AirdropAvcisi
New member
Usta öykücümüz Sait Faik Abasıyanık’ın Akşam Gazetesi’nin “Muharrir (yazar) niye Yetişmiyor?” isimli anketine verdiği cevaplar usta bir müellifin niye yetişmediğini kendine has yaklaşımıyla cevaplıyor.
İşte usta muharririn Akşam gazetesinin sorularına verdiği yanıtlar ve sizler için seçtiğimiz o söyleşiden bir kısım…
“DÜŞÜNEREK YAZIYORUM”
“Medarı maişet isimli bir kıssa kitabı çıkarmıştım. ömrü toz pembe görmüyorum diye mahkemeye verildim. Üç beş kuruş kazanalım derken iki bin lira mahkeme masrafı ödedim, hüznü de efor. Kahramanlarım rahat etmek için mahpusa giriyorlardı. Bütün sebep bu! Geçenlerde arkadaşım Eyüpoğlu’na edebiyatla uğraşmaktan bıktığımı ve artık yazmayacağımı söylemiş oldum. Bana, son mütalaada seni okuyan bir lise talebesi var ise onun için yazmalısın, dedi. Ben de artık onları düşünerek yazıyorum.”
“ISMARLAMA ŞEYLER YAZAMIYORUM”
“Bir vakit içinder Varlık’ta muntazam öyküler yazıyordum. Konularım güzellerine gitmedi. Diğer şeyler yazmamı söylemiş olduler. Ismarlama şeyler yazamıyorum, ayrıldım. aslına bakarsan verdikleri ne? Bir öyküye 5, 7.5, haydi bilemediniz 10 lira. Ayda dört kıssa yazacaksınız da bu devirde hasılatınızla geçineceksiniz! Mamafih daha fazla para verenler oldu, oldu ancak bu sefer öteki şeyler çıktı. Aile mecmuasına yazdığım öykülere 25 lira veriyorlardı. Bir gün Vedat Nedim Tör, kendinizi aşacak kıssalar getirin, dedi. Bu da bir öteki türlü sipariş. Oradan da vazgeçtim.”
“DÜZENSİLİKTEN ŞİKAYETÇİYİZ”
“Düzensizlikten de şikâyetçiyiz. Meselâ bir gün ortaya biri çıkıp da bu kitap ziyanlıdır dedi mi tamam! Haydi eser toplanıveriyor. niye ziyanlı? Arayıp soran yok. Bunun ziyanlı olduğuna kim karar verecek? Bu da malum değil. Sorgusuz, sualsiz ve mahkemesiz eser toplatılmamalı. Her şeyde olduğu üzere bu işte de emniyet temeldir. Yazdıklarınızın okuyucunun eline ulaşacağından emin şayet olmazsanız iştahınız kalır mı?”
“YAŞLI MUHARRİRLER ZİRVEDEN BAKARLAR”
“Bugün eskiler diye isimlendirilen yaşlı muharrirler, hayata, cemiyete üstten bakarlardı. Hala da öyledirler. Hayata karışmıyorlar. Yalnız zirveden seslenerek cemiyeti düzeltmek sevdasındalar. Bize gelince: Cemiyeti düzeltmek konusunda hiç bir argümanımız yok. Biz cemiyette insanlarımızla birlikte tıpkı hayatı yaşamak istiyoruz. Yeni edebiyatın yerle birlikte olmasını, hatta çamura bulanmasını istiyoruz. Ben mahdut bir zümre için değil büyük kütle için yazıyorum. Fikrimce sanatkâr cemiyetin ham insanlarıyla meşgul olmalıdır. Olmuşlar aslına bakarsanız olmuş. Tasam onlara hoşça vakit geçirtmek değil, büyük kütleye hitabetmek, onları olgunlaştırmaktır.”
EDEBİYATÇININ MİSYONU
“Bugünkü edebiyatçının görevi, halkı anlatmaktır. Bu kimilerinin zannettiği üzere siyaset değildir. Hatta siyasetle alakalı bile değildir. Sanatkârın samimiyetinden kuşku edilmemelidir. Bir sanatkârın satılmış bulunmasına imkân yoktur. Bu maalesef çabucak hemen bizde anlaşılmamıştır.”
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
[email protected]
İşte usta muharririn Akşam gazetesinin sorularına verdiği yanıtlar ve sizler için seçtiğimiz o söyleşiden bir kısım…
“DÜŞÜNEREK YAZIYORUM”
“Medarı maişet isimli bir kıssa kitabı çıkarmıştım. ömrü toz pembe görmüyorum diye mahkemeye verildim. Üç beş kuruş kazanalım derken iki bin lira mahkeme masrafı ödedim, hüznü de efor. Kahramanlarım rahat etmek için mahpusa giriyorlardı. Bütün sebep bu! Geçenlerde arkadaşım Eyüpoğlu’na edebiyatla uğraşmaktan bıktığımı ve artık yazmayacağımı söylemiş oldum. Bana, son mütalaada seni okuyan bir lise talebesi var ise onun için yazmalısın, dedi. Ben de artık onları düşünerek yazıyorum.”
“ISMARLAMA ŞEYLER YAZAMIYORUM”
“Bir vakit içinder Varlık’ta muntazam öyküler yazıyordum. Konularım güzellerine gitmedi. Diğer şeyler yazmamı söylemiş olduler. Ismarlama şeyler yazamıyorum, ayrıldım. aslına bakarsan verdikleri ne? Bir öyküye 5, 7.5, haydi bilemediniz 10 lira. Ayda dört kıssa yazacaksınız da bu devirde hasılatınızla geçineceksiniz! Mamafih daha fazla para verenler oldu, oldu ancak bu sefer öteki şeyler çıktı. Aile mecmuasına yazdığım öykülere 25 lira veriyorlardı. Bir gün Vedat Nedim Tör, kendinizi aşacak kıssalar getirin, dedi. Bu da bir öteki türlü sipariş. Oradan da vazgeçtim.”
“DÜZENSİLİKTEN ŞİKAYETÇİYİZ”
“Düzensizlikten de şikâyetçiyiz. Meselâ bir gün ortaya biri çıkıp da bu kitap ziyanlıdır dedi mi tamam! Haydi eser toplanıveriyor. niye ziyanlı? Arayıp soran yok. Bunun ziyanlı olduğuna kim karar verecek? Bu da malum değil. Sorgusuz, sualsiz ve mahkemesiz eser toplatılmamalı. Her şeyde olduğu üzere bu işte de emniyet temeldir. Yazdıklarınızın okuyucunun eline ulaşacağından emin şayet olmazsanız iştahınız kalır mı?”
“YAŞLI MUHARRİRLER ZİRVEDEN BAKARLAR”
“Bugün eskiler diye isimlendirilen yaşlı muharrirler, hayata, cemiyete üstten bakarlardı. Hala da öyledirler. Hayata karışmıyorlar. Yalnız zirveden seslenerek cemiyeti düzeltmek sevdasındalar. Bize gelince: Cemiyeti düzeltmek konusunda hiç bir argümanımız yok. Biz cemiyette insanlarımızla birlikte tıpkı hayatı yaşamak istiyoruz. Yeni edebiyatın yerle birlikte olmasını, hatta çamura bulanmasını istiyoruz. Ben mahdut bir zümre için değil büyük kütle için yazıyorum. Fikrimce sanatkâr cemiyetin ham insanlarıyla meşgul olmalıdır. Olmuşlar aslına bakarsanız olmuş. Tasam onlara hoşça vakit geçirtmek değil, büyük kütleye hitabetmek, onları olgunlaştırmaktır.”
EDEBİYATÇININ MİSYONU
“Bugünkü edebiyatçının görevi, halkı anlatmaktır. Bu kimilerinin zannettiği üzere siyaset değildir. Hatta siyasetle alakalı bile değildir. Sanatkârın samimiyetinden kuşku edilmemelidir. Bir sanatkârın satılmış bulunmasına imkân yoktur. Bu maalesef çabucak hemen bizde anlaşılmamıştır.”
Ergül Tosun
Kitap sayfası için irtibat:
[email protected]