Kuyrukları yanık olan ve karınları alevlerle yalanan atlar. Derileri yanık izleriyle kaplı inekler. Alevler yüzünden yetim kalan iki haftalık bir keçi yavrusu.
Bunlar, acil durum veterinerlerinin ve gönüllülerin Texas Panhandle'ın geniş tarlalarını geçerken, mümkün olduğu kadar çok hayvanı kurtarmaya ve diğer pek çok kişinin acısını hafifletmeye çalışırken buldukları sahneler. Son günlerde yaşanan vakalar, eyaletteki şimdiye kadarki en büyük yangının (ki hala yanıyor), bir kişinin zenginliğinin genellikle sürü büyüklüğü ve yüzölçümüyle ölçüldüğü bir bölge üzerinde yarattığı yıkıcı etkiyi gösteriyor.
“Çok fazla yanık var” dedi Dr. Teksas A&M'in veteriner acil durum ekibinin bir parçası olan ve geçen hafta Smokehouse Creek yangınına müdahale edenler arasında yer alan bir veteriner olan Laurie Shelton. “Çok zor. Bu zor bir anlaşma.”
Smokehouse Creek yangını, Texas Panhandle'da hafta sonu boyunca kontrol altına alınması zor olan birkaç büyük orman yangınından biri; kuru ve rüzgarlı hava, bölge genelinde yangın tehlikesinin arttığına dair uyarılara yol açtı.
132 nüfuslu Sanford şehrinin büyük bir kısmına, Pazar akşamı, yeni bir yangının yaklaşık 300 dönümlük alanı yakması ve kontrol altına alınamadan evleri tehdit etmesi nedeniyle tahliye edilmesi emredildi.
Dr. Hızla ilerleyen alevlerden kurtulmaya çalışan sığırlara ve diğer besi hayvanlarına bakan Shelton ve diğer veterinerler, günlerine erken başlıyor ve geç bitiyor. Kanada, Teksas'taki bir komuta merkezindeki karyolalarda şafaktan önce uyanıyorlar, ekiplere ayrılıyor, kamyonlara yükleniyor ve her boy, şekil ve renkteki hastaları tedavi etmeye başlıyorlar. Geçtiğimiz günlerde gözü yanık olan bir damızlık köpeği tedavi ettiler, 20 büyükbaş hayvandan oluşan bir sürüyü tedavi ettiler ve yangında kaybolan ve ötenazi yapılmasını gerektirecek kadar ağır yaraları olan bir eşek buldular.
Dr., “Yangın evler, ahırlar veya römorklar arasında fark yaratmaz” dedi. 47 yaşındaki Shelton, uzun süredir at veterinerliği yapıyor ve şu anda Austin dışındaki Dripping Springs'te tam zamanlı olarak itfaiyeci ve sağlık görevlisi olarak çalışıyor. Şaşırtıcı sayıda vakaya rağmen, birçok yaralı hayvanın çok daha kötü durumlardan kurtarıldığını söyledi: “Çiftlik sahipleri, hayvanlarını güvenli bir yere ulaştırmak için büyük çaba harcıyor.”
Teksas A&M ekibi, yangınlarda yaralanan veya mahsur kalan insanları aramak için üniversitenin sponsorluğundaki arama ve kurtarma ekibiyle gönderilen arama köpeklerine yardım etme özel misyonuyla geçen hafta ilk kez geldi. Köpeklerin ayaklarını, onları yanıklardan koruyan ama yine de dengeyi korumak için yeri hissetmelerine olanak tanıyan özel bandajlarla sardılar. Ancak ertesi gün devlet yetkilileri, bölgede tehlike altındaki çok sayıda hayvanın tedavisine yardımcı olabilecek veteriner hekimlerin bulunup bulunmadığını sormak için aradılar.
Dr. Ekibe liderlik eden Deb Zoran, Kansas'ta bir çiftlikte büyüdü ve kariyerinin çoğunu kedi ve köpekleri besleyerek geçirdi. 2005'teki Katrina Kasırgası'ndan sonra kendisinin ve A&M'deki diğer kişilerin, veterinerlerin büyük ölçekli felaketlere nasıl daha iyi hazırlanabileceği üzerine düşünmeye başladıklarını söyledi.
Teksas güneşine karşı koyu siyah güneş gözlüğü takan Dr. Zoran Pazar günü hızlı hareket etti, bir an yaralı sığırlara danıştı ve bir sonraki aşamada arama köpeği ekipleriyle iletişime geçti. Görevler sırasında derme çatma ofisindeki bir karyolada, eldivenler, radyolar, atıştırmalıklar ve diğer malzemelerle dolu bir karavanın üzerinde uyuyor.
Alanın başka bir yerinde, duş arabalarının ötesinde, veterinerler arama-kurtarma köpeklerini yıkamak ve koruyucu kaplamaların ayaklarında bıraktığı yapıştırıcıyı silmek için bu sessiz andan yararlandı.
Dr. Her yangına yaklaşık iki düzine kişinin dahil olduğu Zoran'ın ekibi, yangının geçen hafta çıkmasından bu yana çoğu büyükbaş hayvan olmak üzere yaklaşık 180 hayvanı tedavi etti. Çiftlik sahipleri ve kovboylar geniş mülklerinde hâlâ yaralı hayvanlar buluyor.
Dr. Deb Zoran, komuta merkezi görevi gören darmadağın bir karavanda çalışıyor ve uyuyor.Kredi…Haberler için Desiree Rios
Devlet yetkilileri, Pazartesi günü çıkan ve iki kişinin de hayatını kaybettiği yangında binlerce büyükbaş hayvanın telef olduğunu tahmin etti. Bazı arazi sahipleri, devrilen bir elektrik direğinin yangını tetiklediğini söyledi, ancak devlet yetkilileri herhangi bir sonuca varmadı.
“O kadar çok yıkım oldu ve çiftlikler o kadar büyük ki herhangi bir grubun tüm bölgeyi kapsaması mümkün değil” dedi Dr. Zoran.
Alevlerin hayvanları yutabileceği orman yangınlarının aksine, Teksas yangını çayırlara hızla yayıldı; bu da ilk yaralanmaların çoğunun sığır ve atların bacaklarında ve karınlarında ve bazen de ineklerin memelerinde meydana gelen yanıklar olduğu anlamına geliyor. Alevlerden korunmak için çitlerden kaçan bazı sığırlar da yaralandı.
Şimdi, yangının başlamasından bir hafta sonra, veterinerler çeşitli türde yaralar görüyor: büyük miktarda duman solumaktan kaynaklanan nefes alma sorunları ve hasarlı toynaklar.
“İlk yangın oldu – korkunç şeyler – ve sonra hala hayatta oldukları kısa bir süre var, şimdi ne olacak?” dedi Dr. Zoran. “Ve şimdi ikinci aşamaya başlıyoruz.”
Sığır ve at gibi toynaklı hayvanlarla ilgili en büyük endişe, yangından bir hafta sonra gerçekleşebilecek şekilde, toynağın altındaki kısmın çok iltihaplanması ve toynağın tamamen çıkması olasılığıdır. Bu, ayakta durmayı imkansız hale getirir ve hayvana ötenazi kararı verilmesine yol açabilir.
Solunum hastalıkları ölümcül olabilir, özellikle de hayvanlara enfeksiyonları önleyici ilaçlar verilmezse.
Bazı sakinler ellerinden gelen her türlü tedaviyi sağlamayı ve kaybolan veya evleri yıkılan köpek ve kedileri barındırmayı misyon edindiler.
Fritch, Teksas'ın dışında yaşayan Marni Prater, gündüzleri yangın mağdurlarına destek olmak için tişörtler satıyor, geceleri ise dumandan etkilenen ve yanıklı hayvanları tedavi etmeye gönüllü oluyor. Atlara, kedilere ve 400 kiloluk domuzlara bir astım ilacı olan albuterol uyguladı ve yakın zamanda sırtları ve ayakları alevlerden kavrulmuş bir koyun sürüsünü tedavi etti.
Bütün bunlar, kendisi, kocası ve biri 4, diğeri 5 aylık olan iki oğlunun, iki hafta önce yeni taşındıkları eve alevler hızla yaklaşırken birkaç atını da yanlarına alarak kaçmak zorunda kalmasından sonra geldi. .
“Caddede alevlerin yuvarlandığını görebiliyordunuz” dedi. Sekiz atın tamamını araziden çıkaracak zamanları olduğunu düşündüler ama bazılarını geride bırakmak zorunda kaldılar. Şans eseri hepsi hayatta kaldı.
Bu hafta sonu Bayan Prater'in evi her zamankinden daha doluydu, annesi yangında ölen Coco adında bir keçi yavrusu vardı. Birkaç köpek vardı. Ve dışarıda Bayan Prater, atın ağzına sığacak kadar büyük bir maskeye bağlı bir nebülizör kullanarak birkaç atın daha iyi nefes almasına yardımcı olmaya çalıştı.
Atlarının otladığı meraya doğru yürürken, dört yaşındaki oğlu Ryder elinde bir stetoskop ve bir torba şekerle arkasından koştu ve atları kapıdan geçirmesine yardım etti. Bayan Prater, telefonunun neredeyse sürekli olarak hayvanları için yardım arayan insanlardan gelen mesajlarla çaldığını söyledi.
“Yorucu,” dedi, hâlâ gülümsüyordu. “Telefonumu hiçbir zaman son birkaç gündür olduğu kadar şarj etmek zorunda kalmamıştım.”
Amarillo'da bir kurtarma sığınağı kuran diğer bir gönüllü olan Loretta Tebeest, geçen hafta bölgeyi harap eden bir yangının ardından yardım etmek için Fritch'e gitti. Köpekleri, kedileri, tavukları ve hindileri besledi ve başıboş dolaşan üç köpek buldu ve sahiplerine geri verene kadar onları güvende tuttu; Biri hâlâ onlarla birlikte.
Bayan Tebeest, “Eşyalarımızı bir kenara koyduk ve yardıma ihtiyaçları olduğu için yardımlarına koştuk” dedi. “Hedefe yaklaştık. Yardım etmemiz gerektiğini hissettik.”
Lucinda Holt raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Bunlar, acil durum veterinerlerinin ve gönüllülerin Texas Panhandle'ın geniş tarlalarını geçerken, mümkün olduğu kadar çok hayvanı kurtarmaya ve diğer pek çok kişinin acısını hafifletmeye çalışırken buldukları sahneler. Son günlerde yaşanan vakalar, eyaletteki şimdiye kadarki en büyük yangının (ki hala yanıyor), bir kişinin zenginliğinin genellikle sürü büyüklüğü ve yüzölçümüyle ölçüldüğü bir bölge üzerinde yarattığı yıkıcı etkiyi gösteriyor.
“Çok fazla yanık var” dedi Dr. Teksas A&M'in veteriner acil durum ekibinin bir parçası olan ve geçen hafta Smokehouse Creek yangınına müdahale edenler arasında yer alan bir veteriner olan Laurie Shelton. “Çok zor. Bu zor bir anlaşma.”
Smokehouse Creek yangını, Texas Panhandle'da hafta sonu boyunca kontrol altına alınması zor olan birkaç büyük orman yangınından biri; kuru ve rüzgarlı hava, bölge genelinde yangın tehlikesinin arttığına dair uyarılara yol açtı.
132 nüfuslu Sanford şehrinin büyük bir kısmına, Pazar akşamı, yeni bir yangının yaklaşık 300 dönümlük alanı yakması ve kontrol altına alınamadan evleri tehdit etmesi nedeniyle tahliye edilmesi emredildi.
Dr. Hızla ilerleyen alevlerden kurtulmaya çalışan sığırlara ve diğer besi hayvanlarına bakan Shelton ve diğer veterinerler, günlerine erken başlıyor ve geç bitiyor. Kanada, Teksas'taki bir komuta merkezindeki karyolalarda şafaktan önce uyanıyorlar, ekiplere ayrılıyor, kamyonlara yükleniyor ve her boy, şekil ve renkteki hastaları tedavi etmeye başlıyorlar. Geçtiğimiz günlerde gözü yanık olan bir damızlık köpeği tedavi ettiler, 20 büyükbaş hayvandan oluşan bir sürüyü tedavi ettiler ve yangında kaybolan ve ötenazi yapılmasını gerektirecek kadar ağır yaraları olan bir eşek buldular.
Dr., “Yangın evler, ahırlar veya römorklar arasında fark yaratmaz” dedi. 47 yaşındaki Shelton, uzun süredir at veterinerliği yapıyor ve şu anda Austin dışındaki Dripping Springs'te tam zamanlı olarak itfaiyeci ve sağlık görevlisi olarak çalışıyor. Şaşırtıcı sayıda vakaya rağmen, birçok yaralı hayvanın çok daha kötü durumlardan kurtarıldığını söyledi: “Çiftlik sahipleri, hayvanlarını güvenli bir yere ulaştırmak için büyük çaba harcıyor.”
Teksas A&M ekibi, yangınlarda yaralanan veya mahsur kalan insanları aramak için üniversitenin sponsorluğundaki arama ve kurtarma ekibiyle gönderilen arama köpeklerine yardım etme özel misyonuyla geçen hafta ilk kez geldi. Köpeklerin ayaklarını, onları yanıklardan koruyan ama yine de dengeyi korumak için yeri hissetmelerine olanak tanıyan özel bandajlarla sardılar. Ancak ertesi gün devlet yetkilileri, bölgede tehlike altındaki çok sayıda hayvanın tedavisine yardımcı olabilecek veteriner hekimlerin bulunup bulunmadığını sormak için aradılar.
Dr. Ekibe liderlik eden Deb Zoran, Kansas'ta bir çiftlikte büyüdü ve kariyerinin çoğunu kedi ve köpekleri besleyerek geçirdi. 2005'teki Katrina Kasırgası'ndan sonra kendisinin ve A&M'deki diğer kişilerin, veterinerlerin büyük ölçekli felaketlere nasıl daha iyi hazırlanabileceği üzerine düşünmeye başladıklarını söyledi.
Teksas güneşine karşı koyu siyah güneş gözlüğü takan Dr. Zoran Pazar günü hızlı hareket etti, bir an yaralı sığırlara danıştı ve bir sonraki aşamada arama köpeği ekipleriyle iletişime geçti. Görevler sırasında derme çatma ofisindeki bir karyolada, eldivenler, radyolar, atıştırmalıklar ve diğer malzemelerle dolu bir karavanın üzerinde uyuyor.
Alanın başka bir yerinde, duş arabalarının ötesinde, veterinerler arama-kurtarma köpeklerini yıkamak ve koruyucu kaplamaların ayaklarında bıraktığı yapıştırıcıyı silmek için bu sessiz andan yararlandı.
Dr. Her yangına yaklaşık iki düzine kişinin dahil olduğu Zoran'ın ekibi, yangının geçen hafta çıkmasından bu yana çoğu büyükbaş hayvan olmak üzere yaklaşık 180 hayvanı tedavi etti. Çiftlik sahipleri ve kovboylar geniş mülklerinde hâlâ yaralı hayvanlar buluyor.
Dr. Deb Zoran, komuta merkezi görevi gören darmadağın bir karavanda çalışıyor ve uyuyor.Kredi…Haberler için Desiree Rios
Devlet yetkilileri, Pazartesi günü çıkan ve iki kişinin de hayatını kaybettiği yangında binlerce büyükbaş hayvanın telef olduğunu tahmin etti. Bazı arazi sahipleri, devrilen bir elektrik direğinin yangını tetiklediğini söyledi, ancak devlet yetkilileri herhangi bir sonuca varmadı.
“O kadar çok yıkım oldu ve çiftlikler o kadar büyük ki herhangi bir grubun tüm bölgeyi kapsaması mümkün değil” dedi Dr. Zoran.
Alevlerin hayvanları yutabileceği orman yangınlarının aksine, Teksas yangını çayırlara hızla yayıldı; bu da ilk yaralanmaların çoğunun sığır ve atların bacaklarında ve karınlarında ve bazen de ineklerin memelerinde meydana gelen yanıklar olduğu anlamına geliyor. Alevlerden korunmak için çitlerden kaçan bazı sığırlar da yaralandı.
Şimdi, yangının başlamasından bir hafta sonra, veterinerler çeşitli türde yaralar görüyor: büyük miktarda duman solumaktan kaynaklanan nefes alma sorunları ve hasarlı toynaklar.
“İlk yangın oldu – korkunç şeyler – ve sonra hala hayatta oldukları kısa bir süre var, şimdi ne olacak?” dedi Dr. Zoran. “Ve şimdi ikinci aşamaya başlıyoruz.”
Sığır ve at gibi toynaklı hayvanlarla ilgili en büyük endişe, yangından bir hafta sonra gerçekleşebilecek şekilde, toynağın altındaki kısmın çok iltihaplanması ve toynağın tamamen çıkması olasılığıdır. Bu, ayakta durmayı imkansız hale getirir ve hayvana ötenazi kararı verilmesine yol açabilir.
Solunum hastalıkları ölümcül olabilir, özellikle de hayvanlara enfeksiyonları önleyici ilaçlar verilmezse.
Bazı sakinler ellerinden gelen her türlü tedaviyi sağlamayı ve kaybolan veya evleri yıkılan köpek ve kedileri barındırmayı misyon edindiler.
Fritch, Teksas'ın dışında yaşayan Marni Prater, gündüzleri yangın mağdurlarına destek olmak için tişörtler satıyor, geceleri ise dumandan etkilenen ve yanıklı hayvanları tedavi etmeye gönüllü oluyor. Atlara, kedilere ve 400 kiloluk domuzlara bir astım ilacı olan albuterol uyguladı ve yakın zamanda sırtları ve ayakları alevlerden kavrulmuş bir koyun sürüsünü tedavi etti.
Bütün bunlar, kendisi, kocası ve biri 4, diğeri 5 aylık olan iki oğlunun, iki hafta önce yeni taşındıkları eve alevler hızla yaklaşırken birkaç atını da yanlarına alarak kaçmak zorunda kalmasından sonra geldi. .
“Caddede alevlerin yuvarlandığını görebiliyordunuz” dedi. Sekiz atın tamamını araziden çıkaracak zamanları olduğunu düşündüler ama bazılarını geride bırakmak zorunda kaldılar. Şans eseri hepsi hayatta kaldı.
Bu hafta sonu Bayan Prater'in evi her zamankinden daha doluydu, annesi yangında ölen Coco adında bir keçi yavrusu vardı. Birkaç köpek vardı. Ve dışarıda Bayan Prater, atın ağzına sığacak kadar büyük bir maskeye bağlı bir nebülizör kullanarak birkaç atın daha iyi nefes almasına yardımcı olmaya çalıştı.
Atlarının otladığı meraya doğru yürürken, dört yaşındaki oğlu Ryder elinde bir stetoskop ve bir torba şekerle arkasından koştu ve atları kapıdan geçirmesine yardım etti. Bayan Prater, telefonunun neredeyse sürekli olarak hayvanları için yardım arayan insanlardan gelen mesajlarla çaldığını söyledi.
“Yorucu,” dedi, hâlâ gülümsüyordu. “Telefonumu hiçbir zaman son birkaç gündür olduğu kadar şarj etmek zorunda kalmamıştım.”
Amarillo'da bir kurtarma sığınağı kuran diğer bir gönüllü olan Loretta Tebeest, geçen hafta bölgeyi harap eden bir yangının ardından yardım etmek için Fritch'e gitti. Köpekleri, kedileri, tavukları ve hindileri besledi ve başıboş dolaşan üç köpek buldu ve sahiplerine geri verene kadar onları güvende tuttu; Biri hâlâ onlarla birlikte.
Bayan Tebeest, “Eşyalarımızı bir kenara koyduk ve yardıma ihtiyaçları olduğu için yardımlarına koştuk” dedi. “Hedefe yaklaştık. Yardım etmemiz gerektiğini hissettik.”
Lucinda Holt raporlamaya katkıda bulunmuştur.