JoKeR
Active member
Kültür-sanat alanının en değerli sorunu insan yetiştirmek ve üretim yapmak olsa gerek. Kültürel iktidar tartışmalarının hayli ötesinde rastgele bir cenahı içine almadan üzerinde durulması gereken bir husus bu. Türkiye’de sinema üretim alanında yer alması gereken on binlerce bireyden bahsediyoruz. Dizi, televizyon, reklam ve dijital mecra üretimini de içine alan bu insan popülasyonunda yalnızca üretimin dişlisi olanlarla birlikte teoriye katkı sunacak şahıslar de bulunuyor.
DÜNYADA ÖRNEKLERİ VAR
Sinema okulları, üniversitelerdeki kısımlar, sivil atölyeler ülkemizde çok fazla. Her yıl binlerce kişi bu tertiplerden mezun olarak bölüme giriyor. Fekat kesimin muhtaçlığı olan ve savrulmaları önceleyecek müfredat ile nitekim yetenekli bireylerin belirlenmesi ve üretime dahil edilmesi kıymetli.
Genel görüntüye baktığımızda bu noktada önemli problemler olduğu aşikar. Öncelikle sinemamızın zihin yapısını da belrileyecek, bir gelenekten kelam etmemize kapı aralayacak yapılar oluşmadı. örneğin İran’da Farabi Sinema Enstitüsü, Polonya Sinema Okulu, Moskova’daki gibisi, Kanada’da Vencouver Sinema Okulu örnek olabilir. Türkiye’de bir sinema okulu yok. Üniversitesi esasen hayal. Sinematek ve BİSAV üzere kurumlar muhakkak vakit tesiri haricinde gelenek oluşturamadı.
SİNEMA EĞİTİMİ LAKİN NASIL?
Sinema eğitimi veren bir tertipte olması gereken değerli birkaç öge var. Öncelikle eğitim tek etap ile hudutlu olmamalı. Kademe uygulaması ya da üst düzey eğitimlerle müfredat desteklenmeli. Katiyen üretim yapılmalı. Uygulamaya ehemmiyet verilmeli. Ve bütün bu süreçlerin daha sonrasında iştirakçiler dala dahil edilmeli.
Ülkemizde sinem alanı haricinde bu tertibe örneklik teşkil edecek yapılanmalar var. örneğin BKM, 30 yıla yakın vakittir uyguladığı sistemle tiyatro ve sinemaya yüzlerce yetişmiş oyuncu yetiştirdi. Kendi projelerinde aslına bakarsanız daima bu iştirakçiler yer alıyor. Yalnızca tiyatro ile sonlu kalmıyor. Televizyon ve sinema üretimlerinde de BKM tesirini görüyoruz. Televizyonlardaki güldürü üretimlerinin yanı sıra sinemadaki güldürü sinemalarının değerli bir kısmında BKM imzası yer alıyor.
BKM ÖRNEĞİ VE UZUN VADELİ BİRLİKTELİKLER
BKM eğitimleri 2 ila 4 yıl içinde değişen süreçleri kapsıyor. Müfredat kısa vadeli tutulmuyor. Ve kesinlikle sahne uygulaması yer alıyor. Örneğin BKM’nin son projesi Sinatro’ya 6 bin kişi başvurdu. Eleme ile son 50 kişi Yılmaz Erdoğan’ın Muğla Köyceğiz’de kurduğu yerleşkede eğitime devam etti ve son 23 kişi seçilerek süreç başlatıldı. Bu 23 kişi nizamlı olarak seyirci önüne çıkacak, televizyondaki Çok Hoş Hareketler, Güldür Güldür Gösteri ve gibisi tertiplere katılacak. Birkaç yıllık süreç tamamlandığında kesime 23 yeni profesyonel katılmış olacak.
Yılmaz Erdoğan’ın Necati Akpınar ile birlikte 30 yıl kadar evvel başlatmış olduğu BKM tertibi, bugüne kadar onlarca oyuncuyu başrol düzeyinde bölüme kazandırdı. Her alandaki sinema eğitimleri de bu minvalde uzun vadeli olmalı ve üretimi önceleyerek bölümün yetişmiş insan muhtaçlığını karşılamalı.
Bilhassa sinema atölyelerinin tam da bu vizyonla kısa vadeli etkisiz tertiplerden kurtulması gerekiyor. Sinemaya adım atma düzeyinde olan gençleri okumaya, anlamaya ve uygulamaya teşvik etmeli. Kendi hallerine kalmadan bunun bir arada yapılması sağlanmalı. Her evrede kesinlikle lakin kesinlikle sinema yapılmalı. Sinema büyük kısmıyla yaparak öğrenilen bir alan olduğundan kısa sinema üretiminden başlayarak belgesel, deher neysel, videoart, orta ve uzun metraj uygulamalarla sinema havuzuna katkı sağlanmalı. bu biçimde yapılırsa orta vadede bir gelenekten ve Türkiye sinemasında yeni soluklardan kelam edebiliriz.
DÜNYADA ÖRNEKLERİ VAR
Sinema okulları, üniversitelerdeki kısımlar, sivil atölyeler ülkemizde çok fazla. Her yıl binlerce kişi bu tertiplerden mezun olarak bölüme giriyor. Fekat kesimin muhtaçlığı olan ve savrulmaları önceleyecek müfredat ile nitekim yetenekli bireylerin belirlenmesi ve üretime dahil edilmesi kıymetli.
Genel görüntüye baktığımızda bu noktada önemli problemler olduğu aşikar. Öncelikle sinemamızın zihin yapısını da belrileyecek, bir gelenekten kelam etmemize kapı aralayacak yapılar oluşmadı. örneğin İran’da Farabi Sinema Enstitüsü, Polonya Sinema Okulu, Moskova’daki gibisi, Kanada’da Vencouver Sinema Okulu örnek olabilir. Türkiye’de bir sinema okulu yok. Üniversitesi esasen hayal. Sinematek ve BİSAV üzere kurumlar muhakkak vakit tesiri haricinde gelenek oluşturamadı.
SİNEMA EĞİTİMİ LAKİN NASIL?
Sinema eğitimi veren bir tertipte olması gereken değerli birkaç öge var. Öncelikle eğitim tek etap ile hudutlu olmamalı. Kademe uygulaması ya da üst düzey eğitimlerle müfredat desteklenmeli. Katiyen üretim yapılmalı. Uygulamaya ehemmiyet verilmeli. Ve bütün bu süreçlerin daha sonrasında iştirakçiler dala dahil edilmeli.
Ülkemizde sinem alanı haricinde bu tertibe örneklik teşkil edecek yapılanmalar var. örneğin BKM, 30 yıla yakın vakittir uyguladığı sistemle tiyatro ve sinemaya yüzlerce yetişmiş oyuncu yetiştirdi. Kendi projelerinde aslına bakarsanız daima bu iştirakçiler yer alıyor. Yalnızca tiyatro ile sonlu kalmıyor. Televizyon ve sinema üretimlerinde de BKM tesirini görüyoruz. Televizyonlardaki güldürü üretimlerinin yanı sıra sinemadaki güldürü sinemalarının değerli bir kısmında BKM imzası yer alıyor.
BKM ÖRNEĞİ VE UZUN VADELİ BİRLİKTELİKLER
BKM eğitimleri 2 ila 4 yıl içinde değişen süreçleri kapsıyor. Müfredat kısa vadeli tutulmuyor. Ve kesinlikle sahne uygulaması yer alıyor. Örneğin BKM’nin son projesi Sinatro’ya 6 bin kişi başvurdu. Eleme ile son 50 kişi Yılmaz Erdoğan’ın Muğla Köyceğiz’de kurduğu yerleşkede eğitime devam etti ve son 23 kişi seçilerek süreç başlatıldı. Bu 23 kişi nizamlı olarak seyirci önüne çıkacak, televizyondaki Çok Hoş Hareketler, Güldür Güldür Gösteri ve gibisi tertiplere katılacak. Birkaç yıllık süreç tamamlandığında kesime 23 yeni profesyonel katılmış olacak.
Yılmaz Erdoğan’ın Necati Akpınar ile birlikte 30 yıl kadar evvel başlatmış olduğu BKM tertibi, bugüne kadar onlarca oyuncuyu başrol düzeyinde bölüme kazandırdı. Her alandaki sinema eğitimleri de bu minvalde uzun vadeli olmalı ve üretimi önceleyerek bölümün yetişmiş insan muhtaçlığını karşılamalı.
Bilhassa sinema atölyelerinin tam da bu vizyonla kısa vadeli etkisiz tertiplerden kurtulması gerekiyor. Sinemaya adım atma düzeyinde olan gençleri okumaya, anlamaya ve uygulamaya teşvik etmeli. Kendi hallerine kalmadan bunun bir arada yapılması sağlanmalı. Her evrede kesinlikle lakin kesinlikle sinema yapılmalı. Sinema büyük kısmıyla yaparak öğrenilen bir alan olduğundan kısa sinema üretiminden başlayarak belgesel, deher neysel, videoart, orta ve uzun metraj uygulamalarla sinema havuzuna katkı sağlanmalı. bu biçimde yapılırsa orta vadede bir gelenekten ve Türkiye sinemasında yeni soluklardan kelam edebiliriz.