Los Angeles'ın İtişi ve Çekişi: Güzellik ve Tehlike
İtibaren Somini Sengupta
Somini Sengupta, Los Angeles'ta yaşamış bir iklim muhabiridir.
Los Angeles'ı ziyaret ettiğinizde genellikle muhteşem Baldwin Hills Overlook'a giden 282 basamağı tırmanırsınız. Pelin ve çuha çiçeğinin yanından geçiyorsun. Şehir merkezindeki yüksek binalar karşınıza çıkıyor. Daha sonra, canlı bir meşe ağacının altında durup bir yudum su içtiğinizde, bu genişleyen şehri doğuran ve şimdi onu daha yanıcı hale getiren petrole aç ekonominin simgeleri olan petrol kuyularını, başını sallayan eşeklerin yerden yağ pompaladığını fark ediyorsunuz.
Petrol kuyularıyla ilgilenmiyorlar. Orada olduklarını biliyorsun. Onlar her zaman oradaydılar. Bakışlarınızı başka bir yere yönlendiriyorsunuz. Deniz katmanı yükseldikçe Santa Monica dağları taçlarını ortaya çıkarıyor. Pasifik'in parıltısını görüyorsunuz. Bir kral kelebeği dikkatlerini dağıtıyor.
Bu görmek ve görmemek, bu bilmek ve bilmemek benim için Los Angeles'taki yaşamın özüdür. Altın hikayesine inanır mısın yoksa burada nasıl yaşarsın? Belki de bu aynı zamanda bu son felaketten kurtulmanın da anahtarıdır.
Ben Los Angeleslı bir çocuğum. Ondan kaçtım. Ben de oraya koştum. Ailem Los Angeles'tan ayrılmayı reddediyor ve bu da onu sonsuza dek benim bir parçam haline getiriyor.
Tehlikeleri bilmediğimizden değil. Yol öfkesi, kaldırımlardan yükselen sıcaklık, çılgın emlak fiyatları, metroda aşırı çalışan çocuklar, çocuğunuzu okula bırakırken yanından geçtiğiniz sefalet çadırları. Bir tepe yanarken güvenliğe giden yalnızca dar ve dolambaçlı bir yol olduğunu anlamadığımızdan değil.
Kız arkadaşım 2022'de Hollywood'un o tepelerinden birinde bir ev satın aldı. Geçen hafta tahliye edildi. İklim değişikliğinin yangınların giderek büyümesine neden olduğunun farkında. Bu kadar şiddetli ve bu kadar hızlı olacağını düşünmemişti. “Bu, hayal ettiğimden çok daha erken gerçekleşiyor” diye yazdı. “Gerçi bir fikrin olduğunu biliyorum.”
Gerçekten yapmadım. Onun için korkmuştum.
Los Angeles kül ve rüzgara yabancı değil. 1961 yangınları Bel Air'i yok etti; Kürk manto giyen Zsa Zsa Gabor, evinin kalıntılarını inceledi. Watts 1965'te yandı. 1992'de Rodney King'in televizyonda dövülmesinin ardından Los Angeles'ın diğer bölgeleri yandı. Santa Ana rüzgarları, 2018'de Ventura'nın bir kısmını ateşe veren Woolsey Yangınını tetikledi. Daha sonra “Ventura Strong” avlu tabelaları sanki her birimizin, özellikle de kuru ormanlık bir alanda yaşayanların ateş konusunda ustalığı varmış gibi dikildi.
Önümüzdeki günlerde dirençlilik hakkında çok fazla bromür duyacaksınız.
Her büyük şehir, yıkımdan kurtulma yeteneğiyle övünür. Sandy'den sonra 2006'daki terör saldırılarından sonra Mumbai. Notre Dame yangınından sonra Paris.
Ve her büyük şehir yeniden ayağa kalkabilmek için kendi tarihini araştırır. Los Angeles örneğinde bu, önemli miktarda doğal manzarayı içerir.
Ancak bu kez yangın, daha sıcak, daha kuru, daha ısıtılmış bir şehirde yaşamak konusunda geçmişten ne gibi dersler almamız gerektiği konusunda bizi bir hesaplaşmaya zorlayacak gibi görünüyor. Pacific Palisades ev sahipleri yangına eğilimli vahşi alanlara bu kadar yakın bir yerde yeniden inşa etmek isteseler bile, bunu yapmalılar mı? Sadece tek erişim yolu olan evler mi inşa etmelisiniz? Yazın sıcaklarda evleri gölgeleyen, yangın mevsiminde ise kav haline gelen ağaçlar hakkında ne yapmalıyız?
Doğadaki dayanıklılığı inceleyen bilim insanları, bir travmayı hatırlamanın bir sonraki travmaya karşı dayanıklılığı güçlendirmeye yardımcı olduğunu söylüyor. Yakın zamanda yapılan bir araştırma, bazı mercan türlerinin yaşamları boyunca bir veya iki ağartma olayı yaşadıktan sonra ağartmaya dayanabildiğini ortaya çıkardı. Gençken kuraklıktan muzdarip olan mısır, daha sonra kuraklıkla baş etme konusunda daha donanımlıdır.
Canlılar anıları taşır. Önemli olan bununla ne yaptığımızdır.
Psikologlar, felaketlerden sonra toparlanan insanların belirli zihinsel alışkanlıkları paylaştıklarını söylüyor. Bunlardan biri iyimserlik. Sanrısal bir iyimserlik değil, çözülebilir sorunlara odaklanma yeteneği.
Los Angeles'ın kendini kurtarmak için çözebileceği sorunlara odaklanması gerekiyor. Doğal bakış açısının sınırları vardır.
Los Angeles'ı taşıyan bizler, daha sıcak bir gezegende hayatta kalmak için bazen tehlikeleri görmezden gelip cazibeye bakmamız gerektiğini biliyoruz. Los Angeles bizi bu şekilde kandırıyor ve taşıyor. Sevinçler. Aralık ayında Cherimoyalar. Tube Light Taco Centinela'da. Nisan ayında Santa Monica dağlarında “Bana bak, bana bak” dercesine açan avize çiçekleri, tepelerdeki yanık izlerinden bakışlarınızı kaçıracaksınız.
İtibaren Somini Sengupta
Somini Sengupta, Los Angeles'ta yaşamış bir iklim muhabiridir.
Los Angeles'ı ziyaret ettiğinizde genellikle muhteşem Baldwin Hills Overlook'a giden 282 basamağı tırmanırsınız. Pelin ve çuha çiçeğinin yanından geçiyorsun. Şehir merkezindeki yüksek binalar karşınıza çıkıyor. Daha sonra, canlı bir meşe ağacının altında durup bir yudum su içtiğinizde, bu genişleyen şehri doğuran ve şimdi onu daha yanıcı hale getiren petrole aç ekonominin simgeleri olan petrol kuyularını, başını sallayan eşeklerin yerden yağ pompaladığını fark ediyorsunuz.
Petrol kuyularıyla ilgilenmiyorlar. Orada olduklarını biliyorsun. Onlar her zaman oradaydılar. Bakışlarınızı başka bir yere yönlendiriyorsunuz. Deniz katmanı yükseldikçe Santa Monica dağları taçlarını ortaya çıkarıyor. Pasifik'in parıltısını görüyorsunuz. Bir kral kelebeği dikkatlerini dağıtıyor.
Bu görmek ve görmemek, bu bilmek ve bilmemek benim için Los Angeles'taki yaşamın özüdür. Altın hikayesine inanır mısın yoksa burada nasıl yaşarsın? Belki de bu aynı zamanda bu son felaketten kurtulmanın da anahtarıdır.
Ben Los Angeleslı bir çocuğum. Ondan kaçtım. Ben de oraya koştum. Ailem Los Angeles'tan ayrılmayı reddediyor ve bu da onu sonsuza dek benim bir parçam haline getiriyor.
Tehlikeleri bilmediğimizden değil. Yol öfkesi, kaldırımlardan yükselen sıcaklık, çılgın emlak fiyatları, metroda aşırı çalışan çocuklar, çocuğunuzu okula bırakırken yanından geçtiğiniz sefalet çadırları. Bir tepe yanarken güvenliğe giden yalnızca dar ve dolambaçlı bir yol olduğunu anlamadığımızdan değil.
Kız arkadaşım 2022'de Hollywood'un o tepelerinden birinde bir ev satın aldı. Geçen hafta tahliye edildi. İklim değişikliğinin yangınların giderek büyümesine neden olduğunun farkında. Bu kadar şiddetli ve bu kadar hızlı olacağını düşünmemişti. “Bu, hayal ettiğimden çok daha erken gerçekleşiyor” diye yazdı. “Gerçi bir fikrin olduğunu biliyorum.”
Gerçekten yapmadım. Onun için korkmuştum.
Los Angeles kül ve rüzgara yabancı değil. 1961 yangınları Bel Air'i yok etti; Kürk manto giyen Zsa Zsa Gabor, evinin kalıntılarını inceledi. Watts 1965'te yandı. 1992'de Rodney King'in televizyonda dövülmesinin ardından Los Angeles'ın diğer bölgeleri yandı. Santa Ana rüzgarları, 2018'de Ventura'nın bir kısmını ateşe veren Woolsey Yangınını tetikledi. Daha sonra “Ventura Strong” avlu tabelaları sanki her birimizin, özellikle de kuru ormanlık bir alanda yaşayanların ateş konusunda ustalığı varmış gibi dikildi.
Önümüzdeki günlerde dirençlilik hakkında çok fazla bromür duyacaksınız.
Her büyük şehir, yıkımdan kurtulma yeteneğiyle övünür. Sandy'den sonra 2006'daki terör saldırılarından sonra Mumbai. Notre Dame yangınından sonra Paris.
Ve her büyük şehir yeniden ayağa kalkabilmek için kendi tarihini araştırır. Los Angeles örneğinde bu, önemli miktarda doğal manzarayı içerir.
Ancak bu kez yangın, daha sıcak, daha kuru, daha ısıtılmış bir şehirde yaşamak konusunda geçmişten ne gibi dersler almamız gerektiği konusunda bizi bir hesaplaşmaya zorlayacak gibi görünüyor. Pacific Palisades ev sahipleri yangına eğilimli vahşi alanlara bu kadar yakın bir yerde yeniden inşa etmek isteseler bile, bunu yapmalılar mı? Sadece tek erişim yolu olan evler mi inşa etmelisiniz? Yazın sıcaklarda evleri gölgeleyen, yangın mevsiminde ise kav haline gelen ağaçlar hakkında ne yapmalıyız?
Doğadaki dayanıklılığı inceleyen bilim insanları, bir travmayı hatırlamanın bir sonraki travmaya karşı dayanıklılığı güçlendirmeye yardımcı olduğunu söylüyor. Yakın zamanda yapılan bir araştırma, bazı mercan türlerinin yaşamları boyunca bir veya iki ağartma olayı yaşadıktan sonra ağartmaya dayanabildiğini ortaya çıkardı. Gençken kuraklıktan muzdarip olan mısır, daha sonra kuraklıkla baş etme konusunda daha donanımlıdır.
Canlılar anıları taşır. Önemli olan bununla ne yaptığımızdır.
Psikologlar, felaketlerden sonra toparlanan insanların belirli zihinsel alışkanlıkları paylaştıklarını söylüyor. Bunlardan biri iyimserlik. Sanrısal bir iyimserlik değil, çözülebilir sorunlara odaklanma yeteneği.
Los Angeles'ın kendini kurtarmak için çözebileceği sorunlara odaklanması gerekiyor. Doğal bakış açısının sınırları vardır.
Los Angeles'ı taşıyan bizler, daha sıcak bir gezegende hayatta kalmak için bazen tehlikeleri görmezden gelip cazibeye bakmamız gerektiğini biliyoruz. Los Angeles bizi bu şekilde kandırıyor ve taşıyor. Sevinçler. Aralık ayında Cherimoyalar. Tube Light Taco Centinela'da. Nisan ayında Santa Monica dağlarında “Bana bak, bana bak” dercesine açan avize çiçekleri, tepelerdeki yanık izlerinden bakışlarınızı kaçıracaksınız.