüleceği yalnızlık ve acı hisleriyle Dicle kıyılarında geçti.
ÜNLÜ MÜELLİFLERDEN DERSLER ALDI
Haşim, annesinin vefatının akabinde babasıyla İstanbul’a geldi ve Numune-i Terakki okuluna başladı. Türkçesini geliştirdikten daha sonra Mektebi Sultani’de (Galatasaray Lisesi) eğitim almaya başlayan edebiyatçı, Tevfik Fikret ve Ahmed Hikmet Müftüoğlu üzere hocalardan eğitim alarak 1907’de liseden mezun oldu.
BİRİNCİ ŞİİR…
“Hayal-i Aşkım” başlıklı birinci şiirini 13-14 yaşlarında kaleme alan Haşim’in bu şiiri, Ömer Seyfettin’in de yazdığı “Mecmua-i Edebiye” mecmuasında yayımladı. Ahmet Haşim’in arkadaş etrafında İzzet Melih İhtilal, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Emin Bülent Serdaroğlu ve Abdülhak Şinasi Hisar üzere isimler vardı. Mezuniyetinin akabinde bir süre Osmanlı İmparatorluğu’nun tütün inhisarını elinde bulunduran Reji Yönetimi’nde memur olarak çalıştı.
FEC -ATİ HAREKETİNE KATILDI
Galatasaray Lisesi’nde sanata ve edebiyata ilgi duymaya başlayan şair, 1909’da başlayan Fecr-i Ati hareketine katıldı. Edebiyat ve sanat mecmualarında yazan genç edebiyatçıların birleşmesiyle oluşan ve “Edebiyatı ideolojinin değil, estetiğin buyruğuna vermek” prensibinden hareketle çalışmalarda bulunan topluluğun dağılmasının akabinde Haşim, uzun bir sessizlik devri geçirdi.
Haşim, İzmir Sultanisi’nde Fransızca öğretmenliğine atandıktan daha sonra hukuk tahsilinden vazgeçerek, 1910’da İzmir’e yerleşti ve 1912-1914 içinde öğretmenlik ve Maliye Nezareti’nde çevirmenlik yaptı.
ANADOLUYU GEZDİ
Yakup Kadri Karaosmanoğlu ile birlikte, 1. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla dört yıl ihtiyat zabiti olarak misyon yapan Haşim, askerliği mühletince Anadolu’nun bir hayli farklı yerini görme fırsatı buldu. Ahmet Haşim, savaştan daha sonra Düyun-u Genele Yönetimi’nde ve bu kurumun dağılmasının akabinde Osmanlı Bankası’nda çalıştı.
GAZETELERDEKİ YAZILARINI KİTAPLAŞTIRDI
Memuriyet ömrüne devam ederken İstanbul’da çıkan “Akşam” ve “İkdam” gazetelerinde fıkra, tenkit ve kronikler yazmaya başlayan usta edebiyatçı, gazetede yazdıklarının bir kısmını ondan sonrasında “Gurabahane-i Laklakan” isimli kitabında topladı.
“Dergah” mecmuasında yayımladığı şiirlerinin bir kısmını da “Göl Saatleri” isimli kitapla okurların beğenisine sunan Haşim, Pir Galip’ten izler taşıyan ve “Göl Saatleri”, “Göl Kuşları”, “Serbest Müstezatlar” ve “Muhtelif Şiirler” olmak üzere dört kısımdan oluşan bu kitap üzerine, Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’dan daha sonra saf (öz) şiirin en değerli temsilcisi olarak gösterildi.
Böbrek rahatsızlığı tedavisi için 1924’te Düyun-ı Umumiye’den aldığı ikramiyeyle Paris’e giden Haşim, 1926’da bir daha Paris’e, 1932’de ise Frankfurta gitti, lakin iyileşemeden döndü.
Haşim, “Resimli Kitap”, “Dergah” ve “Yeni Mecmua”da 1905-1908 yılları içinde yazdığı şiirlerini, 1926’da “Piyale” isimli kitabında bir ortaya getirdi.
Günün problemlerine dair kaleme aldığı makalelerin bir kısmını, Paris seyahat notlarını da ekleyerek, 1928’de “Bize nazaran” isimli kitabında toplayan müellif, Frankfurt’taki günlerini de “Frankfurt Seyahatnamesi”nde yazıya döktü.
Şiirlerinde musikiye de yer verirken yapıtlarını empresyonizmle sembolizmin tesiriyle ele alan şair, şiirlerinde imge ve iç ahenk bakımından varlıklı bir üslup kullanırken Türk edebiyatında “akşam şairi” olarak tanındı.
ERKAN YAŞTA VEFAT ETTİ
hayatının son günlerinde “Güzin” ismiyle seslendiği Zarife Özgünlü ile evlenen Haşim, 4 Haziran 1933’te Kadıköy’deki konutunda, 49 yaşındayken vefat etti ve Eyüpsultan Mezarlığı’na defnedildi.
Babasının Arap vilayetlerinde sürdürdüğü memuriyeti sebebiyle birinci öğretimini farklı yerlerde tamamlayan Haşim, bu vakitte Arapça da öğrendi. Annesini 8 yaşındayken kaybeden müellifin çocukluğu, ileride anılarını yazacağı “Şiir-i Kamer”deki dizelerde izlerinin görüleceği yalnızlık ve acı hisleriyle Dicle kıyılarında geçti.
ÜNLÜ MÜELLİFLERDEN DERSLER ALDI
Haşim, annesinin vefatının akabinde babasıyla İstanbul’a geldi ve Numune-i Terakki okuluna başladı. Türkçesini geliştirdikten daha sonra Mektebi Sultani’de (Galatasaray Lisesi) eğitim almaya başlayan edebiyatçı, Tevfik Fikret ve Ahmed Hikmet Müftüoğlu üzere hocalardan eğitim alarak 1907’de liseden mezun oldu.
BİRİNCİ ŞİİR…
“Hayal-i Aşkım” başlıklı birinci şiirini 13-14 yaşlarında kaleme alan Haşim’in bu şiiri, Ömer Seyfettin’in de yazdığı “Mecmua-i Edebiye” mecmuasında yayımladı. Ahmet Haşim’in arkadaş etrafında İzzet Melih İhtilal, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Emin Bülent Serdaroğlu ve Abdülhak Şinasi Hisar üzere isimler vardı. Mezuniyetinin akabinde bir süre Osmanlı İmparatorluğu’nun tütün inhisarını elinde bulunduran Reji Yönetimi’nde memur olarak çalıştı.
FEC -ATİ HAREKETİNE KATILDI
Galatasaray Lisesi’nde sanata ve edebiyata ilgi duymaya başlayan şair, 1909’da başlayan Fecr-i Ati hareketine katıldı. Edebiyat ve sanat mecmualarında yazan genç edebiyatçıların birleşmesiyle oluşan ve “Edebiyatı ideolojinin değil, estetiğin buyruğuna vermek” prensibinden hareketle çalışmalarda bulunan topluluğun dağılmasının akabinde Haşim, uzun bir sessizlik devri geçirdi.
Haşim, İzmir Sultanisi’nde Fransızca öğretmenliğine atandıktan daha sonra hukuk tahsilinden vazgeçerek, 1910’da İzmir’e yerleşti ve 1912-1914 içinde öğretmenlik ve Maliye Nezareti’nde çevirmenlik yaptı.
ANADOLUYU GEZDİ
Yakup Kadri Karaosmanoğlu ile birlikte, 1. Dünya Savaşı’nın başlamasıyla dört yıl ihtiyat zabiti olarak misyon yapan Haşim, askerliği mühletince Anadolu’nun bir hayli farklı yerini görme fırsatı buldu. Ahmet Haşim, savaştan daha sonra Düyun-u Genele Yönetimi’nde ve bu kurumun dağılmasının akabinde Osmanlı Bankası’nda çalıştı.
GAZETELERDEKİ YAZILARINI KİTAPLAŞTIRDI
Memuriyet ömrüne devam ederken İstanbul’da çıkan “Akşam” ve “İkdam” gazetelerinde fıkra, tenkit ve kronikler yazmaya başlayan usta edebiyatçı, gazetede yazdıklarının bir kısmını ondan sonrasında “Gurabahane-i Laklakan” isimli kitabında topladı.
“Dergah” mecmuasında yayımladığı şiirlerinin bir kısmını da “Göl Saatleri” isimli kitapla okurların beğenisine sunan Haşim, Pir Galip’ten izler taşıyan ve “Göl Saatleri”, “Göl Kuşları”, “Serbest Müstezatlar” ve “Muhtelif Şiirler” olmak üzere dört kısımdan oluşan bu kitap üzerine, Türk şiirinde Yahya Kemal Beyatlı’dan daha sonra saf (öz) şiirin en değerli temsilcisi olarak gösterildi.
Böbrek rahatsızlığı tedavisi için 1924’te Düyun-ı Umumiye’den aldığı ikramiyeyle Paris’e giden Haşim, 1926’da bir daha Paris’e, 1932’de ise Frankfurta gitti, lakin iyileşemeden döndü.
Haşim, “Resimli Kitap”, “Dergah” ve “Yeni Mecmua”da 1905-1908 yılları içinde yazdığı şiirlerini, 1926’da “Piyale” isimli kitabında bir ortaya getirdi.
Günün problemlerine dair kaleme aldığı makalelerin bir kısmını, Paris seyahat notlarını da ekleyerek, 1928’de “Bize nazaran” isimli kitabında toplayan müellif, Frankfurt’taki günlerini de “Frankfurt Seyahatnamesi”nde yazıya döktü.
Şiirlerinde musikiye de yer verirken yapıtlarını empresyonizmle sembolizmin tesiriyle ele alan şair, şiirlerinde imge ve iç ahenk bakımından varlıklı bir üslup kullanırken Türk edebiyatında “akşam şairi” olarak tanındı.
ERKAN YAŞTA VEFAT ETTİ
hayatının son günlerinde “Güzin” ismiyle seslendiği Zarife Özgünlü ile evlenen Haşim, 4 Haziran 1933’te Kadıköy’deki konutunda, 49 yaşındayken vefat etti ve Eyüpsultan Mezarlığı’na defnedildi.