AirdropAvcisi
New member
Sezai Karakoç’un meşhur şiirindeki Mona Roza, tek gül manasına gelir. Lakin, Mona Roza şiiri akrostiş şekilde yazılmış olup, paragraf başlarındaki birinci harflerden Muazzez Akkayam ortaya çıkar.
Sezai Karakoç’un ismine şiir yazdığı Muazzez Akkaya kimdir? Bu yazı ile bu karşılıksız aşkın yıllardır susan taraflarını rahatsız etmek isteğinde değiliz. Hedefimiz sevmenin büyüklüğünün şiire nasıl yansıdığını anlatmak…
AŞK ACISININ YÜREK BURKAN SESİ
Karakoç, 1950’de Mülkiye’de öğrenciyken yazmıştır bu şiiri. Lakin 2002 yılına kadar hiç yayınlamamıştır.
Buna rağmen tam 50 yıl nesilden nesle aktarılmıştır bu etkileyici şiir. 60’larda daktiloyla, 70’lerde teksirle, 80’lerde fotokopiyle çoğaltılmıştır. Bu efsane şiir, bir aşk acısının yürek burkan sesidir.
İşte o muazzam şiir…
MONA ROZA
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar
Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza,
ben bir meczubum
Açma pencereni perdeleri çek…
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her vakit bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yabanî çiçekte gurur
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ellerin ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere
Ellerinden muhakkak oluyor bir bayan
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin ellerin ve parmakların
Vakit ne de çabuk geçiyor
MonaSaat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları
Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O temiz bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
çabucak hemen dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz o denli her saza
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı
Sezai Karakoç’un ismine şiir yazdığı Muazzez Akkaya kimdir? Bu yazı ile bu karşılıksız aşkın yıllardır susan taraflarını rahatsız etmek isteğinde değiliz. Hedefimiz sevmenin büyüklüğünün şiire nasıl yansıdığını anlatmak…
AŞK ACISININ YÜREK BURKAN SESİ
Karakoç, 1950’de Mülkiye’de öğrenciyken yazmıştır bu şiiri. Lakin 2002 yılına kadar hiç yayınlamamıştır.
Buna rağmen tam 50 yıl nesilden nesle aktarılmıştır bu etkileyici şiir. 60’larda daktiloyla, 70’lerde teksirle, 80’lerde fotokopiyle çoğaltılmıştır. Bu efsane şiir, bir aşk acısının yürek burkan sesidir.
İşte o muazzam şiir…
MONA ROZA
Mona Roza, siyah güller, ak güller
Geyvenin gülleri ve beyaz yatak
Kanadı kırık kuş merhamet ister
Ah, senin yüzünden kana batacak
Mona Roza siyah güller, ak güller
Ulur aya karşı kirli çakallar
Ürkek ürkek bakar tavşanlar dağa
Mona Roza, bugün bende bir hal var
Yağmur iğri iğri düşer toprağa
Ulur aya karşı kirli çakallar
Açma pencereni perdeleri çek
Mona Roza seni görmemeliyim
Bir bakışın ölmem için yetecek
Anla Mona Roza,
ben bir meczubum
Açma pencereni perdeleri çek…
Zeytin ağaçları söğüt gölgesi
Bende çıkar güneş aydınlığa
Bir nişan yüzüğü, bir kapı sesi
Seni hatırlatıyor her vakit bana
Zeytin ağaçları, söğüt gölgesi
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ve vardır her yabanî çiçekte gurur
Bir mumun arkasında bekleyen rüzgar
Işıksız ruhumu sallar da durur
Zambaklar en ıssız yerlerde açar
Ellerin ellerin ve parmakların
Bir nar çiçeğini eziyor üzere
Ellerinden muhakkak oluyor bir bayan
Denizin tabanında geziyor üzere
Ellerin ellerin ve parmakların
Vakit ne de çabuk geçiyor
MonaSaat onikidir söndü lambalar
Uyu da turnalar girsin rüyana
Bakma tuhaf tuhaf göğe bu kadar
Vakit ne de çabuk geçiyor Mona
Akşamları gelir incir kuşları
Konar bahçenin incirlerine
Kiminin rengi ak, kimisi sarı
Ahhh! beni vursalar bir kuş yerine
Akşamları gelir incir kuşları
Ki ben Mona Roza bulurum seni
İncir kuşlarının bakışlarında
Hayatla doldurur bu boş yelkeni
O temiz bakışlar su kenarında
Ki ben Mona Roza bulurum seni
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
çabucak hemen dinlemedin benden türküler
Benim aşkım sığmaz o denli her saza
En hoş şarkıyı bir kurşun söyler
Kırgın kırgın bakma yüzüme Roza
Artık inan bana muhacir kızı
Dinle ve kabul et itirafımı
Bir soğuk, bir garip, bir mavi sızı
Alev alev sardı her tarafımı
Artık inan bana muhacir kızı