Eğitmen
Member
24 Aralık’ta yayınlanan makaleye istinaden Cumhuriyet imzalı çevrimiçi Corrado ZuninoEğitim ve Liyakat Bakanı “Okul, Valditara Yılı” başlıklı Giuseppe Valditara şunları belirtir:
“Makalede, Bütçe Kanununun harcama tahminlerine göre Hükümetin, Eğitim sektörünü önümüzdeki üç yıl içinde yaklaşık 3,3 milyar olarak tanımlamaya karar vereceği, 2024’te 52,24 milyardan 2026’da 48,902 milyara çıkacağı belirtiliyor. Bu analiz Ancak gerçek finansmanı değil bütçe tahminlerini dikkate alır. Aslında üç yıllık bütçe tahminlerinin tamamında düşüş eğilimi var. Örneğin 2022 Bütçe Kanunu, 2022’de yaklaşık 51 milyar, 2023’te 49 milyar, 2024’te ise 47 milyar dolarlık bir yatırım öngörüyordu. Dolayısıyla o dönemde görevde olan Draghi Hükümeti’nin okul için takipte olduğu sonucunu çıkarmak gerekirdi. bir yatırım yapmama politikası. Bir Hükümetin siyasi tercihlerini değerlendirmek için en önemli veriler bir sonraki mali yıla, bu durumda 2024’e ilişkin verilerdir: 2022’deki 51 milyar harcamayla karşılaştırıldığında, bu Hükümet tarafından bütçelenen harcamalar yaklaşık %1,2’lik bir artışa işaret etmektedir. milyar, bu da yatırımı 52,2 milyara getiriyor (Pnrr tarafından öngörülen eğitime yapılan büyük yatırımlar hariç). Makalede ayrıca 2024 Bütçe Kanunu’nda öngörülen sözleşme yenilemelerinin önemi de göz ardı ediliyor. Kamu sektöründeki ulusal toplu pazarlık için, 2024 yılı için 3 milyar Euro’luk bir artış (artı Aralık 2023’te ödenen kıdem sözleşmesi tatili için kaynaklar) ve tam olarak faaliyete geçtiğinde 2025’ten başlayarak yılda 5 milyar Euro’luk bir artış öngörülüyor: ikincisiyle karşılaştırıldığında okul personeline ayrılan pay çok önemlidir.
Ayrıca, Manevra tarafından getirilen yeni önlemlerin, örneğin ATA öğretmenleri ve personeli için eğitim fonunun yeniden sağlanmasına ve sözde ” iyi okul”. Bahsedilmeyen bir başka bilgi de, özel ders öğretmenlerine tahsis edilen 84 milyonun, son bütçe kanununda tahsis edilen 150 milyonun geri ödenmesini temsil etmediği, bunun yerine özel öğretmen rakamının bütçede yer aldığı göz önüne alındığında ek bir teşvik teşkil ettiğidir. Bu arada ulusal kolektifin sözleşmesine dahil edildi.
Giuseppe Valditara
Cevap
Yazıda, Milli Eğitim ve Liyakat Bakanı’nın belirtmeye çalıştığı şeyin aksine hiçbir şey gözden kaçırılmıyor veya atlanmıyor.
Sırayla gidelim. Üç yıllık yatırımların durdurulması bir gerçektir: Okul eğitimine yönelik harcama tahminlerinin 3,3 milyar daha az olduğu tahmin edilmektedir. Nokta. Draghi’nin üç yıllık okul sisteminin de geriliyor olması durumu daha da kötüleştiriyor: Eğitimin İtalyan kurumlarının kalbi olduğunu (Piero Calamandrei) anlayabilen ve buna göre yatırım yapmayan hiçbir çağdaş hükümet yok.
Makalede, diğer şeylerin yanı sıra, Cumhuriyet bakanlıklarının çoğunun bir sonraki “üç yıllık” sözleşmesinin (örneğin Üniversite ve Araştırma’nın değil) azalan bir sözleşmeye sahip olduğu ve Milli Eğitim ve Araştırma Bakanlığı için durumun şu şekilde olduğu hatırlatılıyor: Liyakat durumu doğum krizi nedeniyle daha da kötüleşiyor.
Milli Eğitim ve Liyakat Bakanı’nın, sözleşme yenilemenin öneminin göz ardı edildiği tezini nereden çıkardığı belli değil. Makale sözleşme yenilemeleriyle ilgili manşetlerde bulunuyor ve şunu belirtiyor: “Bakan’ın şimdiye kadarki kazanan kararı, sözleşmelerin yenilenmesine saygı göstermek oldu: yöneticiler için artışlar ve ayrıca öğretmenler için de (zaten öngörülen Noel ikramiyesi ile birlikte) artışlar. Valditara, göreve yeni başlamış, önceki üç yıllık sözleşmeyi kapatmış, 2019-2021: ortalama 124 avro ve her öğretmen için brüt artışlar”. Yazdığımız şu: Şikayetler anlaşılmıyor.
Elbette, öğrenci sınıfının bir kısmını geleceğin çalışanlarına dönüştürmeye kendini adamış bir hükümet açısından elde edilen bazı sonuçlar arasında (örneğin, teknik-mesleki enstitülerle ilgili parlamento tartışmasının başlatılması), çeşitli verimsizlikler de vardır. ve ‘vizyon eksikliği: Öğretmen alımına yönelik yarışmalar, protestoların zamanında ortaya çıkmasını beraberinde getirmesinin yanı sıra, öğretmenlerin yaygın güvencesiz durumunu da çözmüyor; aynı vekil öğretmenler çoğu kez bankadaki ilk maaş çeklerini görmek için aylarca beklerler; Ulusal İyileşme ve Dayanıklılık Planının uygulanması – bu sektörde bile – zordur; Kritik okul inşaatı için gereken finansman manevradan manevraya kaydırıldı. Bütün bunlar hakkında, bültende yayınlanan yazıda Tahtanın arkasında ve ardından web sitesinde Cumhuriyet bir hesap verdik. (bkz.)
“Makalede, Bütçe Kanununun harcama tahminlerine göre Hükümetin, Eğitim sektörünü önümüzdeki üç yıl içinde yaklaşık 3,3 milyar olarak tanımlamaya karar vereceği, 2024’te 52,24 milyardan 2026’da 48,902 milyara çıkacağı belirtiliyor. Bu analiz Ancak gerçek finansmanı değil bütçe tahminlerini dikkate alır. Aslında üç yıllık bütçe tahminlerinin tamamında düşüş eğilimi var. Örneğin 2022 Bütçe Kanunu, 2022’de yaklaşık 51 milyar, 2023’te 49 milyar, 2024’te ise 47 milyar dolarlık bir yatırım öngörüyordu. Dolayısıyla o dönemde görevde olan Draghi Hükümeti’nin okul için takipte olduğu sonucunu çıkarmak gerekirdi. bir yatırım yapmama politikası. Bir Hükümetin siyasi tercihlerini değerlendirmek için en önemli veriler bir sonraki mali yıla, bu durumda 2024’e ilişkin verilerdir: 2022’deki 51 milyar harcamayla karşılaştırıldığında, bu Hükümet tarafından bütçelenen harcamalar yaklaşık %1,2’lik bir artışa işaret etmektedir. milyar, bu da yatırımı 52,2 milyara getiriyor (Pnrr tarafından öngörülen eğitime yapılan büyük yatırımlar hariç). Makalede ayrıca 2024 Bütçe Kanunu’nda öngörülen sözleşme yenilemelerinin önemi de göz ardı ediliyor. Kamu sektöründeki ulusal toplu pazarlık için, 2024 yılı için 3 milyar Euro’luk bir artış (artı Aralık 2023’te ödenen kıdem sözleşmesi tatili için kaynaklar) ve tam olarak faaliyete geçtiğinde 2025’ten başlayarak yılda 5 milyar Euro’luk bir artış öngörülüyor: ikincisiyle karşılaştırıldığında okul personeline ayrılan pay çok önemlidir.
Ayrıca, Manevra tarafından getirilen yeni önlemlerin, örneğin ATA öğretmenleri ve personeli için eğitim fonunun yeniden sağlanmasına ve sözde ” iyi okul”. Bahsedilmeyen bir başka bilgi de, özel ders öğretmenlerine tahsis edilen 84 milyonun, son bütçe kanununda tahsis edilen 150 milyonun geri ödenmesini temsil etmediği, bunun yerine özel öğretmen rakamının bütçede yer aldığı göz önüne alındığında ek bir teşvik teşkil ettiğidir. Bu arada ulusal kolektifin sözleşmesine dahil edildi.
Giuseppe Valditara
Cevap
Yazıda, Milli Eğitim ve Liyakat Bakanı’nın belirtmeye çalıştığı şeyin aksine hiçbir şey gözden kaçırılmıyor veya atlanmıyor.
Sırayla gidelim. Üç yıllık yatırımların durdurulması bir gerçektir: Okul eğitimine yönelik harcama tahminlerinin 3,3 milyar daha az olduğu tahmin edilmektedir. Nokta. Draghi’nin üç yıllık okul sisteminin de geriliyor olması durumu daha da kötüleştiriyor: Eğitimin İtalyan kurumlarının kalbi olduğunu (Piero Calamandrei) anlayabilen ve buna göre yatırım yapmayan hiçbir çağdaş hükümet yok.
Makalede, diğer şeylerin yanı sıra, Cumhuriyet bakanlıklarının çoğunun bir sonraki “üç yıllık” sözleşmesinin (örneğin Üniversite ve Araştırma’nın değil) azalan bir sözleşmeye sahip olduğu ve Milli Eğitim ve Araştırma Bakanlığı için durumun şu şekilde olduğu hatırlatılıyor: Liyakat durumu doğum krizi nedeniyle daha da kötüleşiyor.
Milli Eğitim ve Liyakat Bakanı’nın, sözleşme yenilemenin öneminin göz ardı edildiği tezini nereden çıkardığı belli değil. Makale sözleşme yenilemeleriyle ilgili manşetlerde bulunuyor ve şunu belirtiyor: “Bakan’ın şimdiye kadarki kazanan kararı, sözleşmelerin yenilenmesine saygı göstermek oldu: yöneticiler için artışlar ve ayrıca öğretmenler için de (zaten öngörülen Noel ikramiyesi ile birlikte) artışlar. Valditara, göreve yeni başlamış, önceki üç yıllık sözleşmeyi kapatmış, 2019-2021: ortalama 124 avro ve her öğretmen için brüt artışlar”. Yazdığımız şu: Şikayetler anlaşılmıyor.
Elbette, öğrenci sınıfının bir kısmını geleceğin çalışanlarına dönüştürmeye kendini adamış bir hükümet açısından elde edilen bazı sonuçlar arasında (örneğin, teknik-mesleki enstitülerle ilgili parlamento tartışmasının başlatılması), çeşitli verimsizlikler de vardır. ve ‘vizyon eksikliği: Öğretmen alımına yönelik yarışmalar, protestoların zamanında ortaya çıkmasını beraberinde getirmesinin yanı sıra, öğretmenlerin yaygın güvencesiz durumunu da çözmüyor; aynı vekil öğretmenler çoğu kez bankadaki ilk maaş çeklerini görmek için aylarca beklerler; Ulusal İyileşme ve Dayanıklılık Planının uygulanması – bu sektörde bile – zordur; Kritik okul inşaatı için gereken finansman manevradan manevraya kaydırıldı. Bütün bunlar hakkında, bültende yayınlanan yazıda Tahtanın arkasında ve ardından web sitesinde Cumhuriyet bir hesap verdik. (bkz.)